Είναι δεδομένο ότι η έναρξη της προσυνεδριακής διαδικασίας μάς βρίσκει με αυξημένο κύρος στους εργαζόμενους στους οποίους παρεμβαίνουμε, όπως αποδεικνύουν και οι πανεξορμήσεις του «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις της ΚΕ. Το κλίμα αυτό δεν ήταν και ούτε είναι δεδομένο. Προέκυψε από τη σκληρή και παλικαρίσια δράση των ΚΟΒ και συνολικά του Κόμματος, στηριγμένη στις στρατηγικές μας επεξεργασίες, που γέμισαν με αέρα τα πανιά μας. Προέκυψε, επίσης, από τη συγκεκριμένη και στοχευμένη οργανωτική δουλειά πάνω σε ορισμένους άξονες.

Στις Οργανώσεις των Κατασκευών ήταν κρίσιμο ζήτημα να απαντηθεί το τι πρακτικά είναι το περίφημο «αναπτυξιακό σχέδιο για τις υποδομές», τι ρόλο θα παίξει ο κλάδος στον σχεδιασμό της αστικής τάξης για το ξεπέρασμα της κρίσης, πώς αυτό πατάει στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Να αποκαλυφθεί δηλαδή ότι ο υποστηρικτικός αλλά ενισχυμένος ρόλος του κλάδου το επόμενο διάστημα έγκειται στη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών στήριξης της λεγόμενης «πράσινης και ψηφιακής μετάβασης» της χώρας, με τη στήριξη των μεγάλων επενδυτικών σχεδίων καθώς και τη δημιουργία υποδομών για συνεδριακό (και όχι μόνο) υψηλών εισοδημάτων τουρισμό.

Αυτή η μελέτη μάς έδωσε τη δυνατότητα να πατήσουμε καλύτερα στα πόδια μας, να ενισχύσουμε την αντιπαράθεση γύρω από την ουσία των επενδύσεων, να θέσουμε στο επίκεντρο τη λογική «κόστους - οφέλους» που καθορίζει κάθε έργο και να τσαλακώσουμε στα μάτια συναδέλφων την κάλπικη ελπίδα που πλασάρει η κυβέρνηση για την «ανάπτυξη μετά την πανδημία».

Το γεγονός ότι μελετήσαμε καλύτερα τις εξελίξεις, τη σύνθεση, τις αγωνίες των εργαζομένων σε χώρους όπου υπάρχει έστω και ένα κομματικό μέλος, έστω και ένας οπαδός, μάς έδωσε τα εφόδια με καλύτερους όρους να εξειδικεύσουμε, να πατήσουμε σε χώρους με συγκεκριμένα αιτήματα που απασχολούν την καθημερινότητα των εργαζομένων. Αυτός ο προσανατολισμός συνέβαλε ώστε καθοδηγητικά να δοθεί μεγαλύτερη και πιο ποιοτική βοήθεια στα μέλη μας, να ενισχύεται η ιδεολογική αντεπίθεση, να καταξιώνεται ο κομμουνιστής στον χώρο του και φυσικά να μπαίνει μπροστά και να οργανώνει τους συναδέλφους του σε κάθε μικρό ή μεγαλύτερο πρόβλημα.

Αυτή η δουλειά εκφράστηκε με ορισμένα μετρήσιμα αποτελέσματα στην περίοδο της πανδημίας, όπου επιδεινώθηκαν οι συνθήκες ζωής και εργασίας. Σε περισσότερες τεχνικές και μελετητικές εταιρείες με πρωτοβουλία των κομμουνιστών, έγιναν οργανωμένες συσκέψεις, νέοι εργαζόμενοι ήρθαν σε επαφή και έγιναν μέλη του Σωματείου τους, συζητήθηκε με μεγαλύτερο ενδιαφέρον και απορίες η πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος. Ενθαρρυντικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι αρκετοί νέοι συνάδελφοι, μετά από αυτήν την επαφή, με προθυμία προμηθεύονται τις Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο, με χαρά για την εμπιστοσύνη που τους δείχνουμε μας απαντούν καταφατικά όταν ζητάμε τη γνώμη τους για τα κείμενα.

Η πείρα από τη δράση μας στους εργολαβικούς εργαζόμενους στα μεταλλεία της Χαλκιδικής σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολύτιμη. Βασικό σταθμό αποτέλεσε η δημιουργία σωματείου εργολαβικών εργαζομένων στον χώρο. Η σπίθα που άναψε τη φωτιά της οργάνωσης και κινητοποίησης των εργαζομένων ήταν 3 απολύσεις. Στη διάρκεια στάσης εργασίας που έγινε με αφορμή αυτές, γράφτηκε ανακοίνωση από τους ίδιους τους εργαζόμενους με βασικό αίτημα να παρθούν πίσω οι απολύσεις και να μη γίνει καμία άλλη. Σε πρώτη φάση αυτό το αίτημα συσπείρωσε και μαζεύτηκαν οι υπογραφές για την ίδρυση του Σωματείου, πατώντας πάνω στην ανάγκη να υπάρχει μια μορφή οργάνωσης που θα βάλει εμπόδια στα σχέδια της εταιρείας για περαιτέρω απολύσεις, μια μορφή οργάνωσης των εργαζομένων για τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Δεν μείναμε όμως μόνο σε αυτό το αίτημα, καθώς περνώντας οι μέρες οι συζητήσεις έφερναν στην επιφάνεια και νέες διεκδικήσεις. Βασικό άξονα αποτέλεσαν τα θέματα υγείας και ασφάλειας. Επιλέχθηκαν κόντρα στη λογική των μειωμένων απαιτήσεων που εκφράζονταν με το «έτσι είναι η δουλειά στα μεταλλεία», κόντρα στη λογική που καλλιεργούσε η εταιρεία ότι «η επένδυση δεν πάει τόσο καλά όσο υπολογίζαμε, τα μέτρα ασφαλείας που ζητάτε είναι επιπλέον κόστος», άρα «μην ζητάτε πολλά γιατί μπορεί να φύγει η εταιρεία λόγω μειωμένου κέρδους».

Στην εμπέδωση του δίκαιου των αιτημάτων συντέλεσε η καλή εξειδίκευσή τους και σε συνθηματολογική μορφή («θέλουμε να μπαίνουμε και να βγαίνουμε ζωντανοί από τη στοά» και σε πρακτική μορφή («για διαλείμματα και χώρους διαλειμμάτων, επαρκή αερισμό κ.λπ.). Ετσι, η μεγάλη πλειοψηφία των βαρδιών γράφτηκε στο σωματείο, με έκφραση και στις πρώτες αρχαιρεσίες, αλλά κυρίως στις πρώτες απεργιακές μάχες που η συμμετοχή ήταν καθολική.