Δίπλα στα παραπάνω αξίζει κανείς να παραθέσει αποσπάσματα από την ομιλία που έκανε η απερχόμενη επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι, στις 15/10, στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, με θέμα «Ο ρόλος της ΕΕ ως παγκόσμιου παίκτη για την ειρήνη και τη σταθερότητα».

Επιχειρηματολογώντας ότι η πρωταγωνιστική συμβολή των Βρυξελλών στη «διευθέτηση» των κρίσεων που είναι διάσπαρτες στον πλανήτη αφορά όλο και περισσότερο την αποτελεσματική διαφύλαξη των συμφερόντων τους, σημείωσε: «Η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει έναν παγκόσμιο ρόλο γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να προωθήσουμε τις αξίες και τα συμφέροντά μας». Ενώ, εξηγώντας ότι ζητούμενο είναι να μπορούν οι Ευρωπαίοι να αποκτούν ένα (έστω σχετικό) πιο συχνό προβάδισμα και πλεονέκτημα στις εξελίξεις, είπε: «Αν θέλουμε να εμποδίσουμε την εξάπλωση του χάους, αν θέλουμε μια ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων και μια πιο ισότιμη οικονομία, χρειάζεται να εμπλακούμε απευθείας στις παγκόσμιες υποθέσεις».

Ουσιαστικά πρόκειται για κάτι που αφορά «το πώς θα ανακτήσουμε τον έλεγχο», συνέχισε αναφέροντας ότι σε «έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο», σήμερα, «η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο καλύτερος τρόπος για μας ως Ευρωπαίους να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας, είναι ο συλλογικός τρόπος για να ανακτήσουμε τον έλεγχο».

Μιλώντας για τις σχέσεις ΕΕ - ΝΑΤΟ, είπε ότι στόχος πρέπει να είναι η «συνεργατική αυτονομία» και μεταξύ άλλων κατέληξε: «Η ικανότητα της ΕΕ να γίνει παγκόσμιος παίκτης εξαρτάται πρώτα απ' όλα από τη δική μας αποφασιστικότητα να αναλάβουμε αυτόν το ρόλο. Διαθέτουμε σαφώς τη δυνατότητα να γίνουμε παγκόσμιος παίκτης. Η εκπλήρωση αυτού του στόχου είναι πρώτα θέμα πολιτικής βούλησης. Δε χρειάζεται να αλλάξουμε τις συνθήκες ή τις δομές μας, αλλά να αποφασίσουμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία που ήδη έχουμε... Πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ. Αυτό δεν αφορά μόνο την ασφάλεια και την άμυνα (...) αφορά την ελευθερία των ευρωπαϊκών χωρών να επιλέγουμε αυτόνομα τους εμπορικούς μας εταίρους, με βάση τα δικά μας συμφέροντα και τις δικές μας αξίες, και όχι αποφάσεις που λαμβάνονται σε άλλες πρωτεύουσες. Αφορά το ρόλο του ευρώ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οπως αφορά και την ικανότητά μας να θέσουμε νέους κανόνες σε παγκόσμιο επίπεδο - για παράδειγμα όσον αφορά την προστασία των δεδομένων ή την τεχνητή νοημοσύνη. Αφορά τη συμβολή μας στη διαμόρφωση μιας πιο συνεργατικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων... πιο ισότιμης...».