Στα αξιοσημείωτα του 2001 είναι ακόμα μια σειρά αντιαγροτικών γεγονότων. Τεύτλα, σταφίδα, σιτάρι, βιομηχανική ντομάτα και ροδάκινο, βρέθηκαν ανάμεσα σε άλλα στο στόχαστρο της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής, ενώ και μια σειρά ακόμα κυβερνητικές αποφάσεις ήρθαν να επιδεινώσουν το αντιαγροτικό κλίμα.

Το Γενάρη, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης κόβει 80.000 στρέμματα από την τευτλοκαλλιέργεια, ενώ το Μάη η ΕΕ αποφασίζει τη μείωση της κοινοτικής στήριξης στη ζάχαρη και τη μείωση του εθνικού πλαφόν κατά 2.500 τόνους.

Οι σταφιδοπαραγωγοί, λόγω του κανονισμού που ψηφίστηκε στις Βρυξέλλες πριν δύο χρόνια, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους κερδοσκοπικούς εκβιασμούς των εμπόρων μεταποιητών και εξαναγκάστηκαν να πουλήσουν την παραγωγή τους σε ακόμα πιο εξευτελιστικές τιμές.

Οι παραγωγοί βιομηχανικής ντομάτας και συμπύρηνου ραδακίνου, βρέθηκαν και αυτοί αντιμέτωποι με τις κερδοσκοπικές μεθοδεύσεις των βιομηχάνων - μεταποιητών, οι οποίοι με αβάντα τον κανονισμό που ψηφίστηκε το Νοέμβρη του 2000 στην ΕΕ, πέτυχαν να δώσουν ακόμα χαμηλότερες τιμές και να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Οι παραγωγοί σκληρού σταριού, ως αποτέλεσμα του κανονισμού που ψηφίστηκε το 1998, κλήθηκαν να πληρώσουν ακόμα μεγαλύτερα ευρωπρόστιμα και να πάρουν πετσοκομμένες στρεμματικές ενισχύσεις.

Οι αιγοπροβατοτρόφοι, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια νέα απόφαση πρόταση κανονισμού της ΕΕ για το αιγοπρόβειο κρέας στις 19/12. Με βάση την απόφαση αυτή, επιδιώκεται η συρρίκνωση του εγχώριου ζωικού κεφαλαίου και των επιδοτήσεων και παράλληλα, με την κατάργηση της τιμής βάσης ανοίγεται ο δρόμος στους εμποροβιομηχάνους να αγοράσουν ακόμα πιο φτηνά και να πουλήσουν ακόμα πιο ακριβά.

Οσον αφορά τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, κυβέρνηση και διοίκηση της ΑΤΕ προχώρησαν σε μια ακόμα σειρά αντιαγροτικών μεθοδεύσεων. Η πρώτη φάση του σχεδίου, όπως αυτό έγινε φανερό, ξεκίνησε με την απόπειρα από τη διοίκηση της ΑΤΕ με το που μπήκε το 2001 να εξαγοραστούν τα ποσοστά των μετοχών έναντι χρεών από Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών της Ηπείρου, προκειμένου να ξεπουληθεί η γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ. Στις 12 του Δεκέμβρη, οι μάσκες έπεσαν και ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών εξήγγειλε την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και των θυγατρικών της («Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης», ΑΓΝΟ, ΡΟΔΟΠΗ, ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ). Κι αυτό έγινε πριν καλά καλά η μετοχοποιημένη ΑΤΕ κλείσει ένα χρόνο, από την είσοδό της στο Χρηματιστήριο.

Εκτός αυτών, μέσα στο 2001 συνέβησαν και τα εξής: Η ίδρυση της Τράπεζας Γης, στις 12/6, πράγμα που σημαίνει ότι μπαίνει μπρος άλλο ένα «εργαλείο» αρπαγής της γης των μικρομεσαίων αγροτών. Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη ψηφίστηκε από τους κυβερνητικούς βουλευτές στη Βουλή το νομοσχέδιο για το Εθνικό Σύστημα Προστασίας Αγροτικής Δραστηριότητας (ΕΣΠΑ). Πρόκειται για την ψήφιση ενός νόμου που ιδιωτικοποιεί τις γεωργικές ασφαλίσεις, μειώνει την ασφαλιστική κάλυψη και αυξάνει τα ασφάλιστρα. Στις 24 του Οκτώβρη υπουργός Γεωργίας αναλαμβάνει ο Γ. Δρυς αντί του Γ. Ανωμερίτη, αλλά η κυβερνητική αντιαγροτική πολιτική συνεχίζεται. Τούτο φαίνεται εκτός των άλλων από το ότι με την ανακοίνωση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2002, προβλέπεται μεγαλύτερη φτώχεια για τους αγρότες, αφού εκτός των άλλων, το κονδύλι για τις αγροτικές επιδοτήσεις μειώνεται κατά 85 δισ. δραχμές σε σύγκριση με το 2001.