Το γεγονός ότι εκατοντάδες εργαζόμενοι σε προνοιακά ιδρύματα, που άκουγαν το προηγούμενο διάστημα τις υποκριτικές «ευχαριστίες» της κυβέρνησης για τη μάχη που έδωσαν με αυταπάρνηση απέναντι στην πανδημία, βλέπουν τώρα να καταστρατηγείται μέρα με τη μέρα το δικαίωμά τους στη δουλειά και μεγάλο τμήμα τους να κινδυνεύει με απόλυση, καταγγέλλει η Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα Προνοιακών Επικουρικών.

Οπως επισημαίνει, «εργαζόμαστε σε θεραπευτήρια - γηροκομεία, Κέντρα Φιλοξενίας ΑμεΑ και εγκαταλελειμμένων παιδιών, από 2,5 έως και 6 χρόνια συνεχόμενα χωρίς μέρα κενό. Καλύπτουμε τραγικά κενά σε μόνιμο προσωπικό, πάγιες και διαρκείς ανάγκες, θέσεις νευραλγικές για την προστασία της ζωής των πιο ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού.

Ακούσαμε επίσημες ευχαριστίες και χειροκροτηθήκαμε γιατί γίναμε "ασπίδα ζωής" αυτών των ανθρώπων εν μέσω κορονοϊού με τα πιο πενιχρά μέσα. Με έλλειψη μέσων προστασίας κι ελάχιστο προσωπικό. Με το υπουργείο να δηλώνει ότι δεν υπήρξε ούτε μια απώλεια ζωής όλους αυτούς τους μήνες στις πιο ευπαθείς ομάδες και την ίδια ώρα να αφήνει τους συμβασιούχους εργαζόμενους στο άγχος, στην αγωνία της επόμενης μέρας, της απληρωσιάς».

«Παλέψαμε για να μη βρεθούμε στο δρόμο, για να κρατήσουμε το αυτονόητο δικαίωμά μας στη δουλειά. Διεκδικήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις μόνιμη και σταθερή δουλειά, τη μετατροπή των συμβάσεών μας σε αορίστου χρόνου», σημειώνει η Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα.

Παρ' όλα αυτά η τελευταία εξάμηνη παράταση λήγει σήμερα, 30 Ιούνη, κι όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, το υπουργείο Εργασίας διαβεβαίωνε από τον Απρίλη (εν μέσω πανδημίας, ενώ προωθούσε τόσες ΠΝΠ για το κεφάλαιο) ότι οι συμβάσεις θα παραταθούν με νέα τροπολογία, η οποία από τον Απρίλη πήγε στον Μάη κι από τον Μάη στον Ιούνη, για να πάει για ψήφιση στη Βουλή σήμερα, κυριολεκτικά δηλαδή την τελευταία στιγμή...

Και η Επιτροπή Αγώνα θέτει το κρίσιμο ερώτημα: «Πώς θα διασφαλιστεί ότι θα συνεχίσουμε χωρίς ώρα - μέρα κενό, δεδομένης και της διαδικασίας που πρέπει να γίνει από τα Κέντρα Πρόνοιας μετά την έκδοση του ΦΕΚ; Συν το γεγονός ότι πρόκειται για μια παράταση που εξαρτάται από τα προσωρινά αποτελέσματα της προκήρυξης 7Κ/2019, η οποία άφησε εξαρχής έξω συναδέλφους λόγω μειωμένων θέσεων (...) κι ο αριθμός τους θα μεγαλώσει με τα προσωρινά αποτελέσματα (...) σημαίνοντας "ξαφνικό θάνατο" για όσους δεν είναι μέσα. Πίσω από κάθε θέση εργασίας βρίσκεται και μια οικογένεια».

Η Πανελλαδική Επιτροπή απαιτεί: Να καθοριστεί το νομικό πλαίσιο ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχεια της σύμβασης των εργαζομένων, χωρίς μέρα κενό και πιθανά προβλήματα στις πληρωμές. Να απεμπλακεί η παράταση των συμβάσεων από τα προσωρινά αποτελέσματα της 7Κ/2019. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, οριστικό τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων εργαζομένων.