Στο ίδιο πνεύμα, τα κυβερνητικά επιτελεία βαφτίζουν «πακέτο ενισχύσεων» τη μονιμοποίηση και επέκταση των αντεργατικών ανατροπών με τις ΠΝΠ, που οδηγούν σε συρρίκνωση των μισθών, υποαπασχόληση και ανεργία έναντι μερικών ψίχουλων για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, που τυπικά διατηρούν ακόμα την εργασία τους. Τα μέτρα αυτά ήρθαν βέβαια για να μείνουν, και ενώ δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι «γλιτώσαμε τα χειρότερα», η επίδρασή τους θα είναι καταλυτική για την παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την επέκταση της «ευελιξίας» και της απλήρωτης εργασίας. Αλλωστε, η «επιδότηση της εργασίας» που διαφημίζει η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά πληρωμή ενός μέρους του μισθού και των ασφαλιστικών εισφορών από τα κρατικά ταμεία, δηλαδή από τα λεφτά των εργαζομένων, που καταλήγουν στις τσέπες της εργοδοσίας, για να μην κάνει τάχα απολύσεις! Τέτοια μέτρα δοκιμάστηκαν και στο παρελθόν, ούτε τις κρίσεις απέτρεψαν όμως, ούτε βελτίωσαν τη θέση των εργαζομένων. Κι αυτή η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί.