Το «στίγμα» της κατεύθυνσης των ερευνών, που θα συνεχιστούν ώστε να προστεθούν και νέα επεισόδια στο σίριαλ της λεγόμενης τρομοκρατίας, έδωσε, με χτεσινή του συνέντευξη στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ο Αμερικανός πρεσβευτής στη χώρα μας, Τόμας Μίλερ. Δηλώνοντας ότι «ο κόσμος παραμένει ένα επικίνδυνο μέρος», αποφάνθηκε ότι «δεν τελειώσαμε με την τρομοκρατία, δεν αρκούν οι συλλήψεις, πρέπει να υπάρξουν και καταδίκες».

Ο Τ. Μίλερ πρόσθεσε ότι «κρίνοντας απ' ό,τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα και από το πλήθος των πληροφοριών που έχουμε στη διάθεσή μας, δεν μπορώ να αποκλείσω ότι θα έχουμε και άλλες εκπλήξεις». Ομως, έσπευσε να διορθώσει, λέγοντας ότι δεν έχει καμιά ιδιαίτερη πληροφόρηση, αλλά απλώς βασίζει τις εκτιμήσεις του στη μέχρι σήμερα πορεία των εξελίξεων. Σε ερώτηση αν με τις συλλήψεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα έκλεισε λίγο - πολύ η υπόθεση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, απάντησε πως «δε νομίζω ότι αυτήν την εκτίμηση συμμερίζονται ο Ελληνας πρωθυπουργός, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και η δική μου κυβέρνηση. Πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε σε εγρήγορση».

Κατά τον Αμερικανό πρέσβη, οι βασικές προϋποθέσεις για το «οριστικό τέλος της τρομοκρατίας» είναι η σύλληψη όλων των μελών και συνεργατών της «17 Ν», η σύλληψη των μελών και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως του ΕΛΑ, που αποτελεί μια «πολύ σοβαρή υπόθεση». Επίσης δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι η ύπαρξη της προκήρυξης με το αστέρι της «17 Ν», που δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία», δείχνει πως «εξακολουθούν να υπάρχουν άτομα ή ομάδες, τα οποία βλέπουν με συμπάθεια τις δραστηριότητες της "17 Ν"».

Κι αφού υπάρχουν ακόμα ...συμπαθούντες, θα συνεχιστεί η μεγάλη συνεργασία μεταξύ των ελληνικών και αμερικανικών αρχών σε τεχνικό, επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο. «Αυτό που έχει σημασία είναι τα αποτελέσματα», δήλωσε. Οσον αφορά ερώτηση για το ότι τα μέλη της «17 Ν» δεν έσπευσαν να φύγουν στο εξωτερικό μόλις διαισθάνθηκαν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, δήλωσε αινιγματικά ότι «ίσως να αισθάνονταν τόσο σίγουροι, ώστε η ιδέα της διαφυγής να μην είχε περάσει καν από το μυαλό τους».

Για τη συνέντευξη του Τ. Μίλερ, ο υφυπουργός Τύπου, Τ. Χυτήρης, είπε ότι «βρισκόμαστε στην αρχή της έρευνας αυτής και θα πάρει πολύ δρόμο - έχει πολύ δρόμο - η έρευνα αυτή. Απόψεις πολλές μπορεί να υπάρχουν, αλλά ο δρόμος θα ακολουθηθεί και θα είναι σταθερός, με συστηματικότητα και σταθερότητα από τις αρμόδιες αρχές και από την κυβέρνηση». Πρόσθεσε, δε, ότι «ο κ. Μίλερ μπορεί να έχει τις απόψεις του και είναι δικαίωμά του. Η ελληνική κυβέρνηση έχει πει διά στόματος πρωθυπουργού ότι η έρευνα θα πάει εις βάθος και θα φτάσει μέχρι τον τελευταίο ένοχο. Αυτό θα γίνει».

Καθυστερημένη «παρέμβαση» για τον απαράδεκτο τρόπο που παρουσιάζονται από τα ΜΜΕ οι κατηγορούμενοι της υπόθεσης «17 Ν», αλλά και πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντός τους, κάνει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με χτεσινή της ανακοίνωση. Στην ουσία όμως, αυτή η «παρέμβαση» νομιμοποιεί το αίσχος των ημερών, αφού περιορίζεται μόνο σε κάποιες επιμέρους επισημάνσεις.

«Στο πλαίσιο - αναφέρει - της δημοσιογραφικής κάλυψης των συλλήψεων υπόπτων για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση "17 Ν", πολλά μέσα ενημέρωσης προβάλλουν στοιχεία της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής των ενεχομένων, που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το δικαίωμα πληροφόρησης του κοινού. Ετσι, για παράδειγμα, δημοσιεύτηκε μεταξύ άλλων το ψυχολογικό προφίλ συλληφθέντος με το ιστορικό των διαφόρων παθήσεών του, καθώς και το οικογενειακό δράμα της πρώην συζύγου άλλου συλληφθέντος, κατά της οποίας, σημειωτέον, δεν έχει ασκηθεί καμία κατηγορία. Ενόσω τα δεδομένα αυτά ενδέχεται πράγματι να ενδιαφέρουν τις διωκτικές αρχές για τη διαλεύκανση των κρίσιμων εγκλημάτων, η δημοσιοποίησή τους στο ευρύ κοινό δε φαίνεται να εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα, απεναντίας προσβάλλει σημαντικά δικαιώματα των ενδιαφερομένων, χωρίς αποχρώντα λόγο».

Από την παραπάνω λίαν «διακριτική» τοποθέτηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, φαίνεται πως δεν παρακολουθεί από κοντά όλα όσα λαμβάνουν χώρα εδώ και ενάμιση μήνα στα ΜΜΕ, με αφορμή τη διατυμπανιζόμενη «εξάρθρωση» της «17 Ν». Οτι δεν έχει πληροφορηθεί ούτε το ελάχιστο των όσων βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον έντυπο Τύπο και των όσων διαμείβονται κάθε μέρα στα τρομοκρατολογικά παράθυρα των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης. Η Αρχή αναφέρεται σε δύο μόνον παραδείγματα, όταν πλήθος ανθρώπων έχουν διασυρθεί και διαπομπευτεί ως εμπλεκόμενοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα εγκλήματα της «17 Ν», όταν οι ίδιοι οι συλληφθέντες έχουν κιόλας σταμπαριστεί ως «τρομοκράτες», πριν η Δικαιοσύνη ερευνήσει καν τη βασιμότητα των εναντίον τους κατηγοριών, όταν δημοσιογράφοι και δημοσιογραφούντες έχουν μετατραπεί εναλλάξ σε αστυνομικούς, εισαγγελείς και δικαστές ή τηλεφωνούν ξεδιάντροπα στην ανύποπτη μάνα στο χωριό για να τη ρωτήσουν «τι σόι άνθρωπος» είναι ο «τρομοκράτης» γιος της ή παίρνουν αμπάριζα τους συμμαθητές κάποιου στο δημοτικό για να μάθουν «αν σαν παιδί ήταν όπως όλα τα παιδιά» ο δείνα «τρομοκράτης». Μήπως η Αρχή ενοχλείται μόνον από τη δημοσιοποίηση των παθήσεων ενός ανθρώπου και όχι από το γεγονός ότι η πλήρης οντότητα του ανθρώπου αυτού έχει εντελώς καταρρακωθεί από τη δημόσια «ομολογία» των εγκλημάτων «του» και, κυρίως, από τον τρόπο που αναφέρονται όλοι οι άλλοι σ' αυτόν;

Πάντως, η Αρχή, στο ίδιο ήπιο και ανώδυνο πνεύμα, υπενθυμίζει στην ανακοίνωσή της «το θεμελιώδη κανόνα ότι σε μια δικαιοκρατούμενη πολιτεία κάθε άτομο - ακόμη και ο τελευταίος εγκληματίας - έχει δικαίωμα να αξιώνει το σεβασμό της αξιοπρέπειας, της προσωπικότητας και της ιδιωτικής ζωής του». Επίσης, «τη με αριθμό 67/2002 απόφαση που εξέδωσε σε ανύποπτο χρόνο για τη δημοσιοποίηση εκ μέρους της αστυνομίας ονομάτων συλλαμβανομένων ή καταζητουμένων» και ότι «ο νομικός πολιτισμός κάθε ευνομούμενης χώρας επιβεβαιώνεται με τη συμπεριφορά όχι μόνον των οργάνων της, αλλά και όλων των παραγόντων της δημόσιας ζωής, όταν ιδίως συντρέχουν δύσκολες περιστάσεις».

Ειδικά, η απόφαση 67/2002, η οποία επισυνάπτεται και εκδόθηκε στα μέσα του περασμένου Ιουνίου, αναφέρει ότι μόνο σε δύο περιπτώσεις είναι δυνατόν να γίνουν ανακοινώσεις ονομάτων ή φωτογραφίας ή άλλων στοιχείων πολιτών από τις αστυνομικές αρχές: Στην περίπτωση που κάποιος εμπλέκεται σε εγκληματική δραστηριότητα και καταζητείται νόμιμα με σκοπό να συλληφθεί και στην περίπτωση της σύλληψής του, όταν με την ανακοίνωση του ονόματος του συλληφθέντος «επιδιώκεται η διακρίβωση του εγκλήματος». Και τούτο, επειδή «πρόκειται για επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, βάσει του άρθρου 2 εδάφιο β` του νόμου 2472/1997, αφού αναφέρεται σε ποινική δίωξη προσώπου και η επεξεργασία αυτή ενεργείται από δημόσια αρχή και είναι αναγκαία, μεταξύ των άλλων, για την εξυπηρέτηση των αναγκών εγκληματολογικής πολιτικής και αφορά τη διακρίβωση εγκλημάτων, ποινικές καταδίκες ή μέτρα ασφάλειας». Ομως, η Αρχή θεωρεί αυτονόητο ότι «η δημοσιογραφική έρευνα για το πρόσωπο που συνελήφθη και η αναφορά του στον Τύπο διέπεται και από την καθιερούσα την ελευθερία του Τύπου συνταγματική διάταξη του άρθρου 14 και είναι άσχετη με την παραπάνω συλλογιστική».

Στο Τριμελές Συμβούλιο Εφετών παραπέμφθηκε το θέμα της ενημέρωσης του κατηγορούμενου Παύλου Σερίφη για τη δικογραφία της «17 Ν», καθώς ο ειδικός ανακριτής, πρόεδρος Εφετών Λεων. Ζερβομπεάκος αρνήθηκε στον συνήγορό του Ι. Σταμούλη να έχει πρόσβαση στο προανακριτικό υλικό, με την αιτιολογία ότι ο πελάτης του είχε απολογηθεί ενώπιόν του χωρίς την παρουσία δικηγόρου και συνεπώς πρέπει να περάσει ένας μήνας για να μπορέσει να ικανοποιήσει το αίτημά του. Ο κ. Σταμούλης επέμεινε ότι, από τη στιγμή που διορίστηκε πληρεξούσιος δικηγόρος του συγκεκριμένου κατηγορουμένου, ο ανακριτής είναι υποχρεωμένος να τον ενημερώσει μέσω αυτού επί της δικογραφίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Συμβούλιο Εφετών θα αποφασίσει για το θέμα αυτό μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα.

«Η υπερδεκαετής μονοκρατορία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης απέτυχε να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο, να μειώσει τους εξοπλισμούς και να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες. Η επιβίωση του συστήματος προϋποθέτει συρρίκνωση της δημοκρατίας και χρέωση όλων των δεινών σε όσους αντιστέκονται».

Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Γραμματεία της Πράσινης Πολιτικής.

Αφού σημειώνει ότι «από τη γέννησή του το Οικολογικό κίνημα καταδίκασε απερίφραστα τα φαινόμενα βίας σε βάρος πολιτών» και ότι ομάδες όπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ή η Μπάαντερ Μάινχοφ εκούσια ή ακούσια οδήγησαν σε κλιμάκωση της κρατικής βίας, αναστολή δημοκρατικών ελευθεριών, επισημαίνει ότι «γι' αυτό η διεθνής Αριστερά στο σύνολό της είχε εξ αρχής καταδικάσει και απομονώσει πολιτικά όσους τρομοκράτες χρησιμοποίησαν τα εμβλήματά της».

Επίσης η ΕΕ της «Πράσινης Πολιτικής», αναφερόμενη στο άρθρο του Ανδρ. Ανδριανόπουλου, που δημοσιεύτηκε στα «Νέα» της 6ης Αυγούστου, τονίζει ότι «θα άρμοζε να δημοσιευτεί την 4η Αυγούστου» και ότι το ανησυχητικό στο άρθρο αυτό, «είναι το κλίμα μακαρθισμού» και «οι ομοιότητες με τη σταυροφορία Μπους ενάντια στις δυνάμεις του κακού».