Η ονοματολογία που κορυφώνεται, με τη συμβολή των αστικών κομμάτων και του Τύπου, αξιοποιείται πολύμορφα σε διεργασίες στο πολιτικό σύστημα και στο εσωτερικό των κομμάτων, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις Τσίπρα μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προβάλλεται ως κυρίαρχο είναι να εκφραστεί στην εκλογή του νέου Προέδρου η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση των κομμάτων στις βασικές κατευθύνσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, κυρίως σε ό,τι αφορά τους στόχους της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της παραπέρα εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που ξεδιπλώνονται στην περιοχή.

Την ίδια ώρα, βέβαια, τα αστικά κόμματα αξιοποιούν και τώρα και στο παρελθόν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας για να προωθήσουν και τις ιδιαίτερες επιδιώξεις τους. Για παράδειγμα, η ΝΔ - απ' ό,τι φαίνεται - εντάσσει το ζήτημα της εκλογής του ΠτΔ στα παζάρια για τον εκλογικό νόμο ή και για άλλα ζητήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του,πρωτοστάτησε στην αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση της βουλής στη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά το 2015 ακολούθησε διαφορετική στάση. Αλλά και το ΚΙΝΑΛ παίζει διάφορα μικροκομματικά παιχνίδια και με τον ΠτΔ και με τον εκλογικό νόμο.

Με άλλα λόγια, ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν γίνεται παρά να κινηθεί μέσα σε αυτό το αντιλαϊκό πολιτικό πλαίσιο, να επικυρώνει τις αποφάσεις της Βουλής, να εκφράζει τους γενικότερους αντιλαϊκούς στόχους της κυρίαρχης πολιτικής, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Γιατί ο θεσμός του Προέδρου συγκαταλέγεται στον σκληρό πυρήνα της αστικής αντιλαϊκής εξουσίας. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι θεματοφύλακας αυτού του πυρήνα και εκφραστής του. Και επειδή ακριβώς παίζει αυτόν τον ρόλο γι' αυτό και πρέπει να περιβάλλεται από το φωτοστέφανο της συναίνεσης, που όλοι προτάσσουν.

Απ' αυτήν τη σκοπιά είναι βέβαιο ότι την αστική τάξη και τα επιτελεία της, ειδικά σήμερα, δεν τους ενδιαφέρει πρωταρχικά αν αυτό το πρόσωπο θα προέρχεται από τον «άλφα» ή «βήτα» πολιτικό χώρο, αν θα είναι «κεντροαριστερός» ή «κεντροδεξιός», όπως προβάλλεται στην αντιπαράθεση των κομμάτων. Τους ενδιαφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκφράζει αυτό το πλαίσιο με τον καλύτερο τρόπο και ταυτόχρονα να συμβολίζει την ενότητα των αστικών πολιτικών δυναμεων σε στρατηγικούς στόχους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όχι μόνο δεν αποκλείονται αλλά διευκολύνουν σε αυτή την κατεύθυνση και πρόσωπα που μπορεί να έχουν την ταμπέλα του «αριστερού» ή του «προοδευτικού».