Η Αθηναϊκή Δημοκρατία, που στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου «ενσαρκωνόταν» ακόμη στην ηγετική μορφή του Περικλή, εξέπεσε, μεταστράφηκε σε ωμή δημαγωγία. Οι πολιτικοί κολάκευαν και εξαπατούσαν τους Αθηναίους πολίτες, ενώ η εξαγορά, η διαφθορά, ο αμοραλισμός και οι προσωπικές φιλοδοξίες αποχαλινώθηκαν. Η πολιτική και ηθική κρίση που πλήττει την Αθήνα, η οποία έχει εμπλακεί σε έναν νέο πόλεμο, σφραγίζει όλο το έργο του Ευριπίδη. Υπήρξε πραγματικά ο λόγος για να χάσει κανείς την εμπιστοσύνη του στο μέλλον και τον άνθρωπο. Δεν θα μπορούσε να μας εκπλήξει, που ένας πολίτης, υποκείμενος σ' αυτήν την τύχη, δεν είχε πρόσβαση ούτε στη θρησκευτική πίστη του Αισχύλου, ούτε και στην πίστη του...