Ο Κώστας από το ΚΕΠΒ Θήβας είπε: «Τα έξοδα ξεκινούν από πριν μπεις μέσα. Είναι γύρω στο 80άρι αυτά που πρέπει να πληρώσεις για να έχεις μέσα, από ξυριστικά μέχρι αλλαξιές. Κάναμε πλάκα με κάποιους άλλους ότι θα 'ταν αστείο αν πήγαινες μόνο με τα ρούχα που φοράς και τους έλεγες ντύστε με».

Πρόβλημα αποτελεί και η μετακίνηση προς τα κέντρα υποδοχής, τόσο στις μονάδες του Εβρου όσο και σ' εκείνες στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Ο Παύλος από το 219 Κινητό Χειρουργικό Νοσοκομείο Εκστρατείας (ΚΙΧΝΕ) στο Διδυμότειχο μας είπε ότι για να φτάσει από την Αθήνα εκεί, έκανε συνολικά 18 ώρες, με μία αλλαγή για το τρένο, με αποτέλεσμα πολλά παιδιά να πηγαίνουν με λεωφορείο, ακόμη και με αεροπλάνο, και να επιβαρυνθούν επιπλέον οικονομικά.

Ο Γιώργος από τον 16ο Λόχο Διαβιβάσεων στο Διδυμότειχο μας είπε ότι το φύλλο πορείας δικαιολογεί μόνο το τρένο που κάνει 12 ώρες για να πάει, τον «Μουτζούρη», όπως τον λέγανε μεταξύ τους, το οποίο έφτανε την προηγουμένη από τη μέρα που έπρεπε να παρουσιαστούν οι νεοσύλλεκτοι, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πληρώνουν ξενοδοχεία για διανυκτέρευση.

Ο Κώστας από τη Σάμο είπε ότι στο νησί «υπήρχε πρόβλημα με τις συγκοινωνίες. Λόγω του ότι δεν υπάρχει κάθε μέρα καράβι, έπρεπε να πας 2 μέρες πριν παρουσιαστείς και να μείνεις σε ξενοδοχείο ή να πας με αεροπλάνο. Λόγω αυτής της κατάστασης αρκετοί φαντάροι, που κάνουν εκεί τη θητεία τους, χάνουν μέρες από τις άδειές τους, αναγκάζονται να μένουν στο στρατόπεδο και κάνουν και υπηρεσίες, παρά το ότι είναι αδειούχοι». «Αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίσαμε και μετά την ορκωμοσία», συνέχισε. «Αποκλειστήκαμε στο νησί, λόγω του μη απόπλου, οι νεοσύλλεκτοι και οι οικογένειές μας».

Από τη συζήτηση με τους νεοσύλλεκτους φαντάρους φαίνεται ότι τα κέντρα υποδοχής δεν είναι σε θέση να φιλοξενήσουν τον όγκο των νέων που στέλνονται σε αυτά. Παράλληλα, τα προβλήματα που υπάρχουν ειδικά τώρα το χειμώνα, επιδεινώνονται και καθιστούν τις συνθήκες επιβίωσης αρκετά δύσκολες.

Ο Χρήστος από το 285 Μηχανοκίνητο Πεζικό στη Λήμνο μάς είπε ότι σε ένα στρατόπεδο με 100 άτομα, από τις 4 τουαλέτες που υπήρχαν, λειτουργούσαν 3, κι αυτές εκ περιτροπής, υπήρχε ένας θάλαμος που λόγω της έντονης βροχής έμπαζε νερά, «πλημμύρισε κι ήταν σαν λίμνη», ενώ πρόβλημα υπήρχε και με το νερό που δεν ήταν πόσιμο και δεν υπήρχε ούτε βυτίο, ενώ ο Αντρέας από το ΔΑΝ Αγ. Ευστρατίου στη Λήμνο ότι «οι μερίδες του φαγητού ήταν για γέλια, δεν έφταναν ούτε για δείγμα. Πόσιμο νερό δεν υπήρχε. Είχαμε χρυσοπληρώσει το ΚΨΜ. Στο 285 ΣΥΠΟ οι θάλαμοι έσταζαν νερά και οι φαντάροι ξυπνούσαν βρεγμένοι. Είχαμε αρρωστήσει οι μισοί». «Για όλα τα προβλήματα που υπήρχαν βγήκαμε στην αναφορά», σημείωσαν, με αποτέλεσμα κάποια από αυτά να λυθούν, έστω με προσωρινές λύσεις.

Ο Παύλος (Υγειονομικό) μας είπε ότι στα μαγειρεία «επικρατούσε ένα χάος. Η μονάδα ήταν κι εντός του νοσοκομείου κι αυτό έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Αν περνούσε το Υγειονομικό για επιθεώρηση θα έβλεπε ποντικοκούραδα και τον "Τζίμμυ" - έτσι τον λέμε - τον βάτραχο με όλη του την οικογένεια να κάνουν βόλτα εκεί που ετοιμάζαμε τα φαγητά μας».

Ο Βασίλης από τη Ναυτική Βάση «Κανελλόπουλος» μας είπε ότι «μέσα στο χώρο δεν υπάρχει ουσιαστικά ΚΨΜ, ήταν κάποιες φορές ένας ναύτης που έδινε μόνο νερό. Πηγαίναμε σε ένα ιδιωτικό κυλικείο, για να παίρνουμε καφέ. Κάποια μέρα ήρθε ένας σμηναγός να μας κάνει διάλεξη για την ασφάλεια των χώρων. Κάποιοι ναύτες είπαμε "Ποια ασφάλεια; Εδώ μας πέφτουν τα κρεβάτια στο κεφάλι". Ο σμηναγός πάγωσε και μας είπε ότι θα επιληφθεί ο ίδιος για να λυθεί το θέμα τουλάχιστον στην επόμενη ΕΣΣΟ».

Ο Κωνσταντίνος από το 564 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού στο Λαγό Διδυμότειχου μας είπε ότι «με το που φτάσαμε, δεν είχε ζεστό νερό καθόλου, είχε χαλάσει το boiler. Τις ζεστές μέρες στον Εβρο είχε 2 βαθμούς και τις κρύες -4. Ζητήσαμε από τον διοικητή πολλές φορές να λύσει το πρόβλημα. Μας απάντησε ότι κοστίζει 1.500 ευρώ, αν έκανε 150 θα τα έβαζε ο ίδιος από την τσέπη του και ότι περίμεναν την έγκριση από το υπουργείο. Η λύση που βρήκαμε είναι να πηγαίνουμε σε μία άλλη μονάδα για μπάνιο, αλλά το να περπατάς στους μείον βαθμούς και βρεγμένος δεν είναι και ό,τι το καλύτερο. Υπήρχαν παιδιά που στις εξόδους πηγαίνανε σε ξενοδοχείο. Πλήρωναν 10 άτομα ένα δίκλινο για να μπορέσουν να κάνουν ένα μπάνιο. Κάποια μέρα μαζεύτηκα με κάποιους φαντάρους και τους λέω: "Δεν πάει άλλο. Θα το βγάλουμε στον «Ριζοσπάστη»". Το ίδιο βράδυ ο διοικητής μάς ανακοίνωσε ότι εγκρίθηκε το κονδύλι από το υπουργείο και θα το εγκαθιστούσαν λίγες μέρες πριν την ορκωμοσία».

Ο Κώστας από το ΚΕΠΒ Θήβας μας είπε ότι στο στρατόπεδο κόπηκε για δύο μέρες το νερό και όταν βγήκε παραπονούμενος του είπαν ότι έσπασαν οι σωληνώσεις και να κάνουν υπομονή μέχρι να φτιαχτούν. «Συζήτησα με τους άλλους φαντάρους γι' αυτό, ότι δεν γίνεται να υπάρχει ανοχή γι' αυτό. Προετοιμαστήκαμε να βγούμε 27 άτομα στην αναφορά την επόμενη μέρα. Το θέμα φαίνεται διαδόθηκε, και το νερό ήρθε».