Από τη μία, το υγειονομικό προσωπικό έχει «γανιάσει» να επισημαίνει τις σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα Υγείας. Και από την άλλη, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί δίνουν μάχη καθημερινά με τις ακατάλληλες αίθουσες, τις απουσίες εκπαιδευτικών, καθαριστριών κ.ο.κ. Tην ίδια στιγμή, οι μεν ΜΕΘ γεμίζουν ανησυχητικά, επιβεβαιώνοντας τις καταγγελίες των αγωνιζόμενων γιατρών και νοσηλευτών, τα δε σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο λόγω των απανωτών κρουσμάτων. Πώς απαντάει η κυβέρνηση απέναντι σε όλα αυτά; Αντί να πάρει μέτρα έστω και τώρα, είτε συκοφαντεί τις μαθητικές κινητοποιήσεις, τσουβαλιάζοντάς τις με τους «αρνητές της μάσκας», είτε στέλνει τον εισαγγελέα και την αστυνομία να μπουζουριάζουν τους μαθητές που αγωνίζονται. Οσο για τους υγειονομικούς; Αυτοί έρχονται αντιμέτωποι με ΕΔΕ και με διώξεις από διοικήσεις νοσοκομείων επειδή επισημαίνουν τις τραγικές ελλείψεις. Οσο δηλαδή φουντώνουν οι συνέπειες από την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, τόσο εντείνεται η καταστολή, για να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου. Η απάντηση είναι μία: Κάτω τα ξερά σας από υγειονομικούς, εργαζόμενους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, που αγωνίζονται για μέτρα ουσιαστικής προστασίας της υγείας. Φίμωτρο στις δίκαιες διεκδικήσεις δεν πρόκειται να μπει, όσο κι αν το θέλουν η κυβέρνηση και τα επιτελεία της, για να συγκαλυφθούν οι τεράστιες ευθύνες της.