Μια ευχάριστη έκπληξη μας επιφύλασσε η χτεσινή, πρώτη εργάσιμη ημέρα του 2002. Μεσημέρι έφθασε στην εφημερίδα μας ένας φάκελος των εκδόσεων «Κέδρος». Τον ανοίξαμε και, ω, του θαύματος, επαληθεύτηκε αυτό που καιρό πριν ακούσαμε. Οτι η Ερη Ρίτσου, το λατρεμένο μοναχοπαίδι του αείμνηστου Ποιητή της Ρωμιοσύνης, Γιάννη Ρίτσου, γράφει. Και γράφει πολύ όμορφα, αλλά το κρύβει...

Ας είναι καλά, λοιπόν, όποιος την έπεισε να αποκαλύψει το μυστικό της, κάνοντας αρχή με ένα παραμύθι της, το οποίο αφιερώνει στην κορούλα της, τη Λητώ. Από την πλευρά μας ευχόμαστε η συγγραφική εμφάνιση της Ερης Ρίτσου να έχει και συνέχεια.

Το παραμύθι, με τίτλο «Οι τρεις βασιλοπούλες», εικονογραφημένο παραστατικά και καλαίσθητα από την Κατερίνα Βερούτσου, είναι ένα ιδιαιτέρως γοητευτικό, με ευφάνταστη πλοκή, καλοσχεδιασμένα πρόσωπα αλλά και άκρως διδακτικό παραμύθι. Το παραμύθι αρχίζει σε ένα άγνωστο βασίλειο, του οποίου το βασιλικό ζεύγος δεν είχε γιο αλλά τρεις κόρες- την Κλέλια, τη Μέλια και τη Λέλια- πολύ όμορφες αλλά και πολύ κακομαθημένες και ανοικοκύρευτες. Τόσο που κανένας πρίγκιπας γειτονικού βασιλείου δεν τις παντρευόταν. Τη λύση του προβλήματος έδωσε στον βασιλιά ο κουρέας του ο Φάφλας. Ο κουρέας, καταφέρνοντας να βρει γαμπρό για την Κλέλια, τον Σιλβέριο Α', και η Μέλια να ερωτευτεί τον αδελφό του, ανακηρύχτηκε Υπουργός Κοινωνικής Ευτυχίας και Οικογενειακής Γαλήνης. Η Λέλια, όμως, που κάκιωσε με το γάμο των αδελφών της χρειάστηκε να πάρει ένα γερό μάθημα, σε ξένο τόπο, δίπλα σε μια φτωχή καλή, εργατική γριούλα, την Ιόνη. «Μάθημα» που τη δίδαξε την αυτοκριτική, την εργατικότητα, την αγάπη και την αντάμειψε με ένα ευτυχισμένο γάμο με τον όμορφο σαν ανθό... Δε λέμε το όνομά του. Η συνέχεια επί του όμορφου βιβλίου, παιδιά!