Εύβοια: Το μνημείο στο σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Θύμιος Καψής

Σε συνέχεια των αξιόλογων εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής», που επιμελήθηκε ομάδα συντρόφων και φίλων στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του Κόμματος, αναδεικνύοντας ηρωικές μορφές του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος («Νάκος Μπελλής, Λαϊκός Αγωνιστής, Καπετάνιος του ΕΛΑΣ, Ταγματάρχης του ΔΣΕ» και «Νίκος Τριανταφύλλου. Συνταγματάρχης του ΔΣΕ. Ενας φλογερός επαναστάτης»), η Οργάνωση με την έκδοση που ετοιμάζει φιλοδοξεί να αποτυπώσει, όσο είναι εφικτό αυτό μέσα σε λίγες σελίδες, τη ζωή και δράση του Θύμιου Καψή.

Μια ζωή και δράση που ταυτίστηκε με τους ανώτερους σκοπούς του ΚΚΕ για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, για το σοσιαλισμό, και γι' αυτό στον ίδιο τον Ανάποδο, όπως και στο πρόσωπο χιλιάδων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, αναδείχθηκαν μεγάλες αρετές, τεράστια αντοχή αλλά και θυσία στα πεδία των μαχών, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές και τις εξορίες.

Ο κομμουνιστής Θύμιος Καψής (Ανάποδος) αποτέλεσε πρότυπο μαχητή, βγαλμένος κι αυτός από τη μήτρα της ανταρτομάνας Ρούμελης, η οποία τη δεκαετία του 1940 χάρισε στο λαϊκό κίνημα μια μεγάλη γενιά αγωνιστών - ηγετών.

Γεννήθηκε το 1922 και καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Γλούνιστας (Δρυμαίας), που την έλεγαν «μικρή Μόσχα», καθώς είχε τη φήμη χωριού με πολλούς κομμουνιστές.

Ο Θύμιος Καψής ήταν άνθρωπος ανοιχτόκαρδος, με πηγαίο χιούμορ, πρόθυμος πάντα να βοηθήσει φίλους, συμμαθητές, συγχωριανούς, άριστος μαθητής, πολύ κοινωνικός και αγαπητός. Ο «Ανάποδος» είναι ψευδώνυμο, που έλκει την καταγωγή του από την προπολεμική περίοδο, όπως εξιστορούσε ο συναγωνιστής του Γιώργης Μωραΐτης. Του το είχαν κολλήσει οι συμμαθητές του στο Γυμνάσιο του Δαδιού, γιατί σε συζητήσεις και σε παιχνίδια πήγαινε συνέχεια κόντρα.

Μετά το σχολείο, που το τελείωσε στη Λάρισα, πέρασε στο πανεπιστήμιο, στη Νομική Σχολή.

Φαίνεται όμως ότι στις κομμουνιστικές ιδέες είχε μυηθεί από τα γυμνασιακά του χρόνια, την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας. Εκείνη την περίοδο έγινε και μέλος της ΟΚΝΕ.

Στην Κατοχή έγινε μέλος του ΚΚΕ, το 1942. Ακολούθησε αμέσως το δρόμο του αγώνα και αναδείχθηκε σε ικανότατο πολιτικό και στρατιωτικό στέλεχος.

Αρχικά με τον 3ο Λόχο της ΕΠΟΝ και μετά ως Πολιτικός Επίτροπος στο 5ο Ανεξάρτητο Τάγμα Παρνασσίδας του ΕΛΑΣ, με δράση στη Φθιώτιδα - Φωκίδα και στην Αττικοβοιωτία, παίρνει μέρος στις περισσότερες επιχειρήσεις που διεξάχθηκαν το 1943 - 1944 στην περιοχή.

Διακρινόταν για την παλικαριά, την τόλμη και τις ηγετικές του ικανότητες ως καπετάνιος στο ΙΙ Σύνταγμα. Τον Οκτώβρη του 1944 υποδέχεται, μαζί με τον Νικηφόρο, τον Αρη Βελουχιώτη στην απελευθερωμένη Λαμία.

Στη Μάχη της Αθήνας, το Δεκέμβρη του '44, με το ΙΙ Σύνταγμα πιάνεται αιχμάλωτος από τους Εγγλέζους, κλείνεται στο στρατόπεδο κρατουμένων στο Χασάνι, στο κατοπινό αεροδρόμιο Ελληνικού, όπου μετά από λίγες μέρες μαζί με μια ομάδα κατορθώνει να δραπετεύσει.

Αμέσως έρχεται στη Δρυμαία. Αμέσως μετά τη Βάρκιζα, και εκεί στο χωριό του το κλίμα τρομοκρατίας είναι έντονο και αφορά τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του. Αναγκάζεται να ξαναφύγει για την Αθήνα και να γυρίσει πάλι πίσω, όπου του αναθέτουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα την καθοδήγηση της ΕΠΟΝ στο νομό Φθιώτιδας.

Το 1946 εντάσσεται στις πρώτες ομάδες καταδιωκόμενων του Παρνασσού.

Αυτήν την περίοδο, στην Γκιώνα συνέβη ένα περιστατικό που σίγουρα θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για τα πρώτα στελέχη της ΚΟ Φθιώτιδας του ΚΚΕ, όταν βρέθηκαν σε κλοιό της Χωροφυλακής και των ΜΑΥδων σε μια σπηλιά ο Ανάποδος μαζί με τους Λοκρό, Σβάρνα, Κωστούλα και τον Καραλίβανο. Οι δύο τελευταίοι σκοτώθηκαν στην επίθεση, ενώ ο Ανάποδος μαζί με τον Σβάρνα και τον Λοκρό κατάφεραν να διαφύγουν πηδώντας από μεγάλο ύψος.

Το 1947 βρίσκεται στο Αρχηγείο Φθιώτιδας - Φωκίδας, Πολιτικός Επίτροπος, και στη συνέχεια στο Αρχηγείο Παρνασσίδας, στο επιτελείο του Διαμαντή.

Την περίοδο αυτή στη Ρούμελη διεξάγονται εκκαθαριστικές επιχειρήσεις από τον κυβερνητικό στρατό, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν από τις δυνάμεις του ΔΣΕ με πολύ μεγάλη επιτυχία, ξεφεύγοντας με μαστοριά και σχέδιο από τον κλοιό που τους περιέκλειε. Και εδώ αναδείχθηκαν πολλές από τις στρατιωτικές ικανότητες του Ανάποδου.

Στη συνέχεια αναλαμβάνει Καπετάνιος του Τάγματος Καλλιδρόμου.

Οι ικανότητές του, η δυνατότητα που είχε να επικοινωνεί με τους αντάρτες, η πίστη του στον αγώνα του ΔΣΕ αλλά και η στρατιωτική οξυδέρκειά του είναι τα στοιχεία εκείνα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να δοθεί στον Ανάποδο η διαταγή να περάσει με ένα μικρό τμήμα ανταρτών στην Εύβοια, για να γράψει κι εκεί σελίδες ηρωισμού και δόξας απέναντι σε σαφώς υπέρτερες δυνάμεις.

Η επιλογή του Γενικού Αρχηγείου να περάσει αυτό το μικρό τμήμα στην Εύβοια αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός καινούργιου μετώπου στην περιοχή και να τεθούν οι προϋποθέσεις ώστε να απελευθερωθεί τμήμα του νησιού από την τρομοκρατία που επέβαλαν δυνάμεις του δωσιλογισμού, οι οποίες ήταν ισχυρές στην Εύβοια. Από την άλλη, η ανάπτυξη αντάρτικου στην Εύβοια θα ανάγκαζε τμήματα του κυβερνητικού στρατού να απασχολούνται και να διεξάγουν πόλεμο εναντίον τους, ελαφρύνοντας έτσι το μέτωπο τόσο της Ρούμελης όσο και γενικότερα.

Η ιστορία του Ανεξάρτητου Τάγματος Εύβοιας του ΔΣΕ είναι η ιστορία του Θύμιου Καψή - του Ανάποδου - και των συντρόφων του στα δύο χρόνια που έδρασε στο νησί της Εύβοιας.

Η δράση του Ανεξάρτητου Τάγματος Εύβοιας, που έχει πολλές ηρωικές στιγμές και φυσικά μεγάλες θυσίες, ολοκληρώνεται με το θάνατο του Ανάποδου στις 5 Νοέμβρη 1949.