Οπως φαίνεται από τις μέχρι σήμερα δημόσιες δηλώσεις εκπροσώπων των παρατάξεων, η πλειοψηφία του νέου Δημοτικού Συμβουλίου τάσσεται ενάντια στη σύμβαση αυτή αλλά καλείται να την διαχειριστεί.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» του δήμου Θεσσαλονίκης, από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού της πόλης και όχι από τη σκοπιά των όποιων αντιτιθέμενων επιχειρηματικών συμφερόντων που εμπλέκονται στη σχετική συζήτηση, δηλώνει ότι θα αντιδράσει στην υλοποίηση της σύμβασης.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει: «Δεν είμαστε γενικά αντίθετοι σε πεζοδρομήσεις αλλά σε εκείνες (και είναι πολλές) που γίνονται χωρίς καμιά σοβαρή ολοκληρωμένη κυκλοφοριακή μελέτη, χειροτερεύοντας τελικά αντί να βελτιώνει το κυκλοφοριακό της πόλης, στις συνθήκες στάθμευσης των κατοίκων του κέντρου. Οταν μάλιστα είναι τραγική η κατάσταση με τον ΟΑΣΘ, η έλλειψη χώρων ελεύθερων και στάθμευσης στο κέντρο και στις γειτονιές της πόλης.

Ο δήμος επιβαρύνεται με ένα ακόμα δυσβάσταχτο δάνειο, για τη χρηματοδότηση του έργου, που θα πληρώσουν οι δημότες αλλά θα ωφεληθούν οι ελάχιστοι επιχειρηματίες που θα αποκτήσουν προνομιούχα εμπορική στέγη στον πεζόδρομο».

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» υπενθυμίζει και επαναλαμβάνει:

«Είχε καταψηφίσει τέτοιου είδους αποφάσεις (ενώ σήμερα εμφανίζονται πολλοί να αντιδρούν, όμως εκ των υστέρων) για τους παραπάνω λόγους.

Τα σχέδια "αναμόρφωσης" της πόλης, κάτω από οποιοδήποτε σύνθημα κι αν εξαγγέλλονται (π.χ. απομάκρυνση του αυτοκινήτου από το κέντρο αλλά και από τις συνοικίες της πόλης) δεν είναι καθόλου αθώα ούτε οραματίζονται μια καλύτερη πόλη για τους κατοίκους της. Υλοποιούν απαιτήσεις και "οράματα" όσων θέλουν να κυριαρχήσουν στην πόλη για τα συμφέροντά τους. Δηλαδή τους επιχειρηματικούς ομίλους που θέλουν να "αλλάξουν" τη Θεσσαλονίκη όχι με κριτήριο το συμφέρον των κατοίκων της αλλά των συμφερόντων τους (βλ. ιδιωτικοποιήσεις βασικών υποδομών όπως λιμάνι, νερό, αστικές συγκοινωνίες κ.λπ.). Στις πρώτες θέσεις των προτεραιοτήτων τους είναι η μετατροπή της πόλης σε τουριστικό προορισμό (όσο ευάλωτη και μακριά από τα συμφέροντα του λαού της πόλης βρίσκεται μια τέτοια επιλογή).

Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι στις μέχρι σήμερα πεζοδρομήσεις, "στέγη" βρίσκουν - κατά κύριο λόγο - αλυσίδες επιχειρήσεων εστίασης και πολυκαταστημάτων, καθορίζοντας την εικόνα, τον χαρακτήρα και την οικονομική υποδομή της πόλης.

Παρόμοιες αποφάσεις αποκαλύπτουν ποιες είναι οι προτεραιότητες αυτής της πολιτικής (ανεξάρτητα ποιος είναι ο διαχειριστής της): Η εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων και όχι του λαού που έχει ανάγκη από παιδικούς σταθμούς (που κινδυνεύουν με κλείσιμο), σχολεία, αντισεισμικό έλεγχο - προστασία, δομές αθλητισμού - πολιτισμού».