Στη βρώμικη και υγρή αίθουσα του παλιού Τελωνείου Πειραιά, δίπλα στο Κεντρικό Λιμεναρχείο, συνεχίζεται από χτες το πρωί το δράμα των 112 ανθρώπων, ανάμεσά τους 3 γυναίκες και 6 παιδιά, που αναζήτησαν μια «θέση στον ήλιο». Πρόκειται για Κούρδους από το Ιράν και το Ιράκ, οι οποίοι εντοπίστηκαν χτες τα ξημερώματα από πλωτά περιπολικά του Λιμενικού, στοιβαγμένοι μέσα στο ιστιοφόρο σκάφος «ΜΕΛΙΝΤΑ», που έπλεε ακυβέρνητο στη θαλάσσια περιοχή Ζούβρα της Υδρας. Οι δουλέμποροι τούς είχαν παραλάβει από το λιμάνι της Πάτρας και υποτίθεται ότι θα τους πήγαιναν στην Ιταλία. Ομως, όπως φαίνεται, αφού τους πήραν από 1.600 δολάρια - όπως ειπώθηκε από τους ίδιους τους μετανάστες - τους παράτησαν ανοιχτά της Υδρας.

Βρίσκονται στην Ελλάδα εδώ και ένα μήνα. Εχουν φτάσει σταδιακά από τα παράλια της Τουρκίας με δουλεμπορικά πλοιάρια. Εμεναν στους δρόμους κυρίως γύρω από την Ομόνοια και από προχτές πήραν το «σήμα» από τους δουλεμπόρους να συγκεντρωθούν στο λιμάνι της Πάτρας για να ...αποπλεύσουν για Ιταλία. Οπως μας είπε ο Κούρδος γιατρός Μπαρτζανί Σουλεϊμάν από την ομάδα των Γιατρών του Κόσμου, η οποία κατέφτασε στο Τελωνείο για να παράσχει τις πρώτες βοήθειες, όλοι έχουν έντονα τα συμπτώματα της εξάντλησης. «Οι περισσότεροι από αυτούς - ανέφερε - έχουν να φάνε μέρες, ενώ η ψώρα οργιάζει»!

Με τη βοήθεια του γιατρού, ο οποίος ανέλαβε τη μετάφραση, συνομιλήσαμε με τον 35χρονο μετανάστη Κούρδο από το Ιράκ Σαρπάστ Ζαχά Μοχάμεντ, στου οποίου την κοιλιά βρίσκεται μία σφαίρα από το 1998. «Πούλησα τα πάντα στην πατρίδα μου το Κερκούτ, όπως ξέρετε έχει πολύ πετρέλαιο και τη θέλουν όλοι - και ήρθα με καράβι από την Τουρκία. Εδωσα στους μεταφορείς 3.500 δολάρια. Εμενα στην Ομόνοια. Πριν λίγες μέρες έφυγα για Πάτρα. Εδωσα 1.600 δολάρια για να με πάνε Ιταλία, όμως το σκάφος πήρε λάθος κατεύθυνση. Αν μας γυρίσουν πίσω, δεν ξέρουμε αν θα ζήσουμε». Ο 18χρονος Μπαχτιάρ Τζούμα θα μας πει: «Φοβάμαι πολύ να γυρίσω πίσω. Τους γονείς μου τους έχουν σκοτώσει. Εφυγα για να μην έχω την ίδια τύχη. Βοηθήστε μας. Θέλουμε πολιτικό άσυλο. Θέλουμε να δουλέψουμε, να ζήσουμε».