Η άμεση, ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων είναι η πραγματική απάντηση στον εκφυλισμό και τη νοθεία και η βασική προϋπόθεση για την ανασύνταξη του κινήματος.

Στο πρόσφατο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων (ΕΚΤ) οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος κατάφεραν και πέτυχαν ένα σημαντικό χτύπημα στο όργιο νοθείας που είχαν ετοιμάσει οι διάφοροι εργατοπατέρες. Οι αλλοιωμένοι συσχετισμοί, οι νόθοι αντιπρόσωποι που επιχειρούσαν να επιβάλουν, τινάχτηκαν όλα στον αέρα. Μέσα από την αποφασιστική, ενεργή συμμετοχή και αντίδραση των ίδιων των εργαζομένων, με μπροστάρη ταξικά σωματεία της περιοχής, άνοιξε η αντιπαράθεση στην κατεύθυνση να εξασφαλιστεί ένα γνήσιο συνέδριο των πραγματικών αντιπροσώπων των ίδιων των εργαζομένων της περιοχής.

Το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων (ΕΚΤ), εδώ και 4 χρόνια περίπου (παραπάνω από μια θητεία), από το τελευταίο συνέδριό του (2015) κι έπειτα βρισκόταν σε πλήρη αδράνεια. Στο 13μελές Διοικητικό Συμβούλιο την πλειοψηφία είχαν οι παρατάξεις ΔΑΚΕ (6 μέλη), ΠΑΣΚΕ (5 μέλη) ενώ η ΔΑΣ (ο συνδυασμός των συνδικαλιστών που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ) είχε 2 έδρες. Ολο αυτό το χρονικό διάστημα, ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, επειδή δεν τα έβρισκαν στην κατανομή των αξιωμάτων του ΔΣ και κυρίως ποιος θα έχει τη θέση του προέδρου, οδήγησαν σε αλλεπάλληλους διορισμούς προσωρινών διοικήσεων και συνεχείς αναβολές του συνεδρίου. Αποτέλεσμα ήταν το Εργατικό Κέντρο να οδηγηθεί στην πλήρη αδράνεια, χωρίς καν μια στοιχειώδη λειτουργία.

Ολα αυτά μάλιστα σε μια περίοδο όπου εξελισσόταν με σφοδρότητα η αντιλαϊκή επίθεση, με τα εκατοντάδες αντεργατικά νομοθετήματα και σε μια περιοχή όπου υπάρχει αξιόλογη μάζα εργατικού δυναμικού, ειδικότερα σε κλάδους όπως των Τροφίμων, με παρουσία σημαντικών γαλακτοβιομηχανιών, μονοπωλιακών ομίλων κ.ά.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση οι ταξικές δυνάμεις της περιοχής, που συγκροτούνται από τα Συνδικάτα Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Οικοδόμων και Λογιστών, από συνδικαλιστές και από άλλους κλάδους (π.χ. Εμπόριο - Υπηρεσίες) πήραν ουσιαστικά την υπόθεση στα χέρια τους. Με αφορμή το επικείμενο συνέδριο εντάθηκε η προσπάθεια προκειμένου να ανατραπεί αυτή η κατάσταση που είχε επιβληθεί σε βάρος των εργαζομένων της περιοχής.

Μπροστά σε αυτό τον στόχο πρόβαλλε ως βασική δυσκολία ο αρνητικός συσχετισμός που υπήρχε τόσο σε επίπεδο εκλεγμένων αντιπροσώπων, όσο και στη διοίκηση του ΕΚΤ. Συσχετισμός όμως που ήταν σε πολύ μεγάλο μέρος προϊόν νόθων ή ανύπαρκτων αρχαιρεσιών σε διάφορα σωματεία, όπως αποδείχθηκε και από την πορεία των πραγμάτων.

Ηταν μια δύσκολη προσπάθεια, καθώς είχε απέναντί της όχι μόνο τις συγκεκριμένες παρατάξεις, αλλά και τους διάφορους μηχανισμούς της εργοδοσίας, του κράτους, της Τοπικής Διοίκησης που στήριξαν και στηρίζουν με διάφορους τρόπους αυτές τις δυνάμεις. Αλλωστε, με βοήθεια όλων αυτών κατάφεραν να παραγάγουν έναν μεγάλο όγκο των νόθων αντιπροσώπων.

Καταρχήν με πρωτοβουλία των ταξικών σωματείων πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις συνδικαλιστών, πρωτοπόρων εργαζομένων, όπου συζητήθηκαν διεξοδικά όλες αυτές οι πλευρές και μπήκε σχεδιασμός με συγκεκριμένες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Οι συσκέψεις αυτές επαναλαμβάνονταν καθ' όλη την πορεία της προσπάθειας, ενώ παράλληλα γινόταν συζήτηση και στα Διοικητικά Συμβούλια. Η όλη προσπάθεια εξελισσόταν μέσα από τις ίδιες τις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων, του ταξικού κινήματος στην περιοχή, με στόχο να εξασφαλίζονται η συνεχής ενημέρωση, η κινητοποίηση όλων των δυνάμεών μας.

Ταυτόχρονα, τα ταξικά σωματεία δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να χρησιμοποιούν ως βάση για τη δράση τους τον χώρο του Εργατικού Κέντρου, ανοίγοντας τα γραφεία τους, οργανώνοντας τις διαδικασίες τους (συνεδριάσεις, συσκέψεις, κ.ά.) ή άλλες πρωτοβουλίες, όπως π.χ. λαϊκά φροντιστήρια αλληλεγγύης, συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες και τους πυρόπληκτους στο Μάτι κ.ά.

Από την άλλη, οι συνδικαλιστές των ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ δεν πατούσαν καν το πόδι τους στο ΕΚΤ, αφήνοντάς το έρμαιο ακόμη και στη φθορά του χρόνου. Το ίδιο διάστημα βέβαια εμφάνιζαν οργασμό δραστηριότητας, με εκατοντάδες ψηφίσαντες υπαλλήλους του... ΟΣΕ στην ορεινή Χρυσομηλιά Καλαμπάκας (!) και εκατοντάδες οικοδόμους που εργάζονταν στους... ουρανοξύστες της Φαρκαδόνας!

Με τις παρεμβάσεις των ταξικών σωματείων (με ανακοινώσεις, περιοδείες σε χώρους, κινητοποιήσεις στην πόλη, στο ΕΚΤ, πανό κ.ά.), άνοιξε πλατιά συζήτηση στην πόλη των Τρικάλων για την κατάσταση που επικρατούσε στο Εργατικό Κέντρο, για τις αιτίες και τους υπεύθυνους γι' αυτό. Αναδείχθηκε η ευθύνη που είχαν οι άλλες δυνάμεις, ΔΑΚΕ (ΝΔ), ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ), οι οποίες αποτελούσαν την πλειοψηφία στη διοίκηση, για την αδράνεια, τον εκφυλισμό στη λειτουργία του φορέα, σε μια περίοδο όπου οι εργαζόμενοι δέχονταν ανηλεή επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά τους. Αναδείχθηκε πως κερδισμένη από μια τέτοια κατάσταση είναι η μεγαλοεργοδοσία της περιοχής, γι' αυτό άλλωστε στηρίζει με τους μηχανισμούς της αυτές τις παρατάξεις.

Εγιναν συναντήσεις με σωματεία - μέλη του Εργατικού Κέντρου, προκειμένου να πάρουν θέση απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις. Εγινε συνάντηση και με τον Δικηγορικό Σύλλογο της περιοχής, όπου συζητήθηκαν ζητήματα όσον αφορά τη νομιμότητα όλων αυτών των διαδικασιών, εφιστώντας την προσοχή και την ευθύνη όλων των εμπλεκομένων για να τηρούνται στο ακέραιο.

Η συζήτηση που άνοιξε αποτέλεσε πραγματικό αντίβαρο στην προσπάθεια των άλλων δυνάμεων και των μηχανισμών που τους στηρίζουν, καθώς έφερε νέο πλήγμα στο ήδη μειωμένο κύρος που είχαν αυτές οι δυνάμεις μέσα στους εργαζόμενους των Τρικάλων. Επέδρασε στη δυνατότητα να συσπειρώνουν και να κινητοποιούν κόσμο δίπλα τους, καθώς τους εξέθεσε στα μάτια των εργαζομένων της περιοχής και όχι μόνο. Είναι χαρακτηριστικό πως παρά τον μεγάλο αριθμό αντιπροσώπων που εμφάνιζαν, σε όσες απόπειρες κάνανε να μεθοδεύσουν και να νομιμοποιήσουν ένα συνέδριο νοθείας, σχεδόν κανένας αντιπρόσωπος ή εργαζόμενος, πέρα από τα στελέχη αυτών των παρατάξεων, δεν βγήκε να υπερασπιστεί αυτήν την προσπάθεια.

Το αποτέλεσμα όλης αυτής της μάχης που δόθηκε συμβάλλει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση στην περιοχή και γενικότερα.

Η όλη προσπάθεια απελευθέρωσε υγιείς δυνάμεις, οι οποίες ήταν ακινητοποιημένες ή τηρούσαν στάση αναμονής, κάτω από έναν αρνητικό συσχετισμό, ο οποίος διευρυμένος κι από την τεράστια νοθεία έμοιαζε ακούνητος. Απελευθερώθηκαν συνδικαλιστές, εκλεγμένοι σε διάφορα σωματεία, οι οποίοι δεν συμφωνούσαν με αυτήν την κατάσταση.

Αυτό εκφράστηκε καταρχήν στο εκλογικό αποτέλεσμα, όπου η ΔΑΣ είχε αύξηση 50% σε ψήφους κι έδρες στο ΔΣ (31 από 20 ψήφους και 4 από 2 έδρες, ποσοστό 31,6% από 15,6%), ενώ οι άλλες δυνάμεις είχαν σημαντικές απώλειες, σε ψήφους (61 από 103), έδρες (9 από 11) και ποσοστό (62% από 80,5%).

Αποδείχτηκε πως μόνο η άμεση εμπλοκή, η ενεργή συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων μπορεί να δώσει απάντηση σε αυτήν την αθλιότητα της νοθείας και του εκφυλισμού, να διασφαλίσει τη γνήσια έκφραση της πραγματικής θέλησης των εργαζομένων, του πραγματικού συσχετισμού δυνάμεων. Είναι επομένως ζήτημα εσωτερικό του ίδιου του κινήματος κι όχι διαδικασιών όπως αυτές που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση με το ηλεκτρονικό μητρώο, την ηλεκτρονική ψηφοφορία, που δήθεν θα απαλλάξουν το εργατικό κίνημα από τα παραπάνω φαινόμενα.

Το επόμενο χρονικό διάστημα, αξιοποιώντας αυτές τις δυνατότητες, μπορούμε με πιο γοργά βήματα να προχωρήσουμε, διευρύνοντας το μέτωπο των δυνάμεων που δρουν με την ταξική γραμμή πάλης, για την αναζωογόνηση, τη μαζικοποίηση των σωματείων, ακουμπώντας και σε νέα τμήματα των εργαζομένων της περιοχής.