Στην ομιλία του ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή" είναι φέτος αλλιώς, προσαρμοσμένο στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας.

Δεν νοσταλγεί όμως το παρελθόν του, δεν είναι "φτωχότερο" σε ό,τι έχει να προσφέρει στην ανάγκη της νεολαίας να ονειρεύεται και να παλεύει, για έναν κόσμο όπου θα νικάει η ζωή και θα μπορούμε να ανασαίνουμε.

Ο πήχης παραμένει ψηλά για το Φεστιβάλ μας και σε διαφορετικές συνθήκες, ώστε στα 46 χρόνια της ιστορίας του να αποτελεί φάρο αντοχής και ελπίδας. Οι δικές μας όμορφες "κόκκινες πολιτείες" είναι φτιαγμένες από πραγματικά υλικά, που λάμπουν κάθε χρόνο στις εκδηλώσεις του.

Στον έναν ή στον άλλο βαθμό, κάθε χρόνο, η πραγματοποίηση του Φεστιβάλ δείχνει τι μπορούμε να πετύχουμε σε όλες τις συνθήκες όταν "η καρδιά φλογίζεται από ανώτερα ιδανικά" (...)

Το Φεστιβάλ λοιπόν είναι αγωνιστικό ραντεβού, συνέχεια της χτεσινής (σ.σ. 12/9) διαδήλωσης των συνδικάτων στη ΔΕΘ και έχει τη δική του μεγάλη συμβολή στο να γίνουν οι χώροι που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία κύτταρα συλλογικής συζήτησης και αγώνα για κάθε πρόβλημα.

Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η καθημερινή επίμονη πάλη συνδικάτων, συλλόγων, μαζικών φορέων.

Τώρα ανεβαίνει ο πήχης των απαιτήσεων για άμεση δράση των μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με ευθύνη σε αυτές τις συνθήκες για την οργάνωση της λαϊκής πάλης, το τράβηγμα μαζικά νέων δυνάμεων σε αυτήν, για τον προσανατολισμό της (...)

Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος προσφέρονται για χρήσιμα συμπεράσματα. Η οργή και η αγανάκτηση που σιγοβράζει στους λαούς όλου του κόσμου, από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που γεννά η αστική πολιτική σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα, είναι μεγάλη.

Η διαχείριση της πανδημίας σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη ανέδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο ότι η πολιτική κάθε κυβέρνησης, η τοποθέτηση κάθε αστικού κόμματος έχει σαν αφετηρία το πώς θα εξασφαλιστεί σαν κόρη οφθαλμού η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων.

Δεν πρέπει ποτέ ο λαός να ξεχάσει ότι στη Γαλλία πέθαναν εργαζόμενοι σε σούπερ μάρκετ, γιατί η εργοδοσία τούς έλεγε πως η μάσκα τρομάζει τους πελάτες.

Δεν πρέπει ποτέ να συγχωρεθεί ότι στην Ιταλία οι βιομηχανίες στον Βορρά δεν σταμάτησαν να λειτουργούν, μετατράπηκαν σε εστίες θανάτου.

Δεν θα πρέπει να σβηστεί από τη μνήμη ότι πολλοί ηλικιωμένοι και στη χώρα μας, εδώ στη Θεσσαλονίκη, βρήκαν τραγικό θάνατο στα γηροκομεία ως αποτέλεσμα της λειτουργίας της κοινωνικής μέριμνας με τους νόμους της αγοράς.

Θα στιγματίζει για πάντα τους υπερασπιστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας ότι στο λίκνο του αστικού κόσμου, στις ΗΠΑ, πέθανε 17χρονος επειδή ήταν ανασφάλιστος, οι άστεγοι "κρατούσαν αποστάσεις" μένοντας σε πάρκινγκ και συνολικά μέχρι σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 170.000 άνθρωποι.

Οτι ΕΕ και κυβερνήσεις διαφημίζουν τα συμβόλαιά τους με τους πολυεθνικούς φαρμακευτικούς ομίλους για το εμβόλιο, κανένας όμως δεν εγγυάται ότι εκτός από αποτελεσματικό το εμβόλιο τους θα είναι και ασφαλές, με τον πόλεμο ανταγωνισμών να κρύβει την αλήθεια, να μην ξέρεις ποιον να πιστέψεις.

Να γιατί το ζήτημα της υγείας είναι ζήτημα ζωής και δεν χωρά εμπόριο και κέρδος. (...)

Μέσα στην πανδημία, μόνο στις ΗΠΑ, 5 άνθρωποι αύξησαν την περιουσία τους πάνω από 70 δισ., ενώ η εργατική τάξη μέτραγε κάθε βδομάδα που περνούσε και περίπου 10 εκατ. ανέργους.

Αυτό είναι η κανονικότητα του καπιταλιστικού συστήματος, όχι κάποιες του ανωμαλίες που μπορούν να γιατρευτούν. Τα αδιέξοδα και οι αντιφάσεις του θα μεγαλώνουν, ακριβώς γιατί στον πυρήνα του έχει τον οξυμένο ανταγωνισμό μεγάλων ομίλων και αστικών κρατών για τη διασφάλιση του μέγιστου κέρδους.

Η ρήση του Μαρξ ότι μπροστά στο αυξημένο ποσοστό κέρδους για το κεφάλαιο δεν υπάρχει έγκλημα που δεν μπορεί να κάνει, αποτελεί καθημερινό βίωμα.

Εκφράζεται και με τα εκατοντάδες εργατικά "ατυχήματα" - εργοδοτικά εγκλήματα, που γίνονται καθημερινά, επειδή για τους καπιταλιστές είναι κόστος το να τηρούν τα μέτρα προστασίας.

Επιβεβαιώνεται ότι τον 21ο αιώνα η περιουσία και η ζωή των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων θα πνίγονται όταν βρέχει και θα καίγονται σε κάθε πυρκαγιά, επειδή όπως λέει και η αλησμόνητη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αυτά που πρέπει να προστατεύονται είναι τα εργοστάσια και οι μεγάλες περιουσίες, για τα υπόλοιπα υπάρχει και το 600άρι που έδωσαν στους κατοίκους της Εύβοιας για να αντιμετωπίσουν μια ολοκληρωτική καταστροφή...

Τα παραδείγματα είναι πολλά.

Αυτόν το φαύλο κύκλο πρέπει να σπάσουμε, οι νεότερες ηλικίες να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στη διαμόρφωση ενός δυναμικού πυρήνα πάλης, ώστε από γενιά χωρίς δικαιώματα να γίνει γενιά της πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Μια θα μας λένε ότι στην περίοδο της ανάπτυξης πρέπει να κάνουμε υπομονή - θυσίες, για να αποκτήσουμε πιο ισχυρούς δείκτες κερδοφορίας και επενδυτικού ενδιαφέροντος, και ταυτόχρονα θα οδηγούμαστε στη νέα κρίση. Και θα μας λένε, όπως και τώρα, υπομονή, κρίση έχουμε, όλοι κάτι πρέπει να χάσουν.

Σε όλο τον κόσμο οι εκπρόσωποι του σάπιου και γερασμένου συστήματος παίρνουν τα μέτρα τους. Οι εικόνες της καταστολής του αστικού κράτους στις ΗΠΑ απέναντι στον "εχθρό λαό" ξεχειλίζουν το ποτήρι της οργής.

Στη χώρα μας, με το πρόσφατο απαράδεκτο νομοσχέδιο περιστολής των λαϊκών διαδηλώσεων, η ριζοσπαστικοποίηση και η αγωνιστική δράση βαφτίζονται εγκληματικές ενέργειες, συνέχεια εμπλουτισμού του οπλοστασίου της κρατικής καταστολής.

Ταυτόχρονα ενισχύεται ο αντικομμουνισμός, τόσο ο χυδαίος όσο και ο εκλεπτυσμένος. Η ΕΕ δίνει κάθε χρόνο δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να πείσει τη νεολαία ότι αυτοί που εκτελέστηκαν στο στρατόπεδο "Παύλου Μελά", όσοι μαρτύρησαν και βασανίστηκαν για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό, είναι ίδιοι με τα ναζιστικά κατακάθια, που είναι γέννημα θρέμμα αυτού του σάπιου συστήματος.

Ολα τα παραπάνω δεν δείχνουν τη δύναμη της παρασιτικής εκμεταλλεύτριας τάξης, αλλά το φόβο. Ξέρουν ότι το σύστημά τους βολοδέρνει σε αγιάτρευτες αντιθέσεις, πως τίποτα δεν μένει για πάντα ακλόνητο. Τρέμουν την τιτάνια δύναμη της λαϊκής πάλης.

Ας κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα!

Ο λαός και η νεολαία συσπειρωμένοι με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ πρέπει να βροντοφωνάξουν ένα μεγάλο "Ως εδώ"!

Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οι εξελίξεις μπορεί να είναι καταιγιστικές και απρόβλεπτες. Γι' αυτό και χρειάζεται να οργανωθεί, να δυναμώσει η λαϊκή πάλη σε όλα τα μέτωπα. Δεν αψηφάμε την πανδημία, ούτε και τις δυσκολίες της περιόδου, όμως το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ταξικό εργατικό κίνημα έχουν αποδείξει ότι μπορούν να παλεύουν κάτω από όλες - ακόμα και τις πιο δύσκολες - συνθήκες.

Δίνουμε τη μάχη ώστε οι καθημερινοί αγώνες στα διάφορα μέτωπα να οδηγούν στην ενίσχυση του ταξικά προσανατολισμένου εργατικού κινήματος, σε μαζική συμμετοχή στα εργατικά σωματεία, στους φορείς των αυτοαπασχολουμένων - επαγγελματιών, των αγροτών, του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, των μαθητών και φοιτητών.

Να δυναμώνουν η κοινή δράση, η Κοινωνική Συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, η σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, να ανοίγει ο δρόμος για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Είμαστε σε μία μάχη και δεν πρέπει να δώσουμε καμία ανάσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Με το σύνθημα του 46ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", "Σοσιαλισμός για να μπορούμε να ανασαίνουμε, για να νικήσει η ζωή", δυναμώνουμε τη δική μας αντεπίθεση.

Γιατί αυτό είναι το σύγχρονο και καινοτόμο. Γιατί μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή που θα ανταποκρίνεται στις δυνατότητες του 21ου αιώνα, που θα απελευθερώσει ακόμα μεγαλύτερες!

Μπορούμε να έχουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με βάση το αντικείμενο που έχουν σπουδάσει.

Μπορούμε να έχουμε σχολεία και πανεπιστήμια με σύγχρονες εγκαταστάσεις, που θα παρέχουν ολοκληρωμένη μόρφωση. Ερευνα και επιστήμη στην υπηρεσία του λαού.

Να έχουμε ελεύθερο χρόνο και δυνατότητα να τον αξιοποιούμε δημιουργικά, με πρόσβαση σε σύγχρονες αθλητικές και πολιτιστικές υποδομές.

Είμαστε βέβαιοι ότι το έπαθλο του μεγάλου αγώνα θα έρθει, θα φροντίσουμε κι εμείς για αυτό. Δεν συμμορφωνόμαστε προς τας υποδείξεις του αστικού κράτους. Ξέρουμε ότι η εποχή μας κυοφορεί τις μεγάλες και ριζικές ανατροπές. Ο αγώνας μας σήμερα ανοίγει κάθε μέρα ένα παράθυρο στη λιακάδα του φωτεινού μέλλοντος της ανθρωπότητας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Θα τα καταφέρουμε».