Ο Σ. Ζαριανόπουλος συζητάει με τους εργαζόμενους της «Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης»

Να απαντήσουν δυναμικά, σε συντονισμό με τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, κάλεσε τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας, όπου περιόδευσε χτες, ο Σ. Ζαριανόπουλος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μαζί με στελέχη της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, το κλείσιμο των εργοστασίων έρχεται ως συνέπεια των εξευτελιστικών τιμών που έδωσε, για άλλη μια χρονιά, στους αγρότες η ΕΒΖ, με αποτέλεσμα να μην καλλιεργηθούν πολλά στρέμματα. Συνολικά, φέτος καλλιεργήθηκαν 78.000 στρέμματα τεύτλων, από τα 428.000 στρέμματα που καλλιεργούνταν το 2005.

Οι εξελίξεις στην ΕΒΖ συνδέονται όμως και συνολικότερα με την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και τις κατευθύνσεις της ΕΕ για το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας.

Θυμίζουμε ότι, με βάση τους κανονισμούς της ΕΕ, που συνδιαμόρφωσαν και υλοποίησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, η Ελλάδα εκχώρησε σχεδόν το 50% της εθνικής ποσόστωσης σε ζάχαρη, με αποτέλεσμα σήμερα η ποσόστωση να είναι 158.000 τόνοι, από 300.000 που ήταν πριν και αντιστοιχούσε στις ανάγκες της χώρας. Από αυτήν την ποσόστωση, στην Ελλάδα παράγονται μόνο οι 40.000 τόνοι από 3.000 τευτλοπαραγωγούς και οι άλλοι 120.000 τόνοι που υπολείπονται, στο μεγαλύτερο μέρος, παράγονται φασόν για λογαριασμό της ΕΒΖ σε ευρωπαϊκά εργοστάσια ή εισάγεται από τις θυγατρικές της στη Σερβία.

Στο μεταξύ, εξαιτίας αυτής της πολιτικής, η ΕΒΖ από κερδοφόρα επιχείρηση μετατράπηκε σε ζημιογόνα και τα χρέη της σήμερα ανέρχονται σε 130 εκ. ευρώ.

Μέσα στην τελευταία 10ετία, έκλεισε τα εργοστάσιά της σε Λάρισα και Ξάνθη. Στα τρία εργοστάσια (Ημαθία, Σέρρες, Ορεστιάδα) και συνολικά στην εταιρεία, φέτος απέμειναν να εργάζονται 265 εργαζόμενοι από τους 1.300 που απασχολούνταν περίπου πριν από 10 χρόνια. Περίπου 105 είναι οι εργαζόμενοι στο Πλατύ, 59 στις Σέρρες, 50 στην Ορεστιάδα και 50 στις κεντρικές υπηρεσίες. Επίσης, έχει συρρικνωθεί στο ελάχιστο και ο αριθμός των εποχιακών εργαζομένων που σε φουλ ρυθμούς παραγωγής έφτανε περίπου τους 800 εργαζόμενους.

Εξάλλου, το Μάρτη του 2014, κηρύχθηκε άγονος και ο τρίτος διαγωνισμός για την πώληση του 82,3% της ΕΒΖ που ανήκει στην υπό εκκαθάριση ΑΤΕ, αν και το ενδιαφέρον των πολυεθνικών εταιρειών (Γαλλικές, Πολωνικές, Σέρβικες, Γερμανικές) που θέλουν να αγοράσουν την ΕΒΖ για να βάλουν στο χέρι την ποσόστωσή της, δεν έχει εκλείψει, απλά επιδιώκουν να την πάρουν κοψοχρονιά.

Ταυτόχρονα, υπάρχει το πόρισμα της «Kantor» (σ.σ. «εταιρεία συμβούλων»), με τα διάφορα εναλλακτικά σενάρια και προτάσεις, για την αναδιάρθρωση της ΕΒΖ, που όμως παραμένουν ερμητικά κλειστά και δημιουργούν πολλά ερωτήματα. Τέλος, οι ποσοστώσεις ζάχαρης που είχαν αποφασιστεί από την ΕΕ, θα καταργηθούν από το 2017. Εάν υπήρχε προγραμματισμός παραγωγής όλης της ποσότητας στη χώρα μας, θα μειωνόταν το κόστος παραγωγής, θα υπήρχαν περισσότερες θέσεις εργασίας και το εισόδημα των τευτλοπαραγωγών θα ήταν μεγαλύτερο.

Αντί αυτού όμως υλοποιείται μια εγκληματική πολιτική για τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας και μάλιστα για ένα προϊόν που καταναλώνει κάθε σπίτι.

Ο Σ. Ζαριανόπουλος σημείωσε ότι η χώρα μας με άλλη πολιτική θα μπορούσε να αναπτύξει την τευτλοκαλλιέργεια, να έχει αυτάρκεια σε ζάχαρη και να μην έχει κλείσει κανένα εργοστάσιό της.

Κάλεσε τους εργαζόμενους να μην επιτρέψουν το κλείσιμο των εργοστασίων. Να παλέψουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό, με παραγωγικούς συνεταιρισμούς και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες, θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρας και θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους, καλύτερο εισόδημα στους αγρότες, επάρκεια φτηνών, υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού μας και πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.

Στο μεταξύ, Ερώτηση προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομικών, κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, Θ. Κωνσταντινίδης και Γ. Λαμπρούλης.

Ρωτούν: Γιατί δεν παράγεται ολόκληρη η ποσότητα των 160.000 τόνων στα υπάρχοντα εργοστάσια της ΕΒΖ; Τι προγραμματισμός υπάρχει για την ανάπτυξη και όχι τη συρρίκνωση της τευτλοκαλλιέργειας και εγχώριας παραγωγής ζάχαρης από την κυβέρνηση; Γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση για το πόρισμα της «Kantor»;

Το τέλος του μπάρκου με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και Κοινωνική Ασφάλιση, προδιέγραψε χτες από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος, ορθά κοφτά, διεμήνυσε στους ναυτεργάτες ότι ή θα δουλεύουν σε καθεστώς «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας ή θα είναι άνεργοι!

Οι νέες προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας, μέσω του οποίου «μιλάει» η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, έγιναν στη συζήτηση Επίκαιρης Επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για την ανεργία των ναυτικών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που, κατά τα άλλα, εμφανίζεται ως τιμητής των ναυτεργατικών συμφερόντων, πουθενά σε όλη τη διάρκεια της χτεσινής συζήτησης δεν αμφισβήτησε την κυριαρχία των εφοπλιστών, τις οδηγίες και τους κανονισμούς της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση και τροφοδοτούν την επιθετικότητα του εφοπλιστικού κεφαλαίου σε βάρος των ναυτεργατών.

Ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι υπεράνω όλων είναι η «ανταγωνιστικότητα της μεγαλύτερης παγκόσμιας ναυτιλιακής δύναμης». Δείχνοντας τι σημαίνει ο όρος «ανταγωνιστικότητα», επιτέθηκε στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και στην Κοινωνική Ασφάλιση. Εφερε ως παράδειγμα ότι ο καμαρότος που είναι ανασφάλιστος και πληρώνεται με βάση τα όσα προβλέπει η ITF (Διεθνής Ομοσπονδία Μεταφορών/ΔΟΜ) παίρνει 947 ευρώ, ενώ αν είναι ασφαλισμένος στο ΝΑΤ, «ξεπερνάει η χρέωσή του τα 3.000 ευρώ»!

«Αυτός είναι, επίσης, ο λόγος - εξήγησε - για τον οποίο η διαφορά στο κόστος οδήγησε σε κατάρρευση την ελληνική κρουαζιέρα» και συμπλήρωσε: «Αν οι ίδιοι οι ναυτικοί δεν καθίσουν να δουν θέματα εξορθολογισμού των Συλλογικών Συμβάσεών τους, νομίζω ότι, σε ορισμένες κατηγορίες, θα αντιμετωπίσουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα ανεργίας»!

Για τις ατομικές συμβάσεις που προωθεί για λογαριασμό των εφοπλιστών, αποφάνθηκε ότι «οι ατομικές συμβάσεις υπάρχουν από τον Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, στα άρθρα 54 και 55, από το 1958, θεσμοθετημένες»!

Οσον αφορά την ακτοπλοΐα, εκεί έδωσε «ρέστα»: «Είναι γεγονός, ανέφερε, ότι πολλές από τις δικαστικές αποφάσεις που σήμερα προστατεύουν τις εταιρείες που δεν εξυπηρετούν καλά τα νησιά, έχουν εκδοθεί και με τη στήριξη των ναυτεργατικών σωματείων, τα οποία ζητούσαν πάντοτε διατήρηση των θέσεων εργασίας ως κυρίαρχο και όχι την εξυπηρέτηση των νησιωτών»! Δηλαδή, για τον αποκλεισμό των νησιών και για την Οδύσσεια χιλιάδων επιβατών στα κακοσυντήρητα και υπερήλικα πλοία, φταίνε και οι ναυτεργάτες!

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο Π. Λαφαζάνης «έκλεισε το μάτι» στους εφοπλιστές, λέγοντας: «Αυτήν την ώρα χρειάζεται μια ριζικά διαφορετική πολιτική στο χώρο της ναυτικής Ελλάδας, μια πολιτική που θα στηρίξει με δημόσια παρέμβαση την ελληνική ακτοπλοΐα (...) έτσι ώστε και οικονομική ανάπτυξη να υπάρξει (...) αλλά και περισσότερη απασχόληση». Και πρόσθεσε ότι συνολικά «θέλουμε μια άλλη πολιτική απέναντι στο εφοπλιστικό κεφάλαιο».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, Χρ. Κατσώτης, κατέθεσε στη Βουλή έγγραφα της ΠΕΜΕΝ και του ΝΑΤ, με τα οποία ζητούν από το ΥΝΑ να διευκρινίσει πώς θα υπολογίζονται οι ασφαλιστικές κρατήσεις μετά την επιστολή του Μ. Βαρβιτσιώτη προς την Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών ότι δεν ισχύουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Ο υπουργός, παρά τη σαφή Ερώτηση του βουλευτή δεν έδωσε απάντηση.

«Εμείς πιστεύουμε - ανέφερε ο Χρ. Κατσώτης - ότι το ναυτεργατικό κίνημα, όπως και όλη η εργατική τάξη, ένα δρόμο έχουν να ακολουθήσουν: Την ανειρήνευτη ταξική πάλη με τους εφοπλιστές, τους εκμεταλλευτές, την ανειρήνευτη πάλη με στόχο τη δική τους εξουσία, που θα κάνει λαϊκή περιουσία τα καράβια, όπως και όλα τα άλλα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Τότε θα έχουν και μεταφορές τα νησιά. Δεν θα τα αποκλείουν, όπως τα θέλουν οι εφοπλιστές. Δεν θα τους παρακαλάτε εσείς. Τότε θα λυθούν τα προβλήματα των ναυτεργατών. Τότε θα περισσεύουν και θα ζητούν ναυτεργάτες να καλύψουν συνολικά τις ανάγκες της ναυτιλίας μας».

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η ΠΝΟ χαρακτηρίζει τα όσα ανέφερε ο υπουργός για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας «αυθαίρετα και ακατανόητα».