ΦΩΤΟ 3

Στη μνήμη των ΗΛΙΑ ΜΠΑΝΑΚΟΥ (φωτ.), ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΠΑΝΑΚΟΥ (φωτ.), ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΝΑΚΟΥ (φωτ.) και ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΓΓΟΥΤΑ προσφέρουμε 200 ευρώ στην Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ.

Η οικογένειά τους

***

ΦΩΤΟ

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που «έφυγε» από κοντά μας ο πολυαγαπημένος σύντροφος, φίλος και σύζυγος ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ. Γεννήθηκε το 1925 στη Νίκαια του Πειραιά. Εκεί μεγάλωσε, με μύριες όσες δυσκολίες, εκεί ανδρώθηκε. Οι στερήσεις και η ανάγκη, η κοινωνική αδικία ήταν παράμετροι που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του και τη στάση του στη ζωή και την κοινωνία.

Η μητέρα του, Ειρήνη, είχε έρθει το 1922 από τη Σμύρνη, με δύο μικρά παιδιά. Ξενοδούλευε για να τα βγάλει πέρα, για να τα μεγαλώσει. Οχτώ χρόνων ο Γιώργης είχε ένα καροτσάκι και έκανε μεταφορές. Βοηθούσε με όλες του τις παιδικές δυνάμεις την οικογένεια. Τα βράδια προσπαθούσε να μάθει γράμματα στο νυχτερινό σχολείο. Γι' αυτά και άλλες κοινωνικές καταφορές συνειδητοποίησε, πολύ νωρίς, την κοινωνική αδικία. Δεκαοχτώ χρόνων παλικαρόπουλο εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ. Υστερα στον ΕΛΑΣ και στο ΕΑΜ. Η ΠΕΑΕΑ και το υπουργείο Αμυνας αναγνώρισαν τη συμμετοχή του και του απένειμαν διπλώματα τιμής. Δίπλωμα τιμής είχε ο ίδιος τη γερμανική σφαίρα που είχε σφηνωθεί στο κορμί του. Με την επικράτηση της αστικής τάξης στην Ελλάδα είχε την υποχρέωση να παρουσιάζεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του, κάθε μέρα.

Εχοντας την ανάγκη του μεροκάματου μπήκε στο εργοστάσιο ξυλουργικής του Μάρκου, στον Πειραιά. Από κει βγήκε τεχνίτης με όλη τη σημασία του όρου. Επιανε το ακατέργαστο ξύλο στα χέρια του και το μετέτρεπε σε έργο τέχνης. Δούλευε σε ολόκληρη τη μακρά ζωή του ως ελεύθερος πια επαγγελματίας. Παντρεύτηκε την αφοσιωμένη συντρόφισσά του Φεβρωνία και έζησε τίμια και με βαθιά φιλία για το συνάνθρωπό του, με συντροφικότητα για τους συντρόφους του στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες.

Συμμετείχε μέχρι το τέλος στις δραστηριότητες του κόμματός του, του ΚΚΕ. Αφησε τον άδικο κόσμο μέσα στον οποίο έζησε στις 17/1/2018. Θα μπορούσε κανείς να γράψει στην επιτύμβια πλάκα του: «Υπήρξε τέκνο της ανάγκης».

Η σύντροφός του Φεβρωνία προσφέρει στη μνήμη του 300 ευρώ στο ΚΚΕ, ως ενίσχυση στον αγώνα του για μια δίκαιη κοινωνία.

***

Στη μνήμη του πατέρα μου ΚΩΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΔΗ, παλιού αγωνιστή του Κόμματος, προσφέρω προς τιμήν των 100 χρόνων του Κόμματος 20 ευρώ μέσω ΚΟΒ Περισσού.

Μαίρη Θεμελίδου

***

Η Γκουμάνη Μαρία προσφέρει το ποσό των 100 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή» στη μνήμη της μητέρας της ΣΟΦΙΑΣ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑ - ΓΚΟΥΜΑΝΗ.

***

ΦΩΤΟ

Ως ελάχιστη προσφορά στη μνήμη του συντρόφου ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΡΑ, ο γιος του Βασίλης πρόσφερε στο Κόμμα στην Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2018 το ποσό των 100 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Φαρμάκου Μεταμόρφωσης της ΤΟ Βιομηχανίας της Οργάνωσης Περιοχής Αττικής.

Ο σύντροφος Σπύρος οργανώθηκε το 1938 στην ΟΚΝΕ και το 1942 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Από τους πρώτους στην περιοχή Αλμυρού εντάχθηκε στις γραμμές του ΕΛΑΣ το 1942 και πήρε μέρος στις μάχες ενάντια στους ξένους κατακτητές, αλλά και στους ντόπιους συνεργάτες τους, στις περιοχές της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, ως καπετάνιος διμοιρίας της ΟΠΛΑ. Με το τέλος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, παρέμεινε στο βουνό και το 1946 κατέβηκε στην Αθήνα. Δούλεψε μέχρι το 1974 στον παράνομο μηχανισμό του Κόμματος.

Από τη μεταπολίτευση και μετά υπηρέτησε με σεμνότητα το Κόμμα σε όποια δουλειά τού ανατέθηκε, μέχρι και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, παραμένοντας ακλόνητος στα ιδανικά του μαρξισμού - λενινισμού και πιστός πάντα στην υπόθεση της πάλης για την επικράτηση των ιδανικών της εργατικής τάξης και του ΚΚΕ. Υπήρξε για χρόνια πρόεδρος του Παραρτήματος Αγίων Αναργύρων της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

***

ΦΩΤΟ

Συμπληρώθηκαν 21 χρόνια, στις 29/10/2018, από τον πρόωρο χαμό της αγαπημένης μας μητέρας, συζύγου και γιαγιάς ΑΝΔΡΙΑΝΑΣ ΛΕΓΑΚΗ.

Στη σύντομη ζωή σου ήσουν στοργική και ακούραστη μητέρα. Στάθηκες όρθια δίνοντας τη μάχη της ζωής, αντιμετωπίζοντας τα σοβαρά προβλήματα που χτύπησαν την υγεία σου, πάνω από 27 χρόνια. Δημιούργησες, μαζί με τον σύντροφό σου στη ζωή και τον αγώνα Μιχάλη Λεγάκη, μια αξιοπρεπή οικογένεια. Παρά την κλονισμένη υγεία σου κατόρθωνες και έπαιρνες μέρος στους κοινωνικούς αγώνες. Δίνοντας τον καλύτερό σου εαυτό, ήσουν παράδειγμα υπομονής, καρτερικότητας και αισιοδοξίας.

Στην ΚΟΒ σου έπαιρνες μέρος όταν δεν ήσουν στα νοσοκομεία της Αθήνας, της Πάτρας. Οι σύντροφοί σου σε θυμούνται ακόμα.

Για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και για τη μνήμη σου η οικογένειά σου, δύο κόρες, τέσσερα εγγόνια, ο γαμπρός σου και ο σύντροφός σου, καθώς και δύο φίλοι από τα παλιά προσφέρουν για το τιμημένο Κόμμα μας 115 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Ρέντη.