Αιχμή της παρέμβασης ήταν οι χιλιάδες ώρες που εξακολουθούν να χάνονται από την αρχή της σχολικής χρονιάς, στη Δευτεροβάθμια κυρίως Εκπαίδευση, με πολλά σχολεία ακόμα να μην μπορούν να συγκροτήσουν πρόγραμμα. Αλλά και η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως τόνιζαν, μετρά κενά, σε ειδικότητες κυρίως, με αποτέλεσμα προβλήματα στη λειτουργία των ολοήμερων. Παράλληλα, διαμαρτυρήθηκαν για την τακτική της β' και γ' ανάθεσης μαθημάτων σε εκπαιδευτικούς, που είναι σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, για τα κενά στην Ειδική Αγωγή, με την κάλυψη των αναγκών στην παράλληλη στήριξη να φτάνει στο 40%. Σε αυτό το πλαίσιο, οι γονείς κατήγγειλαν την πολιτική μηδενικών διορισμών στην Εκπαίδευση, τη στιγμή που υπάρχουν διαπιστωμένα πάνω από 30.000 κενά με βάση τον αριθμό των αναπληρωτών.
Τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των γονιών προκάλεσε το γεγονός ότι, αν και είχε γίνει γνωστό ότι θα πραγματοποιούσαν παρέμβαση στο υπουργείο, στο αίτημα των εκπροσώπων των Ενώσεων να συναντηθούν με την ηγεσία του δεν υπήρξε καμία απάντηση στο διάστημα των δύο περίπου ωρών που βρίσκονταν εκεί. Οι γονείς δήλωσαν πως θα συνεχίσουν τις διεκδικήσεις μέσα από τους Συλλόγους και τις Ενώσεις, κλιμακώνοντας τον αγώνα για κάλυψη των αναγκών της Εκπαίδευσης.
Το πρόβλημα των ελλείψεων εκπαιδευτικών ιεραρχεί ψηλά και η Πανελλήνια Ενωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων στο υπόμνημα που έστειλε στο υπουργείο Παιδείας, όπου κάνει αναφορές στο σύνολο των προβλημάτων που εντοπίζονται στα σχολεία αυτά. Οπως τονίζουν στο υπόμνημα: «Μουσικό και Καλλιτεχνικό Σχολείο δε νοείται χωρίς μουσικούς, ηθοποιούς, χορευτές. Τα ατομικά, υποχρεωτικά μαθήματα δεν μπορούν να διδάσκονται ως ομαδικά. Απαιτείται άμεση πρόσληψη εκπαιδευτικών ώστε να καλυφθούν όλες οι πραγματικές ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό».
Στο υπόμνημά της η Ενωση αναφέρεται ακόμα σε ελλείψεις στον απαραίτητο εξοπλισμό (μουσικά όργανα, καβαλέτα, εξοπλισμός για τα αντικείμενα του θεάτρου, του χορού και του κινηματογράφου), αλλά και στην έλλειψη κατάλληλων κτιριακών εγκαταστάσεων σε πολλές περιπτώσεις.
Ιδιαίτερα σημαντικό θεωρεί η Ενωση και το ζήτημα της συγγραφής σχολικών εγχειριδίων για τα μαθήματα της ειδικότητας, σημειώνοντας: «Δεν είναι δωρεάν ούτε ισότιμη η Εκπαίδευση όταν οι γονείς επιβαρύνονται με την αγορά των απαραίτητων για τη διδασκαλία των ειδικών μαθημάτων εγχειριδίων μελέτης, τα οποία δεν είναι κοινά για το σύνολο των μαθητών».
Ακόμα, θέτει το ζήτημα της κατοχύρωσης του επιπέδου μουσικών και καλλιτεχνικών σπουδών που προσφέρουν τα σχολεία, επισημαίνει το πρόβλημα που έχει προκύψει με τις μετεγγραφές από τη μη αντιστοίχηση κάποιων μουσικών πανεπιστημιακών τμημάτων κ.λπ.