Κανονικότητα είναι να ασχολούνται οι κοπτόμενοι για τη μικρή αριθμητική παρουσία γυναικών στην κυβέρνηση και στο βουλευτήριο με το τι φόρεσαν για να προσέλθουν προς ορκωμοσίαν οι γυναίκες που εκλέχτηκαν.
Οπως ωσαύτως, κανονικότητα είναι να κρέμεται η ιδεολογική ταυτότητα των νικητών από μια γραβάτα που φόρεσαν, όπως ακριβώς κρεμάστηκε αυτή των ηττηθέντων από μια γραβάτα που έβγαλαν. Αλλωστε κανονικότητα είναι και η εναλλαγή στο μπάσε - βγάλε ιδεολογικώς και διαπαραταξιακώς όχι μόνο γραβάτες αλλά και ψήφους και συμπεράσματα.
Κανονικότητα είναι πλέον να προετοιμάζεται η φιέστα της ευρύτερης δυνατής προσαρμογής των τέως εκλογέων και νυν εισπρακτόρων του μηνύματος που οι ίδιοι έστειλαν στις κάλπες, ότι ο κάθε Μανολιός υπάρχει επειδή φοράει τα ρούχα του αλλιώς, οπότε και κυβερνάει διά της αλλαγής, που είναι σκέτη εναλλαγή εντός εκτός και επί τα αυτά, γιατί είναι πολλά τα λεφτά και πάντα σε λίγες τσέπες.
Κανονικότητα του πολιτικού μας άλλωστε πολιτισμού είναι επίσης να πέφτει το θύμα μόνο του πάνω στο μαχαίρι του φονιά φασίστα, όπως δήλωσε το κτήνος για μια «απλή ανθρωποκτονία», και να αναρωτιούνται κανονικά, μπλόγκια και δημόσια γράφοντες, γιατί δεν ήταν παρούσα να τον ακούει και η Μάγδα μάνα. Απορίες κανονικότητας.
Κανονικότητα δεν είναι μωρέ να ελέγχει τους αστυνομικούς, φορώντας πολιτικό κοστούμι, ο αρχηγός τους, που αποστρατεύτηκε επί φονική αποτυχία; Ποιος ξέρει καλύτερα να πετυχαίνει απ' αυτόν που την πάτησε και στο μέσο και στο μήνυμα;