Η ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ φαίνεται πως «ξαναχτυπά». Αυτό είναι το μήνυμα που βγαίνει από τις ανακοινώσεις, που έγιναν στο 11ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο Νοσημάτων Θώρακος στη Θεσσαλονίκη. Με το μικρόβιο του Κωχ είναι μολυσμένο το ένα τρίτο του πληθυσμού της Γης. Υπολογίζεται, επίσης, πως 8.000.000 άτομα αρρωσταίνουν και 3.000.000 πεθαίνουν κάθε χρόνο από την αρρώστια αυτή. Νούμερα φοβερά, ανατριχιαστικά και με το δείκτη σε ανοδική πορεία...

ΣΧΕΤΙΚΑ τώρα με τον αριθμό των θανάτων, παρατηρείται πως στις αρχές της νέας χιλιετίας είναι ο ίδιος που παγκόσμια είχε καταγραφεί πριν από 120 χρόνια. Και πορευόμεθα στο χειρότερο, καθώς υπολογίζεται πως η φυματίωση θα «θερίσει» 12 εκατομμύρια... το 2005. Με βάση τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο ρεπορτάζ της συναδέλφου Γ. Μυρτσιώτη («Καθημερινή» 7/12/2001), η συχνότητα εμφάνισης της φυματίωσης στις αναπτυγμένες χώρες είναι κάτω από 20 περιστατικά ανά 100.000 κατοίκους. Σε Ασία και Αφρική, τα περιστατικά φτάνουν σε 100 - 250.

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ στην Ελλάδα καταγράφονται γύρω στις 10 περιπτώσεις σε 100.000 άτομα, αλλά οι επιστήμονες υπολογίζουν πως ο αριθμός αυτός πρέπει να 'ναι διπλάσιος. Κι αυτό για το λόγο πως πολλά νέα κρούσματα είναι άγνωστα, κυκλοφορούν και μολύνουν, με αποτέλεσμα την αναστολή της πτωτικής πορείας της φυματίωσης στη χώρα μας.

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ο δικός μας με τη φυματίωση είναι μεγάλος στα προπολεμικά και στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής Κατοχής. Και, φυσικά, χρήσιμο είναι να μην αποξεχνιέται η μεγάλη, η εξοντωτική δοκιμασία, που έζησε τότε ιδιαίτερα η φτωχολογιά, όταν η φυματίωση, η φθίση, όπως την είχαν ονομάσει, «θέριζε» χιλιάδες ανθρώπους.

ΟΣΕΣ φορές ο λόγος μας φέρνει σήμερα στης φυματίωσης τα δεδομένα, τόσες φορές ανατρέχουμε σ' όσα είδαμε και ζήσαμε με την αρρώστια αυτή πριν από πολλά χρόνια. Αποκαλυπτικό και μοναδικό ντοκουμέντο το βιβλιαράκι, που μας έχει δώσει ένας αγωνιστής, αντιφασίστας δημοσιογράφος, ο Κώστας Στούρνας, με τον τίτλο «Σωτηρία». Στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου, ο δημοσιογράφος γράφει: «...Μια κατάρα βαραίνει απ' τον πόλεμο και δώθε προπαντός την Ελλάδα. Η φθίση. Υγειονολόγοι, γιατροί, εφημερίδες φωνάζουν κάθε μέρα για τον αφανισμό του λαού από τη φριχτή αυτή αρρώστια. Κάμποσα νούμερα τρομακτικά έχουν υψωθεί επάνω στον ελληνικό ουρανό σα φοβέρα για ολόκληρο το έθνος που πληρώνει την κρατική αθλιότητα με τόσους νεκρούς...

ΔΙΑΚΟΣΙΟΙ πενήντα χιλιάδες λογαριάζονται οι φθισικοί στην Ελλάδα. Είκοσι με είκοσι πέντε χιλιάδες πεθαίνουν το χρόνο από την καταραμένη αρρώστια. Οσος είναι πάνω - κάτω ο πληθυσμός μιας ολόκληρης πόλης, που εξαφανίζεται έτσι από το μικρόβιο του Κωχ μέσα σε δώδεκα μήνες!!!».

Ο δημοσιογράφος δεν περιορίζει το ρεπορτάζ μόνο στις δαντικές εικόνες της «Σωτηρίας». Ξέρει να μπαίνει στο βάθος και με νυστέρι τον κοφτερό λόγο του επισημαίνει και καταγγέλλει τους ένοχους... «Η "Σωτηρία", γράφει, παίρνει, από τα πρώτα χρόνια, σχέση εξάρτησης με τα σπίτια της αθηναϊκής φτωχολογιάς, με τα σπίτια της ελληνικής επαρχίας. Στους θαλάμους της, αρχίζει να παίζεται η τελευταία σκοτεινή πράξη των δραμάτων, που η πρώτη πράξη τους παίζεται μέσα στο ανήλιο αθηναϊκό φτωχόσπιτο, στο φοιτητικό δωμάτιο, στο στρατώνα, στο καράβι ή το υγρό μπουντρούμι της φάμπρικας. Μέσα στα σπλάχνα της ίδιας της κοινωνίας...». Οι ένοχοι, οι δημιουργοί της κόλασης αυτής, όλοι όσοι πάνω τους βάραιναν ευθύνες για τη φοβερή κατάσταση που επικρατούσε στα σανατόρια πολύ θα 'θελαν να βασίλευε εκεί μέσα στο σανατόριο "ησυχία και τάξις" νεκροταφείου...». Μα η ζωή, παρατηρεί ο Κ. Στούρνας, έχει κι αυτή, στο πείσμα των συμμάχων του θανάτου και του ξεπεσμού, τη δική της ακατάλυτη δύναμη. Κι οπλίζει με τη δύναμή της αυτή ακόμη κι ανθρώπους, που ψυχορραγούν. Το ρεπορτάζ εξιστορεί όλους αυτούς τους μεγάλους αγώνες, που έδωσαν οι φυματικοί κι οι Οργανώσεις τους, που, παρά την άγρια τρομοκρατία, τα γκλομπ, τις δολοφονίες, δεν μπόρεσαν να λυγίσουν την ατσάλινη θέλησή τους. Και να συγκαλύψουν το αίσχος της «Σωτηρίας».

ΣΤΗΝ πυρά, που άναψε το 1936 η μεταξική δικτατορία για να κάψει όλα τα δημοκρατικά αντιφασιστικά βιβλία, θα μπει και το βιβλιαράκι για τη «Σωτηρία» κι ο συγγραφέας του, ο Κώστας Στούρνας, θα κυνηγηθεί άγρια, θα μπει σε φυλακές και στρατόπεδα. Η «ΣΩΤΗΡΙΑ», όμως, που μας άφησε μένει μοναδικό ντοκουμέντο για τα βάσανα και τον πόνο του λαού μας. Τίμια, καθαρή πένα, που σ' όλη τη ζωή πολέμησε για του λαού τα δίκια, ο αξέχαστος σύντροφος και συντάκτης του «Ρ» Κώστας Στούρνας.