Αποδυτήρια άλλων δημόσιων λουτρών της Πομπηίας |
Τα λουτρά ανακαλύφθηκαν από τους αρχαιολόγους το 1950 και χρειάστηκαν σχεδόν σαράντα χρόνια για να αναστηλωθούν. Κοσμούνται από οκτώ τοιχογραφίες που βρίσκονται στα κοινά, αντρικά και γυναικεία, αποδυτήρια, οι οποίες παρουσιάζουν άκρως τολμηρές ερωτικές σκηνές, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστούν ως το «Κάμα Σούτρα της Μεσογείου». Ορισμένοι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι αυτές οι τοιχογραφίες είχαν σκοπό να διεγείρουν σεξουαλικά τους χρήστες των λουτρών, ενώ άλλοι συνάδελφοί τους υποστηρίζουν πως τα λουτρά δεν ήταν οίκος ανοχής και πως οι τοιχογραφίες απεικονίζουν απλώς τις ερωτικές προτιμήσεις των Ρωμαίων. Συγκεκριμένα, η επικεφαλής της αρχαιολογικής, αναστηλωτικής ομάδας, Λουτσιάνα Τζακομπέλι δήλωσε πως μέσα στα λουτρά δε βρέθηκαν ενδείξεις ότι χρησιμοποιούνταν από πόρνες της εποχής. «Τα λουτρά ήταν ένα αθώο μέρος διασκέδασης στο οποίο σύχναζαν άνθρωποι της μεσαίας τάξης» υποστηρίζει η αρχαιολόγος.
Τα λουτρά διέθεταν πισίνες με ζεστό, χλιαρό και καυτό νερό, μια μεγάλη θερμαινόμενη πισίνα και οι αίθουσες είναι διακοσμημένες με τοιχογραφίες που παριστάνουν φανταστικά ζώα της θάλασσας.
Εξάλλου, στην Ιταλία, επέστρεψαν 500 αρχαία αντικείμενα της πολιτιστικής της κληρονομιάς, τα οποία ανήκαν στο μουσείο Γκέτι της Καλιφόρνια και στο Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Βέρνης. Τα αντικείμενα χρονολογούνται από τον 7ο ή 6ο π.Χ. αιώνα και προέρχονται από την περιοχή της Καλαβρίας. Η ιταλική κυβέρνηση προσπαθούσε από το 1993 να «επαναπατρίσει» τα αντικείμενα αυτά, από τη στιγμή που την ίδια χρονιά ένας αρχαιολόγος τα αναγνώρισε ως προερχόμενα από τα αρχαιοελληνικά χωριά της Καλαβρίας. Η ιταλική νομοθεσία προβλέπει πως όλα τα αρχαία αντικείμενα που ανακαλύπτονται σε ιταλικό έδαφος, πρέπει να επιστρέφονται στο ιταλικό κράτος και οι αρχαιολόγοι δίνουν συνεχώς μάχες για την επιστροφή αρχαιοτήτων που έχουν απομακρυνθεί με διάφορους τρόπους από την Ιταλία. Τα αντικείμενα εκτίθενται ήδη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Καζαμπιάνκα.