Μετά την υπογραφή, την Τετάρτη το βράδυ, της συμφωνίας κυβερνητικού συνασπισμού, για το κρατίδιο του Βερολίνου, μεταξύ Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPO) και του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ), τελέστηκε τις πρώτες νυχτερινές ώρες της (χτεσινής) Πέμπτης και τυπικά ο «πολιτικός γάμος» μεταξύ των δύο κομμάτων. Η συμφωνία αποτελεί τη βάση για τη συγκυβέρνηση των δύο «κόκκινων» κομμάτων ως το τέλος της θητείας το 2006, εκτός και αν ο συνασπισμός αυτός δεν αντέξει το βάρος των προβλημάτων που βρίσκονται μπροστά του.

Τις προχωρημένες ώρες που γράφεται αυτό το ρεπορτάζ η τοπική βουλή εκλέγει τον «κυβερνώντα πρώτο δήμαρχο» (πρωθυπουργό) της πόλης και του κρατιδίου του Βερολίνου, που είναι ο σοσιαλδημοκράτης Κλάους Βοβεράιτ. Από τις 141 ψήφους στη βουλή το SΡD διαθέτει τις 44 και το ΚΟΔΗΣΟ τις 33 (η αντιπολίτευση συνολικά 64). Για την εκλογή του, που αυτή την ώρα θεωρείται βέβαιη, χρειάζεται να πάρει την πλειοψηφία των ψήφων των παρόντων βουλευτών. Ακολούθησε η εκλογή των δύο αναπληρωτών του, από τους οποίους ο ένας είναι ο Γκρέγκορ Γκίζι (του ΚΟΔΗΣΟ) που αναλαμβάνει και το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στη συνέχεια θα εκλέγονταν οκτώ «σενάτορες» (τοπικοί υπουργοί) από τους οποίους οι πέντε είναι σοσιαλδημοκράτες και οι τρεις μέλη του ΚΟΔΗΣΟ ή εξωκομματικοί, που έχουν προταθεί απ' αυτό το κόμμα.

Πριν τη διαδικασία της εκλογής είχε διεξαχθεί πολύωρη συζήτηση με πολιτικές τοποθετήσεις των ηγετικών παραγόντων της φρεσκοσχηματισμένης κυβέρνησης και σφοδρές επικρίσεις των αρχηγών της τοπικής αντιπολίτευσης (των Πράσινων και των κομμάτων Χριστιανοδημοκρατίας (CDU) και Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP).

Ο τοπικός πρόεδρος Πέτερ Στρίντερ, υποσχέθηκε ότι ο δικομματικός συνασπισμός θα εφαρμόσει πολιτική «κοινωνικών μεταρρυθμίσεων», ότι το Βερολίνο θα γίνει «η πόλη με νέες θέσεις εργασίας και πολλές ιδρύσεις νέων εταιριών». Από την πλευρά του ο τοπικός ηγέτης του ΚΟΔΗΣΟ, Λίμπις, μίλησε για «ιστορική μέρα» για το Βερολίνο, και ότι τα δύο κόμματα έχουν την ευκαιρία και δυνατότητα να «ολοκληρώσουν την εσωτερική ενότητα» της πόλης και του κρατιδίου του Βερολίνου.

Ομως τις ίδιες ώρες είναι χαρακτηριστικά άλλα γεγονότα, που δείχνουν έλλειψη συμμετοχής στα αισθήματα ευφορίας των πρωταγωνιστών του συνασπισμού.

Ετσι το ιατρικό και άλλο προσωπικό της Πανεπιστημιακής Κλινικής «Μπενιαμίν Φρανκλίν» κατέβηκε την Πέμπτη το πρωί στους δρόμους του Βερολίνου, διαμαρτυρόμενο για την απόφαση του συνασπισμού να καταργηθεί το πανεπιστημιακό καθεστώς της Κλινικής και να μετατραπεί σε νοσοκομειακό ίδρυμα.

Στη «Νόιες Ντόιτσλαντ» της ίδιας μέρας δημοσιεύονται δηλώσεις του προέδρου των τοπικών συνδικάτων Ντίτερ Σολτς, που προειδοποιεί ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις «θα αμυνθούν μαζικά ενάντια σε επεμβάσεις στον τομέα των υλικών παροχών».

Αυτά είναι μόνο δύο ενδεικτικά σημεία από τις σημερινές αρνητικές αντιδράσεις. Αλλά υπάρχουν και προηγούμενα. Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (στις 21 Δεκέμβρη) π.χ. σημείωνε σε σχόλιο, με ελάχιστη αισιοδοξία: «Ενα στα δέκα νοικοκυριά (του Βερολίνου) είναι υπερχρεωμένο. Το ποσοστό ανεργίας υπερβαίνει το 15%. 7,9% των Βερολινέζων είναι άνεργοι, αποδέκτες (επιδόματος) κοινωνικής βοήθειας... Στο Βέντινγκ και το Κρόιτσμπεργκ (σημ.: συνοικίες του Βερολίνου) υπάρχουν σχολικές τάξεις, όπου μόνο ένας μαθητής έχει γονείς που δε ζουν από επίδομα κοινωνικής βοήθειας. Πριν δέκα χρόνια η σχέση αυτή ήταν αντίστροφη. Το Βερολίνο βρίσκεται στο δρόμο να γίνει πραγματικά μια μητρόπολη - μια μητρόπολη της φτώχειας. Ο χωρισμός στην πόλη δεν περνάει ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, αλλά μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Και γι' αυτό το πρόβλημα το κυβερνητικό πρόγραμμα δεν προσφέρει καμιά αρμόζουσα λύση».

Οι ηγέτες των δύο κομμάτων αρνούνται ότι στη συμμαχία αυτή υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Ο συνασπισμός, λένε, έγινε για το καλό της πόλης και των ανθρώπων της. Ωστόσο και στα δύο κόμματα υπάρχουν στελέχη και μέλη που θεωρούν ότι από τη συνεργασία θα ωφεληθεί περισσότερο το ένα ή το άλλο κόμμα. Απάντηση σ' αυτό το ερώτημα έδωσε στην «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (28 Δεκέμβρη) ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός του Μεκλεμβούργου, Χάραλντ Ρίνγκσντορφ, όπου το ΚΟΔΗΣΟ εδώ και τρία χρόνια συγκυβερνά επίσης. Είπε: «Το ΚΟΔΗΣΟ αλλάζει κιόλας. Παρατηρείται ήδη μια σοσιαλδημοκρατικοποίησή του, προπάντων όπου αυτό αναλαμβάνει (κυβερνητική) ευθύνη».