Τη μια μέρα ο κυβερνητικός Τύπος αφιέρωνε ολόκληρες σελίδες στο «σορτάρισμα» και την «κερδοσκοπική επίθεση» στις μετοχές των τραπεζών, διαβεβαιώνοντας ότι καμία σχέση δεν έχουν όλα αυτά με την πραγματική κατάσταση των τραπεζικών ομίλων και της οικονομίας, και την επομένη οι μετοχές των τραπεζών κατρακυλούσαν ξανά, με αφορμή αυτήν τη φορά και τις πολύ σοβαρές εξελίξεις στην Ιταλία. Η κυβερνητική - και όχι μόνο - επιχείρηση εφησυχασμού έχει πολύ κοντά ποδάρια. Οσο κι αν κάνουν κάποιοι ότι «ανακαλύπτουν την Αμερική» και το πώς λειτουργεί ο καπιταλισμός εντός και εκτός χρηματιστηρίων, όσο κι αν το «έργο» έχει πολλά επεισόδια ακόμα, δεδομένες είναι οι μεγάλες δυσκολίες των τραπεζικών ομίλων να «ξεφορτωθούν» τα «κόκκινα» δάνεια - επί της ουσίας απαξιωμένο κεφάλαιο - ώστε να επιτελέσουν το «ρόλο» τους, τροφοδοτώντας με φτηνό χρήμα τον νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας. Δεδομένο και ότι ο τραπεζικός τομέας είναι στο επίκεντρο μεγάλων ανταγωνισμών, με προεκτάσεις που δεν αφορούν μόνο την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, αλλά και το ιμπεριαλιστικό «μπρα ντε φερ» στην περιοχή, όσο και στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στην Ιταλία. Οπως δεδομένο θα πρέπει να θεωρεί ο λαός ότι με κάθε μέσο - είτε με ένταση των εκβιασμών, των πιέσεων και των πλειστηριασμών, είτε ακόμα και με κούρεμα καταθέσεων, όπως έχει ήδη αρχίσει να διαρρέεται από αστικά επιτελεία - θα προσπαθήσουν να φορτώσουν σ' αυτόν τα «σπασμένα» των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων. Στο χέρι του είναι να μην το επιτρέψει.