Ενα ιδιαίτερο πρότζεκτ που παρουσιάζει μια «άλλη κιθάρα», μια κιθάρα που ξεγελά το αυτί κάνοντάς το να ακούει ήχο από δύο κιθάρες, από μπουζούκια ή ακόμη και σύνολο εγχόρδων. Μια βραδιά που περιλαμβάνει τα πάντα... Από τον «Εφιάλτη της Περσεφόνης», τον «Χορό του Ζορμπά» και το «Μαουτχάουζεν» του Θεοδωράκη περνά στη μουσική του κινηματογράφου και από κει στα ασύλληπτα σόλο του Χιώτη, στο μιούζικαλ του Πλέσσα και στις τρυφερές μελωδίες του Ξαρχάκου και του Σαββόπουλου.

Είχαμε τη χαρά να συζητήσουμε με τον πάντα ενδιαφέροντα Μανόλη Ανδρουλιδάκη για τη συγκεκριμένη βραδιά, για τη συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ, τη δουλειά που γίνεται στην Πάτρα, αλλά και για τα επόμενα σχέδιά του.

-- «Ελληνική μουσική σε έξι χορδές»: Αυτός είναι ο τίτλος του προγράμματος, που θα παρουσιάσετε στις 20 Νοέμβρη στην Πάτρα. Τι ακριβώς θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα;

-- Πρόκειται για το ρεσιτάλ που παρουσιάζω τα τελευταία δύο χρόνια ανά την Ελλάδα, με ελληνικά μουσικά θέματα διασκευασμένα για κλασική κιθάρα. Ανάμεσά τους, ο «Επιτάφιος» του Σείκιλου, ο «Ζορμπάς», το «Chariots offire», αποσπάσματα από το «Μαουτχάουζεν», τραγούδια του Χιώτη και του Σαββόπουλου και αρκετά κινηματογραφικά θέματα, σε δικές μου διασκευές. Αφορμή γι' αυτό στάθηκε η δισκογραφική μου παραγωγή «Μυρτιά», με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, διασκευασμένη, κατόπιν επιθυμίας του συνθέτη, για κλασική κιθάρα, που κυκλοφόρησε προ τριετίας. Μάλιστα, η δισκογραφική συλλογή «Μυρτιά» σε συνδυασμό με το «κινηματογραφικό» μέρος του ρεσιτάλ, με οδήγησαν στο επερχόμενο cd «Greek Cinema music for classical Guitar», με 11 πολύ γνωστές ελληνικές μελωδίες του σινεμά, που θα παρουσιάσω στις 11 Δεκέμβρη στο Μέγαρο Μουσικής.

-- Ενα ιδιαίτερο πρότζεκτ με μια μόνο κιθάρα. Αυτό από μόνο του καθιστά το πρόγραμμα ξεχωριστό...

-- Αυτή ακριβώς είναι η έννοια του ρεσιτάλ.

Είμαι της άποψης ότι ο καλλιτέχνης οφείλει να παρουσιάζει έργο που να καθρεφτίζει την ιδιαίτερή του προσωπικότητα, να εκπορεύεται από τα βιώματά του, την ταξική του καταγωγή και την αντίληψη που έχει για τον κόσμο που ζούμε (αν μπορείς, να βάζεις κι ένα λιθαράκι να γίνει καλύτερος). Με άλλα λόγια, δεν μπορείς επί σκηνής να υποκριθείς κάτι που δεν είσαι - τουλάχιστον δεν μπορείς να ξεγελάς το κοινό για καιρό - οπότε παρουσιάζεις αυτό που είσαι και ελπίζεις για το καλύτερο.

Εχοντας «θητεία» από 15 χρόνων σε κρητικά γλέντια και λαϊκά μαγαζιά, μέχρι κοντσέρτα σε μεγάλες αίθουσες, σε αρχαιολογικούς χώρους και σημαντικά φεστιβάλ και έχοντας πάρα πολλές ώρες μελέτης στην κλασική κιθάρα και στις κλασικές φόρμες σύνθεσης, αλλά και μακρά πορεία σε μουσικές σκηνές και στην ενορχήστρωση «έντεχνου» και λαϊκού ρεπερτορίου, αυτό που κάνω και σε τούτη την παραγωγή είναι να «εξαργυρώνω» μουσικά αυτά μου τα στοιχεία και τις προσλαμβάνουσές μου - κάτι που, άλλωστε, κάνω και στις άλλες εκφάνσεις της τέχνης μου, τη σύνθεση κ.λπ.

Πέραν της αισθητικής κατεύθυνσης, το συγκεκριμένο ρεσιτάλ έχει, όντως, και άλλες ιδιαιτερότητες. Καταρχάς, επιδιώκω την αλληλεπίδραση με τον ακροατή. Επί σκηνής, λοιπόν, συνομιλώ με το κοινό και, ανάμεσα στα κομμάτια, διηγούμαι σύντομες και συχνά άγνωστες ιστορίες σχετικές με τα μουσικά θέματα που ακούγονται, τα τοποθετώ στο χρονικό πλαίσιο της δημιουργίας τους και δένω, τρόπον τινά, κάθε κομμάτι με το επόμενο.

Βασική ιδιαιτερότητα είναι ότι πρόκειται για ένα ρεσιτάλ με αμιγώς ελληνική μουσική και, μάλιστα, όχι φτιαγμένη από τους λεγόμενους «λόγιους» συνθέτες, αλλά μουσική διασκευασμένη για ένα κλασικό όργανο, με κλασικές τεχνικές και νοοτροπία, χωρίς να χάνεται ο χαρακτήρας του πρωτότυπου «λαϊκού» ή «ελαφρού» έργου. Το τελευταίο είναι απόρροια της προαναφερθείσας θητείας στο «πατάρι». Αυτό άλλωστε υπήρχε εκ των πραγμάτων στη «Μυρτιά», λόγω του συνθέτη, αλλά υπάρχει και στην καινούργια συλλογή με ελληνικά κινηματογραφικά θέματα, που έπεται.

Τέλος, χρησιμοποιώ κάποιες ιδιαίτερες κιθαριστικές τεχνικές, όπως το τρέμολο με τον αντίχειρα ή το tremolo apoyando, στοιχεία που θεωρώ ότι δίνουν μια σχετική πρωτοτυπία και, απ' ό,τι βλέπω, τυγχάνουν εκτίμησης από τους επαΐοντες, αλλά και τους ακροατές.

-- Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας σε ένα από τα πιο όμορφα θέατρα της Ελλάδας, το Θέατρο «Απόλλων»...

-- Πραγματικά, ήταν μεγάλη η επιθυμία μου για πολύ καιρό να παρουσιάσω το ρεσιτάλ μου σε αυτό το στολίδι της Πάτρας και είμαι πραγματικά ευτυχισμένος. Θεωρώ εξαιρετική τιμή τη συνεργασία του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και τους ευχαριστώ από καρδιάς. Στην Πάτρα γίνεται σπουδαία δουλειά, κάτι που, φυσικά, δεν είναι τυχαίο: Είναι απόρροια ανθρώπων που κουβαλούν μια συγκεκριμένη ιδεολογία, για τη ζωή, για την τέχνη, για τον άνθρωπο: Την ιδεολογία του κομμουνιστή, την ιδεολογία του αγωνιζόμενου ανθρώπου, του ανθρώπου που αγαπά το γέλιο, το τραγούδι και τη ζωή. Οπως λέει και το τραγούδι, εκφράζεται η επιθυμία και η προσπάθεια για μια κοινωνία που θα ζούμε «όλοι αδερφωμένοι, σε μιαν ελεύθερη, ειρηνική ζωή».

-- Ομως, πέρα από την ομαδική σας εμφάνιση στην Πάτρα, παράλληλα «τρέχουν» και πολλά ακόμα...

-- Αυτήν την περίοδο, περνάω, καλλιτεχνικά, μια πολύ καλή φάση. Εχω την ενορχηστρωτική ευθύνη της παράστασης «2ω και 26λ με το ΧΡΟΝΟ», της κορυφαίας ερμηνεύτριας στο είδος της, Ρίτας Αντωνοπούλου, που είναι μια αληθινή καλλιτέχνιδα που με τιμά με μία φιλία και συνεργασία χρόνων. Εξίσου σημαντική η συνεργασία με τον αγαπημένο τραγουδοποιό και πρότυπο ανθρώπου, Παντελή Θαλασσινό, στο πρότζεκτ «Δυο κιθάρες - δυο φωνές», αλλά και το ρεσιτάλ με έργα Μάνου Χατζιδάκι, με τον κατεξοχήν «χατζιδακικό» Βασίλη Γισδάκη και το αφιέρωμα στον Αλκη Αλκαίο, με τον «δικό μας» Δημήτρη Κανέλλο, ο οποίος μάλιστα σύντομα θα κυκλοφορήσει καινούργιο δίσκο στον οποίο υπογράφω τη μουσική σε ένα καινούργιο τραγούδι σε στίχους Αλκη Αλκαίου. Παράλληλα, υπάρχουν πάντα τα «Γυμνά τραγούδια», μια ειδική παράσταση με έναν «διαφορετικό» Δημήτρη Μπάση και καινούργια τραγούδια σε στίχους Δημήτρη Λέντζου (σταθερή φιλία και συνεργασία) και φρέσκες συμπράξεις με τον Αρη Δαβαράκη, τον Γιώργο Κλεφτογιώργο και την αγαπημένη Βέρα Βασιλείου Πέτσα - στης οποίας το καινούργιο cd, με τίτλο «Ενας καιρός αντάρτης», συμμετέχω με 4 τραγούδια.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω για τη φιλοξενία τον «Ριζοσπάστη» μας και με χαρά και αρκετό άγχος να σας καλέσω στις 11 Δεκέμβρη στο Μέγαρο Μουσικής, για το ρεσιτάλ και την παρουσίαση του καινούργιου κιθαριστικού μου cd, αλλά πριν από αυτό, τους φιλόμουσους Πατρινούς στις 20 Νοέμβρη στον «Απόλλωνα».

Γενική είσοδος: 10 ευρώ.

Προπώληση στα ταμεία του θεάτρου καθημερινά (εκτός Δευτέρας) 10.00 - 13.00 και 18.00 - 21.00, στα καταστήματα «Public» και ηλεκτρονικά στο www.ticketservices.gr