Διακήρυξη της «Ενωτικής Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας»
Εκλογές για την ανάδειξη Εφορευτικής Επιτροπής, στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του σωματείου |
Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, πανδημίας και έντασης της αντεργατικής επίθεσης «αποκτά μεγάλη σημασία η μαζική, μαχητική συμμετοχή των μηχανικών στις αρχαιρεσίες του σωματείου μας (...), η ενίσχυση της ΠΕΜΕΝ, για την ενίσχυση της πάλης του κλάδου, κόντρα σε εφοπλιστές, κυβερνήσεις, τα τσιράκια στα ναυτεργατικά σωματεία και την ΠΝΟ. Δυναμώνουμε το σωματείο μας, στέλνουμε περισσότερους αντιπροσώπους σε ΠΝΟ, Εργατικό Κέντρο Πειραιά, ΓΣΕΕ», τονίζει η ΕΔΑΣ.
Αναφερόμενη στην αντεργατική επίθεση που δέχονται οι ναυτεργάτες σημειώνει πως «κριτήριο της πολιτικής της κυβέρνησης στη ναυτιλία είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των εφοπλιστών με νέα προνόμια, φοροαπαλλαγές και ταυτόχρονα ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών». Ενώ σε άλλο σημείο υπογραμμίζει τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τη συνεχή ενίσχυση του αντεργατικού θεσμικού πλαισίου στη ναυτιλία, που αποτελεί στρατηγική επιδίωξη των εφοπλιστών.
Στο πλαίσιο αυτών των πολιτικών:
«Χιλιάδες ναυτεργάτες, με αποκλειστική ευθύνη εφοπλιστών, κυβέρνησης και υπουργείου Ναυτιλίας, παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ποντοπόρα καράβια σε όλο τον κόσμο, δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα, παρά τις κραυγές απόγνωσης και αγωνίας για τον ασφαλή επαναπατρισμό τους (...)
Η εντατικοποίηση της εργασίας χτυπάει κόκκινο, αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο η μεγάλη λίστα των θανατηφόρων ατυχημάτων, τραυματισμών και επαγγελματικών ασθενειών ναυτεργατών σε όλους τους τύπους καραβιών, με τραγικές συνέπειες για τις ναυτεργατικές οικογένειες».
Με το νόμο - τερατούργημα 4714/2020, που ψήφισε το καλοκαίρι η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, υπηρετείται ο στόχος έντασης της επίθεσης «στις Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις, στα δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση των μηχανικών, γενικότερα στο ναυτεργατικό κίνημα στα καράβια», «αποτελεί την τροχιοδεικτική βολή για τις εξελίξεις συνολικά στο εργατικό κίνημα.
(...) Η κατάσταση είναι αφόρητη στα ποντοπόρα σε όλους τους τύπους καραβιών. Στην Ακτοπλοΐα και μετά το τέλος της θερινής περιόδου προχωράνε σε ακινησία καραβιών, μειώνονται οι οργανικές συνθέσεις στα δρομολογημένα, γίνονται μαζικές απολύσεις ναυτεργατών σε όλους τους τύπους καραβιών. Αυξάνεται η ανεργία, με την πλειοψηφία των ναυτεργατών να έχει εργαστεί ελάχιστους μήνες, ενώ ακόμα και η επιδότηση σε όσους είναι σε κατάσταση αναστολής έχει δοθεί μόνο για το μήνα Μάη».
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η ΕΔΑΣ στους νέους μηχανικούς, στους σπουδαστές στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ), επισημαίνοντας πως εφοπλιστές και κυβέρνηση «υποβαθμίζουν παραπέρα τη Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση, θέλουν χειραγωγημένους νέους ναυτεργάτες, υποταγμένους στα συμφέροντά τους, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα (...) Χαρακτηριστικά οι σπουδαστές που αποφοιτούν από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού ενώ είναι κάτοχοι του διπλώματος Γ΄ Μηχανικού ή Ανθυποπλοιάρχου και ναυτολογούνται σε αυτές τις ειδικότητες στα καράβια, με την κάλυψη του υπουργείου Ναυτιλίας οι εφοπλιστές δεν εφαρμόζουν την αντίστοιχη ΣΣΕ, χαρακτηρίζουν αυθαίρετα τους νέους ναυτεργάτες "τζούνιορ/Junior" με ατομικές συμβάσεις, με επαχθή μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα». Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση υπογραμμίζει την ανάγκη μαζικής συμμετοχής στις αρχαιρεσίες των νέων μηχανικών, των σπουδαστών, η οποία «θα ισχυροποιήσει τη δυνατότητα να κτίσουμε το μέλλον που μας αρμόζει».
Θέτοντας το κρίσιμο θέμα των εξελίξεων στην περιοχή αναφέρει πως «οι ναυτεργάτες βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Για τα κέρδη των εφοπλιστών, ταξιδεύουν σε εμπόλεμες, επικίνδυνες ζώνες που προκαλούνται από τους σχεδιασμούς, τις επεμβάσεις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ (...) Χρειάζεται ετοιμότητα και παρακολούθηση της κατάστασης στα Βαλκάνια, στη Μ. Ανατολή, στην Ανατ. Μεσόγειο, με την όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο (...) Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη και τη φιλία των λαών, ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, που καλλιεργούν ακροδεξιές δυνάμεις και φασιστοειδή».
Στη συνέχεια αναφέρεται στα νέα πακέτα αντεργατικών μέτρων που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση και υπογραμμίζει την ανάγκη αγωνιστικής ετοιμότητας, «να απαντήσουμε με κλιμάκωση του αγώνα μας στο αντεργατικό πακέτο που προωθεί η κυβέρνηση κατ' εντολή των εφοπλιστών, του ΣΕΒ, των τραπεζιτών».
Η ΕΔΑΣ, την οποία οι μηχανικοί αναδεικνύουν πρωτοπόρα από το 1978, επισημαίνει μεταξύ άλλων για το ρόλο και τη δράση της ΠΕΜΕΝ:
«Η πρωτοπόρα δράση της ΠΕΜΕΝ, που συμπορεύεται με τα σωματεία "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ", ΠΕΕΜΑΓΕΝ, αποτελεί την πραγματική αντίσταση στα αντεργατικά τους σχέδια (...) Η ΠΕΜΕΝ πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη πολύμορφων αγωνιστικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, για το σύνολο των οξυμένων προβλημάτων των μηχανικών και συνολικά όλων των ναυτεργατών.
Πήγε κόντρα στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΠΝΟ, που είναι χωμένη στο βούρκο της συναλλαγής με εφοπλιστές και κυβερνήσεις (...)
Η ιστορική διαδρομή της ΠΕΜΕΝ, των ταξικών δυνάμεων και οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Από τον αγώνα μέσα στη φωτιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με το αίμα των ίδιων των ναυτεργατών, κατακτώντας τη ΣΣΕ στις 23 Σεπτέμβρη 1943 (Ν. 3276/1944), με μπροστάρη τη θρυλική Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ) μέχρι σήμερα, μια ιστορική πορεία 120 χρόνων, με μπροστάρηδες τα μέλη της "Ενωτικής Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας" (ΕΔΑΣ), συνεχίζει αταλάντευτα, αποφασιστικά τη μάχη για τη βελτίωση της ζωής των ναυτεργατών όλων των ειδικοτήτων.
Γι' αυτούς τους λόγους η αγωνιστική διοίκηση της ΠΕΜΕΝ βρίσκεται στο στόχαστρο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Οι εφοπλιστές και οι εκπρόσωποί τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ΠΕΜΕΝ και οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στα σωματεία "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ", ΠΕΕΜΑΓΕΝ, αποτελούν το πραγματικό εμπόδιο στα αντεργατικά τους σχέδια».
Ταυτόχρονα, αναδεικνύει το ρόλο της ΠΕΜΕΝ στη μάχη για την ενίσχυση της ταξικής γραμμής πάλης, τη δημιουργία των προϋποθέσεων «για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, για να γίνει υπόθεση όλων των ναυτεργατών η ριζική αλλαγή της κατάστασης στην ΠΝΟ, στο εργατικό κίνημα και συγκεκριμένα: Εφαρμογή της απλής αναλογικής για την εκλογή όλων των οργάνων των σωματείων και της ΠΝΟ. Την εκλογή διοίκησης της ΠΝΟ από συνέδριο και του προεδρείου από τη διοίκηση, την κατάργηση του αντιδημοκρατικού ορίου του 1/10 που περιορίζει τους αντιπροσώπους της ΠΕΜΕΝ στα συνέδρια της ΠΝΟ, την κατάργηση του "χαρατσιού" που καταβάλλουν οι ναυτεργάτες στην Ομοσπονδία, της χρηματοδότησης των εφοπλιστών προς την ΠΝΟ, να πάρουν οι ναυτεργάτες την υπόθεση στα χέρια τους διεκδικώντας όλα όσα παράγουν οι άνθρωποι του μόχθου για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες».
Ακόμα προβάλλει μια σειρά από άλλα αιτήματα για τη δημόσια, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, διαγραφή χρεών των εργατικών οικογενειών, καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αγώνα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.