Πριν καλά καλά σβήσουν οι φλόγες, ο λαός της Βόρειας Εύβοιας ρίχτηκε σε μια νέα μάχη: Στην οργάνωση του αγώνα για αποζημιώσεις και μέτρα ουσιαστικής στήριξης, για να μπορέσει να παραμείνει στον τόπο του.

Παρακαταθήκη στην προσπάθεια αυτή ήταν η λαϊκή αυτενέργεια, η αλληλεγγύη και οι δεσμοί που αναπτύχθηκαν στα μέτωπα της φωτιάς και στη μάχη για να σωθούν σπίτια και χωριά. Εκεί ήταν που πήρε «σάρκα και οστά» το σύνθημα «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

Η «μαγιά» για την οργάνωση του αγώνα ήταν το Σωματείο των ρετσινάδων και ο Αγροτικός Σύλλογος. Γρήγορα στα χωριά της περιοχής στήθηκαν Επιτροπές Αγώνα Πυρόπληκτων και η Συντονιστική τους Επιτροπή.

Ο κόμβος της Στροφυλιάς έγινε το κέντρο όλης αυτής της πρωτόγνωρης για την περιοχή δραστηριότητας. Εκεί στήθηκε το Στέκι Αγώνα και Αλληλεγγύης, εκεί για μήνες χτυπούσε η καρδιά του πυρόπληκτου λαού της περιοχής.

Στον κόμβο της Στροφυλιάς πραγματοποιήθηκε στις 21 Αυγούστου το συγκλονιστικό συλλαλητήριο, με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, που έδωσε το έναυσμα για την κλιμάκωση του αγώνα και παράλληλα έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση.

Εκεί δόθηκε λίγες βδομάδες μετά και η μεγάλη συναυλία αγώνα και αλληλεγγύης με τη συμμετοχή καταξιωμένων ερμηνευτών και μουσικών.

Ακολούθησε το επίσης μαζικό συλλαλητήριο στην Αθήνα σε συντονισμό με πληγέντες από άλλες περιοχές της χώρας, που αποτελεί μια ακόμη συνεισφορά του πυρόπληκτου λαού της Βόρειας Εύβοιας στην προσπάθεια να αναπτυχθεί παραπέρα και να δυναμώσει η οργανωμένη διεκδίκηση του λαού.

Ο αγώνας του λαού της Βόρειας Εύβοιας εξελίσσεται όλο αυτόν τον χρόνο μέσα από διάφορες κινητοποιήσεις και μορφές.

Μέσα από μαζικές συγκεντρώσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας στη Χαλκίδα, από το μπλόκο των αγροτών στον κόμβο της Στροφυλιάς τον χειμώνα, από δυναμικές παρεμβάσεις στις φιέστες που διοργανώνουν στην περιοχή η κυβέρνηση και η επιτροπή «ανασυγκρότησης», όπως στις αρχές του Ιούνη στην Ιστιαία.

Δεν έλειψαν επίσης οι κινητοποιήσεις Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, μαθητών και εκπαιδευτικών ενάντια στην υποβάθμιση σχολικών μονάδων της περιοχής στα πυρόπληκτα χωριά, που έρχεται να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τις ήδη απαξιωμένες συνθήκες Εκπαίδευσης.

Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι ΜΚΟ που αλωνίζουν στην περιοχή έφτασαν στο σημείο να χτυπάνε την πόρτα σχολείων και να ζητούν να αναλάβουν εκπαιδευτικές και παράλληλες δράσεις, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά και οι ελλείψεις, υποκαθιστώντας τις υποχρεώσεις του κράτους.

Ο οργανωμένος αγώνας που αναπτύχθηκε αμέσως μετά τη φωτιά και συνεχίζεται, αποτελεί παρακαταθήκη και όπλο για τον λαό της περιοχής απέναντι στα σχέδια και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Ολος αυτός ο αγώνας και η πίεση που άσκησε, συνέβαλαν καθοριστικά στα όποια μέτρα στήριξης έχουν παρθεί μέχρι τώρα, ενώ διαμορφώνουν όρους για μεγαλύτερες κατακτήσεις.

Ο λαός της περιοχής είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα του. Αυτό φανερώνει ο πολλαπλασιασμός των εγγραφών και των συμμετοχών στις εκλογές του Σωματείου των ρετσινάδων και στον Αγροτικό Σύλλογο, αλλά και η δυναμική συμμετοχή στις τελευταίες κινητοποιήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Πυρόπληκτων διοργανώνει σύσκεψη - συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη 10 Αυγούστου, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του κτιρίου Μελά στη Λίμνη.

Στον αγώνα που έδωσε και συνεχίζει να δίνει ο λαός της Βόρειας Εύβοιας, βρήκε πλατιά συμπαράσταση και αλληλεγγύη από την εργατική τάξη και τον λαό ολόκληρης της χώρας.

Η κάθε είδους υλική βοήθεια που άρχισε να καταφθάνει από την επόμενη μέρα της φωτιάς στη Βόρεια Εύβοια ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σωματεία εργαζομένων, σύλλογοι, φορείς άρχισαν να συγκεντρώνουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης και να τα στέλνουν με οργανωμένες αποστολές στη Βόρεια Εύβοια, ενώ δεκάδες ήταν οι περιπτώσεις μεμονωμένων ατόμων που έστελναν τη βοήθειά τους.

Η συγκινητική αυτή συμπαράσταση και αλληλεγγύη ξεπέρασε μάλιστα τα σύνορα της χώρας, καθώς στήριξη στάλθηκε ακόμη και από το εξωτερικό.

Για τη διαχείριση της υλικής βοήθειας που κατέφθανε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα έστησε και δεύτερο Στέκι στην Ιστιαία. Και τα δύο Στέκια οργανώθηκαν και λειτούργησαν υποδειγματικά.

Σ' αυτά τα δύο επιτελεία του αγώνα, και κυρίως στον κόμβο της Στροφυλιάς, διαδραματίστηκαν συγκλονιστικές και ανεπανάληπτες στιγμές που δύσκολα περιγράφονται.

Εργαζόμενοι, φοιτητές, άνθρωποι κάθε ηλικίας από διάφορες γωνιές της χώρας ερχόντουσαν στο Στέκι όχι μόνο για να προσφέρουν υλικά αγαθά αλλά και για να βοηθήσουν στη λειτουργία τους. Παρέμειναν για λίγες μέρες στην περιοχή όχι μόνο προσφέροντας αλλά και παίρνοντας και οι ίδιοι ένα μεγάλο μάθημα ζωής, όπως χαρακτηριστικά σημείωναν φεύγοντας, με την υπόσχεση να επιστρέψουν.

Εκεί στο Στέκι της Στροφυλιάς σφυρηλατήθηκαν ακόμη περισσότερο οι δεσμοί ανάμεσα στον πυρόπληκτο λαό της περιοχής αλλά και σε όσους βρέθηκαν για να βοηθήσουν.

Γυναίκες από τα γύρω χωριά έπαιρναν τρόφιμα και πράγματα από το Στέκι και το μεσημέρι επέστρεφαν με μαγειρεμένα φαγητά για να φάνε όλοι όσοι βοηθούσαν εθελοντικά στη λειτουργία του. Μοναδικές εικόνες που μόνο η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη μπορεί να προσφέρει.

Με τον λαό να παλεύει έναν χρόνο τώρα για να επιβιώσει, η κυβέρνηση, μέσα από την επιτροπή Μπένου και το σχέδιο «ανασυγκρότησης» της Βόρειας Εύβοιας, επιδιώκει να μετατρέψει την καταστροφή σε ευκαιρία για μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Με φιέστες και «οράματα», με αερολογίες περί «ολιστικών και ανθρωποκεντρικών παρεμβάσεων», επιχειρούν να εξαπατήσουν τον λαό της περιοχής και να στρώσουν το έδαφος για τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων.

Να στηθεί πάνω στα αποκαΐδια και τις πλάτες του λαού της περιοχής ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για επιχειρηματικούς ομίλους στον τουρισμό, στην αγροδιατροφή, στην Ενέργεια, στον κατασκευαστικό τομέα κ.α.

Να στηριχθούν μεγάλες καπιταλιστικές επενδύσεις που θα αξιοποιήσουν ως φιλέτα την καμένη γη, ως φτηνό εργατικό δυναμικό τους κατεστραμμένους παραγωγούς και εργαζόμενους και θα εκμεταλλευτούν πλεονεκτήματα της περιοχής, όπως παραλίες, φυσικό τοπίο, αγροτική παραγωγή, εκτοπίζοντας ή πιέζοντας μικρούς και μεσαίους παραγωγούς και επαγγελματίες.

Στα σχέδια αυτά της κυβέρνησης και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων «βάζουν πλάτη» ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ αλλά και η Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση. Ολοι τους συμφωνούν στην ουσία και την κατεύθυνση των παρεμβάσεων και εκφράζουν «ενστάσεις» μόνο σε θέματα διαδικασίας, προσώπων, διασφάλισης κονδυλίων και ταχύτητας υλοποίησης του σχεδίου «ανασυγκρότησης».

Αυτό το σχέδιο «ανασυγκρότησης» δεν έχει καμία αναφορά και πρόβλεψη για ζητήματα που αφορούν την άμεση επιβίωση των κατοίκων της Βόρειας Εύβοιας. Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας και τη διασφάλιση των οικογενειών τους.

Αντίθετα, το βασικό κριτήριο του σχεδιασμού είναι να διαμορφωθούν το έδαφος και οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και στήριξη μεγάλων καπιταλιστικών επενδύσεων στην περιοχή. Γι' αυτό άλλωστε προτεραιότητα στα σχέδια «ανασυγκρότησης» είναι η εκπόνηση μελετών χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και η αλλαγή στον χαρακτηρισμό χρήσεων γης.

«Δεν περιμένουμε τίποτα από "μεσσίες", από "συνεργάτες" και φιέστες. Οι διάφοροι κυβερνητικοί εκπρόσωποι, οι χαρτογιακάδες της κυβέρνησης και της επιτροπής "ανασυγκρότησης", που έχουν σχεδόν μετακομίσει στην περιοχή μας, αυτό που επιδιώκουν είναι να μετατρέψουν την καταστροφή σε ευκαιρία για μπίζνες επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτοί έχουν ως "οικογένεια" τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, τις τράπεζες και τους άλλους μεγαλοκαρχαρίες, όπως χωρίς να ντρέπονται διαφημίζουν στις φιέστες που στήνουν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού, να τον καθησυχάσουν με "οράματα" και παχιά λόγια και να αποσπάσουν τη συναίνεσή του.

Δικιά μας οικογένεια είναι οι συνάδελφοί μας, όλος ο πυρόπληκτος λαός της Βόρειας Εύβοιας, που εκείνες τις δύσκολες και τραγικές μέρες της φωτιάς έδωσε μόνος του τον αγώνα για να σώσει τη ζωή, τα σπίτια και τα χωριά του. Και όλοι μαζί, σαν οικογένεια, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να ξαναγεννηθεί ο τόπος μας με πρωταγωνιστή τον λαό και τις ανάγκες του, και όχι τα επιχειρηματικά συμφέροντα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Γεωργαντζής, σχολιάζοντας στον «Ριζοσπάστη» τα σχέδια «ανασυγκρότησης» που προωθεί η κυβέρνηση.