Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για τους όρους επαναπροσέγγισης Τουρκίας και Ισραήλ, όπως δείχνουν άλλωστε και οι ετοιμασίες της Αγκυρας να ορίσει νέο πρέσβη στο Τελ Αβίβ.

Αναλυτικό ρεπορτάζ του αραβικού δικτύου «Αλ Μόνιτορ» κατέγραφε νέες επαφές που έγιναν πρόσφατα, μετά από τις συναντήσεις που είχαν προηγηθεί τον Οκτώβρη, με επικεφαλής της τουρκικής πλευράς τον υπεύθυνο των Μυστικών Υπηρεσιών, Χακάν Φιντάν, σχολιάζοντας ότι «η "realpolitik" ωθεί Αγκυρα και Τελ Αβίβ να έρθουν πιο κοντά, αν και παρά τη θέλησή τους...».

Μάλιστα, το «Αλ Μόνιτορ» παρέθετε (ανώνυμες) δηλώσεις Τούρκου διπλωμάτη, σύμφωνα με τον οποίο «πολλοί στην Αγκυρα τονίζουν ότι η επιστροφή πρέσβεων σε Αγκυρα και Τελ Αβίβ, η πιθανότητα συμφωνίας για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών και κατασκευής ενός ισραηλινού αγωγού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας, οι κοινές προσπάθειες για σταθερότητα στη Συρία και τα αυξανόμενα τουρκο-ισραηλινά "ερείσματα" στον Καύκασο, στη Μαύρη Θάλασσα και τη λεκάνη της Κασπίας θα αποτελέσουν θετικά αποτελέσματα και για τις δύο χώρες...». Φυσικά, ο Τούρκος διπλωμάτης συνέδεσε την επαναπροσέγγιση Τουρκίας - Ισραήλ με πιθανές «δυσκολίες» που μπορεί να προκύψουν στη σχέση του Ισραήλ με την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους, εκτιμώντας ότι η στάση που η Τουρκία θα υιοθετήσει για τη διευθέτηση του Κυπριακού μπορεί να προκαλέσει επιφυλάξεις ή και αντιρρήσεις στις ΗΠΑ, «αλλά η Αγκυρα θα μπορούσε να περιορίσει τις κινήσεις που οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να εξετάσουν ενάντια στην Τουρκία, απομακρύνοντας το Ισραήλ και την Αίγυπτο από την Ελλάδα...».

Το ρεπορτάζ του αραβικού δικτύου παραθέτει και άλλες αλυσιδωτές επιπτώσεις, αναφέροντας πως την πιθανότητα αναθέρμανσης των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων παρακολουθούν στενά επίσης η Μόσχα και η Τεχεράνη, «ειδικά το ενδεχόμενο αυτές να αποκτήσουν διαστάσεις και στρατιωτικής, αμυντικής συνεργασίας (...) Η προοπτική μιας αναπτυσσόμενης τριμερούς εταιρικής σχέσης, περιλαμβανομένου του Αζερμπαϊτζάν, θα προκαλούσε ανησυχία ειδικά στο Ιράν, που τελεί ήδη κάτω από την πίεση ΗΠΑ, Ισραήλ και Σουνιτών Αράβων εξαιτίας της στρατιωτικής και οικονομικής τους επιρροής σε Συρία, Ιράκ και Λίβανο. Ακόμα, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, η Ουκρανία ίσως θα ενδιαφερόταν για μια τριμερή συνεργασία με την Τουρκία και το Ισραήλ, καθώς απολαμβάνει καλές σχέσεις και με τις δύο χώρες και αδημονεί να ενισχύσει τη δύναμή της ενάντια στη Ρωσία».

Τέλος, αναφέρεται ότι «η εξομάλυνση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων θα μπορούσε ακόμα να οδηγήσει και σε μια ενεργειακή συνεργασία και ακόμα και σε διμερή συμφωνία για καθορισμό θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία προς το παρόν είναι αρκετά απομονωμένη σε διαμάχες που "σιγοκαίνε" για τα δικαιώματα εξερεύνησης. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο θα άλλαζε τη γεωπολιτική ισορροπία στην περιοχή, ειδικά για την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους».