Ολη η μουσική του Μίκη, όλη του η στάση, η ζωή του έστελνε ένα μήνυμα στα πέρατα της Γης. Πάρε θέση. Πάρε θέση με τους αδικημένους, με τους μαχητές, με τον λαό. Πιο ειδικά για τους καλλιτέχνες και τους διανοούμενους έλεγε: «Εμείς θέλουμε όλους τους ποιητές, όλους τους καλλιτέχνες, στρατευμένους, υπεύθυνους, να απολογούνται μπρος στο λαϊκό κίνημα». Μα τούτη η απολογία δεν σημαίνει ο καλλιτέχνης να τρέχει πίσω από το κοινό υποταγμένος στα γούστα που διαμορφώνονται μέσα στον κυρίαρχο εμπορευματοποιημένο ως το μεδούλι τρόπο ζωής. Σημαίνει - και αυτό έπραξε ο Μίκης - να παίρνει ο καλλιτέχνης την ευθύνη να αντιπροσωπεύσει με την τέχνη του το πιο πρωτοπόρο τμήμα του λαού, να στέκεται στην κοινωνία...