Συνάντηση υπουργών Εξωτερικών με την ονομασία «Philia Forum» διεξάγει η κυβέρνηση σήμερα στην Αθήνα, με τη συμμετοχή της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Κύπρου, του Μπαχρέιν και της Σαουδικής Αραβίας. Εχουν επίσης προσκληθεί να συμμετάσχουν η Γαλλία, η Ιορδανία και το Ιράκ.

Την έναρξη της συνάντησης θα χαιρετίσει ο πρωθυπουργός, ενώ μετά το πέρας των εργασιών της θα ακολουθήσουν δηλώσεις στον Τύπο.

Επισήμως, «διοργανώνεται στο πλαίσιο της προώθησης και εμπέδωσης των πολυμερών δεσμών φιλίας και συνεργασίας μεταξύ χωρών εταίρων στην ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως τον Κόλπο». Σε αυτό το πλαίσιο, «θα εξεταστούν οι προοπτικές ενίσχυσης της συνεργασίας σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών αντιμετώπισης της πανδημίας COVID-19, καθώς και οι κοινές προκλήσεις ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή».

Αποτελεί, επομένως, «πρόπλασμα» μιας νέας πολυεπίπεδης συνεργασίας στον άξονα Βαλκάνια - Ανατ. Μεσόγειος - Μέση Ανατολή - Περσικός, με στόχο την υπηρέτηση ευρωατλαντικών σχεδιασμών, βασικά την ανάσχεση της επιρροής Κίνας και Ιράν στην περιοχή.

Αλλωστε, διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι «η σύγκληση του Φόρουμ Φιλίας στην Αθήνα με τη συμμετοχή τουλάχιστον τεσσάρων αραβικών κρατών και δύο κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης υποδηλώνει τον κομβικό ρόλο της Ελλάδας ως γέφυρας συνεργασίας μεταξύ της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου με τα Βαλκάνια και την υπόλοιπη Ευρώπη».

Σκιαγραφώντας τις προσπάθειες της ντόπιας αστικής τάξης να συμβάλει ακριβώς στην υλοποίηση αυτών των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, τονίζουν ότι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών «έχουν αναλάβει πλείστες πρωτοβουλίες προκειμένου να εδραιώσουν τη συνεργασία» με τέτοιες χώρες, και πλέον «οι πρωτοβουλίες αυτές έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς, τόσο σε διμερές όσο και, διά μέσου της προσεχούς υπουργικής συνάντησης, σε πολυμερές επίπεδο».

Οι ίδιες πηγές παραπέμπουν ακριβώς στη «γεωπολιτική σημασία» της συνάντησης, εστιάζοντας σε τρία σημεία:

«Καταρχάς η συμμετοχή αραβικών χώρων της Μεσογείου, αλλά και του Κόλπου για πρώτη φορά στο ίδιο σχήμα μαζί με κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Σημειώνουν ότι ναι μεν υπάρχουν διάφορα περιφερειακά σχήματα, «αλλά το σύνολο των σχημάτων αυτών κάνει μια διαφοροποίηση μεταξύ των μεσογειακών χωρών και των χωρών του Κόλπου. Αντιθέτως, η πρωτοβουλία της Ελλάδας σπάει αυτόν τον τεχνητό διαχωρισμό και προωθεί τη συνεργασία στην ευρύτερη περιοχή», αναφέρουν, παραπέμποντας εμμέσως πλην σαφέστατα στα σχέδια του ΝΑΤΟ για επέκταση των συμμαχιών του προς ανατολάς.

Αποκαλυπτικό είναι και το δεύτερο σημείο, όπου αποκαλύπτοντας πως η «πρωτοβουλία» αυτή έρχεται ως συνέχεια των πρόσφατων συμφωνιών του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ με τις πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου, συμφωνίες με την άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για τους λαούς της περιοχής, λέγεται πως «με την εξαίρεση της Σαουδικής Αραβίας, το σύνολο των συμμετεχόντων αραβικών κρατών έχει συνάψει διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, μια χώρα με την οποία η Ελλάδα έχει προνομιακές σχέσεις, όπως αποδεικνύει και το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού».

Παράλληλα, σε μια προσπάθεια να καλλιεργήσουν κάλπικες προσδοκίες για το ότι οι συμμαχίες του κεφαλαίου τάχα θωρακίζουν την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, οι κυβερνητικές πηγές λένε, στο φόντο των εξελίξεων στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, ότι «το σύνολο των συμμετεχουσών χωρών έχει υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και υποστηρίζει το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.».

Αλλωστε, ακριβώς με το βλέμμα στην Αγκυρα και το παζάρι για τις θαλάσσιες ζώνες, τις μοιρασιές του ενεργειακού πλούτου και ευρύτερες μπίζνες, επιμένουν ότι το φόρουμ «δεν στρέφεται εναντίον κανενός ούτε αποτελεί αμυντική συμμαχία. Αντιθέτως, είναι ανοιχτό σε όλες τις χώρες της περιοχής που ενστερνίζονται βασικές αρχές όπως η προώθηση των σχέσεων καλής γειτονίας και ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου», στέλνοντας μήνυμα.

Βάζοντας, εξάλλου, στο τραπέζι και το «ψητό» του κεφαλαίου, λένε ότι το φόρουμ «αποτελεί μια ευκαιρία για την ανάπτυξη της διασυνοριακής συνεργασίας», όχι μόνο για την καταπολέμηση της πανδημίας, της οποίας η αντιμετώπιση αξιοποιείται και ως στοιχείο γεωπολιτικής επιρροής, «αλλά καλύπτοντας επίσης την οικονομία, την Ενέργεια, τον τουρισμό, τις μεταφορές, την πολιτική προστασία και την ψηφιακή διακυβέρνηση».