Με τους νεκρούς της πανδημίας να προσεγγίζουν καθημερινά τους 90 και τους διασωληνωμένους τους 600, με το δημόσιο σύστημα Υγείας να αγκομαχά, με επιστήμονες να προειδοποιούν για ένα ενδεχόμενο τρίτο κύμα και με τα κρούσματα να αυξάνονται ξανά σε πολλές χώρες της Ευρώπης, η κυβέρνηση συνεχίζει να καλλιεργεί προσδοκίες ότι η επικείμενη έναρξη των εμβολιασμών θα σημάνει την «απελευθέρωση» από την πανδημία και ότι ο εφιάλτης που ζει ο λαός ως διά μαγείας θα τερματιστεί.

Αξιοποιεί γι' αυτόν το σκοπό και την επίσπευση των εγκρίσεων από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές, τοποθετώντας την έναρξη των εμβολιασμών ακόμα και μέσα στις γιορτές. Μέχρι και ...χαρμόσυνες ειδήσεις για μια «κανονική» τουριστική σεζόν έχουν αρχίσει να διακινούνται από διάφορα επιτελεία!

Ολα αυτά παρά τις επισημάνσεις ειδικών ότι ο εμβολιασμός είναι μια διαδικασία σε βάθος χρόνου, τόσο σε ό,τι αφορά την υλοποίηση, όσο και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του. Και ήδη χτες κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι τελικά πολύ λιγότερα από τα αναμενόμενα εμβόλια θα διατεθούν για την Ελλάδα σε πρώτη φάση.

Ενώ όμως η κυβέρνηση διαφημίζει την «ετοιμότητα» του κρατικού μηχανισμού να υλοποιήσει ένα «πρωτόγνωρο εμβολιαστικό πρόγραμμα», σημειώνεται πάλι από ειδικούς ότι αυτό απαιτεί ανεπτυγμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που είναι ανύπαρκτη!

Η ενδεχόμενη έναρξη εμβολιασμών δεν μπορεί να μετατραπεί σε κολυμβήθρα, για να ξεπλυθεί η αντιλαϊκή πολιτική που μας έφερε ως εδώ και εκθέτει τον λαό σε μεγάλους κινδύνους.

Δεν υπάρχει κανένα άλλοθι για το διαλυμένο και υποστελεχωμένο σύστημα της Υγείας, τα πρωτόκολλα της εργοδοσίας για την «υγεία» της κερδοφορίας της, που μετατρέπουν σε εστίες υπερμετάδοσης στους χώρους δουλειάς, όπως δείχνει και το παράδειγμα της Δυτικής Αττικής, τις ελλείψεις ουσιαστικών μέτρων προστασίας σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, σχολεία και άλλους κρίσιμους «κρίκους».

Η έναρξη των εμβολιασμών δεν πρόκειται να εξαφανίσει μονομιάς την πανδημία. Πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται να εξαλείψει την ανάγκη για ένα ισχυρό, σύγχρονο, καθολικό και δωρεάν για όλους δημόσιο σύστημα Υγείας, που έχει πρόσθετο φορτίο να διαχειριστεί μετά από δυο κύματα πανδημίας στη χώρα μας, αλλά και με την έναρξη των εμβολιασμών.

Πού θα αναζητήσουν γιατριά οι χιλιάδες ασθενείς, που όλο τον προηγούμενο χρόνο υποχρεώθηκαν να βάλουν σε αναστολή τις αρρώστιες τους και στοιβάζονται στις λίστες αναμονής των νοσοκομείων «μιας νόσου»;

Πού θα βρουν στήριξη οι χιλιάδες που αποθεραπεύτηκαν από τον κορονοϊό, αλλά έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν τις πιο μακροπρόθεσμες συνέπειες της νόσου;

Ποιος θα παρακολουθήσει την πορεία των εμβολιασμένων;

Ποιος θα προσφέρει προστασία σε εκείνες τις ειδικές κατηγορίες που ο εμβολιασμός αντενδείκνυται ή δεν δεν έχουν συμπεριληφθεί στις έρευνες μέχρι τώρα;

Σε κάθε περίπτωση, η δικαιολογημένη προσδοκία για τους εμβολιασμούς, μετά από έναν χρόνο που ο λαός δίνει μόνος και απροστάτευτος τη μάχη με τον κορονοϊό, δεν μπορεί να κρύψει τους μεγάλους ανταγωνισμούς για τα κέρδη, που βρίσκονται πίσω από την παραγωγή και τη διάθεση των εμβολίων.

Και η πραγματικότητα είναι ότι το περιεχόμενο των συμβάσεων που έχει υπογράψει η ΕΕ με τις φαρμακευτικές εταιρείες παραμένει επτασφράγιστο μυστικό. Η κυβέρνηση αρνείται να ενημερώσει κόμματα και φορείς, ενώ η Κομισιόν επικαλείται θέματα «εμπιστευτικότητας» των φαρμακοβιομηχανιών για να μην δώσει τα στοιχεία στην Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ!

Η στάση τους αυτή ενισχύει τα ερωτήματα που έθεσε και προχτές το ΚΚΕ στη Βουλή: Γιατί η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε ώστε ο λαός να έχει πρόσβαση και σε περισσότερα εμβόλια; Γιατί δεν δίνουν το δικαίωμα, με ιατρική επιλογή, ο καθένας να κάνει το εμβόλιο που εκτιμά ο γιατρός του; Τι γίνεται με τις θεραπείες και τα φάρμακα που κάποια φαίνεται ότι έχουν αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της νόσου;

Μπροστά στην έναρξη των εμβολιασμών, θα πρέπει με ευθύνη του κράτους να υπάρξει σωστή ενημέρωση του λαού και να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα μαζικού και δωρεάν εμβολιασμού, με όλα τα διαθέσιμα εμβόλια, με την προϋπόθεση ότι θα λάβουν την απαραίτητη πιστοποίηση για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους από τις διεθνείς και κρατικές αρχές.

Ολα αυτά απαιτούν ένταση και όχι αναστολή της πάλης για όλα όσα διεκδικούν υγειονομικοί, σωματεία και φορείς στην Υγεία, στους χώρους δουλειάς και Εκπαίδευσης. Απαιτούν σύγκρουση με τον εφησυχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση, αλλά και με τις «πλάτες» που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει ευθύνη για το χάλι στην Υγεία και σήμερα προτείνει ακόμα και κοινή υπουργό Υγείας με τη ΝΔ, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική τους σύμπλευση και στα κριτήρια διαχείρισης της πανδημίας.