Οσο θα πλησιάζουμε τη μέρα διεξαγωγής των ευρωεκλογών του Μάη 2019, τόσο θα αυξάνονται και τα παραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων για τις αξίες της ΕΕ που αφορούν την «ειρήνη, την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία».

Τα οράματα και η στρατηγική της ΕΕ στην πραγματικότητα το μόνο που επιδιώκουν είναι η θωράκιση των μονοπωλιακών τους ομίλων στον ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ - Ρωσίας - Κίνας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενες, είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την αντιλαϊκή στρατηγική κεφαλαίου - ΕΕ, καθώς συμμετέχει ενεργά σε όλους τους επικίνδυνους για το λαό σχεδιασμούς των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστών, διεκδικώντας μερίδιο για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης.

Την ίδια στιγμή, ο λαός στενάζει από τα μέτρα των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων, ενώ η ευρωενωσιακή επιτροπεία και εποπτεία παραμένει, με αποτέλεσμα τη ραγδαία μείωση του βιοτικού επιπέδου και των λαϊκών αναγκών σε όλα τα επίπεδα, πάντα με τις συνταγές και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Παράλληλα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - με τη σύμφωνη γνώμη όλων των άλλων κομμάτων - φροντίζει να επιδεικνύει «υπεύθυνη συμπεριφορά» στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΠΑΑ) της ΕΕ με τη συμμετοχή σε επεμβάσεις και αποστολές σε όλο τον κόσμο.

Να θυμίσουμε ότι η ΚΠΑΑ αποτελεί τον στρατιωτικό βραχίονα της ΕΕ που ενισχύει τις ικανότητες δράσης της, πρόκειται ουσιαστικά για ένα επιθετικό εργαλείο των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στον ανταγωνισμό τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους.

Στους νέους επιθετικούς προσανατολισμούς της ΚΠΑΑ εντάσσεται και η ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ με μηχανισμούς όπως είναι η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) και ο μηχανισμός «Αθηνά», που χρηματοδοτεί τις κοινές δαπάνες των στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΕΕ, και η συνεργασία με το ΝΑΤΟ.

Και καθώς οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών μέσα στους κόλπους της ΕΕ, ετοιμάζουν νέα μέσα και επικίνδυνους μηχανισμούς στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ για τη θωράκιση των μονοπωλίων τους.

Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η θέσπιση «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη» (ΕΜΕ), όπως προκλητικά αναφέρεται στην απόφαση μετά την έγκριση της πλειοψηφίας του Ευρωκοινοβουλίου, προς το Συμβούλιο και την ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, υιοθετώντας μάλιστα σχετική πρόταση της τελευταίας.

Πρόκειται για έναν ακόμα μηχανισμό ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, ενώ, όπως λέγεται στο κείμενο, «η εξελισσόμενη πραγματικότητα που προκαλεί ανησυχία απαιτεί, ωστόσο, να μην παραμείνει η ΕΕ αποκλειστικά "πολιτική δύναμη", αλλά να αναπτύξει και να ενισχύσει τις στρατιωτικές της ικανότητες ...λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στρατός διαδραματίζει εν προκειμένω καίριο ρόλο...».

Ανάμεσα στα άλλα, μάλιστα, η σχετική απόφαση προβλέπει τον διπλασιασμό των στρατιωτικών δαπανών (στο 1,5 δισ. ευρώ ετησίως).

Για όλα αυτά η λύση είναι μια, μακριά και έξω από τις ενώσεις και τις συμμαχίες των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.