Δεν είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση του βρετανικού μουσείου στο Λονδίνο διοργανώνει γεύμα στην αίθουσα όπου βρίσκονται τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα. Το 'χει ξανακάνει και, μάλιστα, έναντι πολύ τσουχτερού αντιτίμου. Νομίζουμε, όμως, ότι είναι η πρώτη φορά που σ' ένα τέτοιο γεύμα θα πάρει μέρος και η βασίλισσα Ελισάβετ. Τέλος πάντων, δε σημειώνουμε το γεγονός για να το καταδικάσουμε και μόνο, αλλά κυρίως για να αναρωτηθούμε αν το σκέφτηκαν καλά στο υπουργείο Εξωτερικών, που δώσανε εντολή στον Ελληνα πρεσβευτή, να μην παραβρεθεί στην εκδήλωση. Αν αύριο, ο Γ. Παπαντωνίου αποφασίσει τη διοργάνωση αντίστοιχων δείπνων μέσα στην Ακρόπολη, τι θα λένε τότε; Αλήθεια, έχουν αναλογιστεί τι χρήμα θα μαζέψουν, αν διοργανώνουν δυο τέτοια γεύματα το χρόνο, προσκαλώντας για συμμετοχή τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς ολιγαρχίας; Ο,τι ποσό και να τους ζητήσουν, θα το δώσουν. Ποιος δε θα θέλει, να φάει κάτω από το βλέμμα των Καρυάτιδων...

Ας σκεφθούν την πρόταση τα οικονομικά επιτελεία της κυβέρνησης. Τα ξεπουλάμε, που τα ξεπουλάμε όλα, γιατί να μείνει η αρχαία μας κληρονομιά έξω από το χορό...

Ξέρετε ποιο ήταν το μεγάλο πρόβλημα του «κοινωνικού κράτους» μέχρι σήμερα; Μη βιάζεστε, να δώσετε απάντηση. Διαβάστε πρώτα τι είπε ο Κ. Σημίτης στη χτεσινή ομιλία του, στο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου: «Ομως το κοινωνικό κράτος πρέπει να έχει ξεκάθαρους στόχους. Δεν μπορεί να λειτουργεί ούτε αποσπασματικά, ούτε ευκαιριακά, ούτε κάτω από την πίεση των περιστάσεων. Ακόμη περισσότερο, δεν μπορεί να είναι επιλεκτικά γενναιόδωρο. Πρέπει να είναι αποτελεσματικό και δεν πρέπει να δημιουργεί κίνητρα στους πολίτες, για να καταφεύγουν στις παροχές του, ενισχύοντας φαινόμενα κοινωνικής ανευθυνότητας. Δεν πρέπει να ανταμείβει αυτούς που επιλεκτικά αδρανούν ή αδιαφορούν για το μέλλον τους».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, πρέπει να υποθέσουμε, ότι η ανεργία στην Ελλάδα αυξάνεται, όχι γιατί δεν υπάρχουν δουλιές, αλλά γιατί το «κοινωνικό κράτος» του κ. Σημίτη προσφέρει... υψηλά επιδόματα ανεργίας... Αρα, γίνεται απλή και η αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας. Κόβονται τα επιδόματα ανεργίας, οπότε οι άνεργοι είτε βρίσκουν δουλιά ή πεθαίνουν της πείνας. Πάντως, έτσι ή αλλιώς, άνεργοι δε θα υπάρχουν και το πρόβλημα θα έχει αντιμετωπιστεί...

«Η συμμετοχή στην ΟΝΕ αποτελεί τομή στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μας. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που για εφτά χρόνια εφαρμόζουμε με επιμονή...».

Τα παραπάνω είναι λόγια του πρωθυπουργού. Τα εκφώνησε με τη δέουσα... έπαρση, από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου.

Επαίρεται δηλαδή ο πρωθυπουργός που με αυτή την «επίμονη εφτάχρονη» πολιτική κατέστησε την Ελλάδα, τη χώρα της ΕΕ που οι ρυθμοί αύξησης της ανεργίας είναι διπλάσιοι από όλες τις υπόλοιπες χώρες! Και τούτο για το καλό της ΟΝΕ... Τα συμπεράσματα δικά σας.

«Η αλήθεια είναι ότι επιτέλους ως χώρα αποκτήσαμε αξιοπιστία και κύρος», ήταν μια ακόμα από τις δηλώσεις του Κ. Σημίτη στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο.

Εκανε, δε, τη δήλωση αυτή στο σωστό χώρο. Διότι οι Ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι σημαίνει «αξιοπιστία και κύρος» της χώρας. Αλλωστε και ο Μπερνς, που έφτασε στο σημείο να «διατάζει» δημόσια την κυβέρνηση της «αξιοπιστίας και του κύρους» για το ποια οπλικά συστήματα θα αγοράσει, την ίδια γλώσσα μιλάει. Αμερικάνικα...

Κάθε μέρα

που περνά

νέα βάρη

και δεινά,

μας καμπούριασαν

την πλάτη

με προσχήματα

απάτη.

*

Κάθε μέρα

πιο ωμή

πιο σκληρή

η επιδρομή,

μια η ΟΝΕ

και μια η «κρίση»

πάει, μας έχουν

γονατίσει.

*

Κάθε μέρα

πιο βαριά

τα δεινά

και τα «λουριά»

σκλάβοι πλέον

σε γαλέρα

καταντήσαμε

εδώ πέρα!

*

Και ρωτώ

και απορώ

θα τραβήξει

αυτό καιρό;

Αντε πάνω

το κεφάλι

για να λήξει

αυτό το χάλι!