Χτες, δυο μέρες πριν την ...Πρωταπριλιά, δόθηκε το σύνθημα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό για την είσοδο της χώρας και του δημόσιου λόγου σε μια περίοδο παρατεταμένου ψεύδους. Η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια αντιστροφής του κλίματος κοινωνικής δυσαρέσκειας αρχίζει πλέον να διατυμπανίζει τη «στροφή» της πολιτικής της, δίνοντας έμφαση σε αναφορές σχετικές με την «κοινωνική ευαισθησία» της...

Η χτεσινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, αλλά και οι δηλώσεις του Κ. Σημίτη που ακολούθησαν, δεν αφήνουν, ωστόσο, περιθώρια αυταπατών. Στόχος της κυβέρνησης είναι η προώθηση μέσα στην επόμενη 4ετία ενός προγράμματος εκτεταμένων περικοπών των κοινωνικών και δημόσιων δαπανών (σύμφωνα με πληροφορίες οι περικοπές θα αγγίξουν τα 4 τρισ. δραχμές). που θα κονιορτοποιηθούν στο όνομα της χρηματοδότησης αυτού του περίφημου σχεδίου που τιτλοφορείται «δίχτυ κοινωνικής προστασίας». Πρόκειται, με άλλα λόγια, για το πρόγραμμα... ισορροπημένης (!) κατανομής της φτώχειας, που θα «εγγυάται» ότι η αναμενόμενη έκρηξη της περιθωριοποίησης και του αποκλεισμού πλατιών κοινωνικών στρωμάτων, θα καλύπτεται πίσω από την κάλπικη βιτρίνα μιας υποτιθέμενης «αλληλεγγύης» και «κοινωνικής συνοχής».

Στις δηλώσεις που έκανε ο πρωθυπουργός μετά την 4ωρη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, χωρίς να γίνει συγκεκριμένος όσον αφορά την εξειδίκευση των αποφάσεων που λήφθηκαν, έδωσε το στίγμα της κυβερνητικής προπαγάνδας του επόμενου διαστήματος.

Οπως συγκεκριμένα ανέφερε, οι προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής μέχρι και το 2004 είναι:

Α) «Η διαμόρφωση ενός δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης με σκοπό τον περιορισμό της φτώχειας και την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού».

Είναι προφανές ότι το εντεινόμενο κύμα της αντιλαϊκής επίθεσης δημιουργεί στους κυβερνώντες την ανάγκη να οικοδομήσουν τα απαραίτητα εκείνα αναχώματα που θα τους επιτρέπουν να περιορίζουν ή και να προλαμβάνουν τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Το μέσο δεν είναι άλλο από μια διεύρυνση της πολιτικής των «φιλοδωρημάτων», από τη γενικευμένη πλέον εφαρμογή της πολιτικής του «ΕΚΑΣ» και των μέτρων «φιλανθρωπίας», για να κρατιέται υπό πολιτικό έλεγχο το καθεστώς της εκτεταμένης (σχετικής και απόλυτης) εξαθλίωσης που απειλεί τεράστιες κοινωνικές μάζες.

Β) «Η αναπτυξιακή πολιτική», που, όπως ανέφερε, σημαίνει «δημόσιες επενδύσεις σε έργα υποδομής», χρηματοδότηση προγραμμάτων «διά βίου μάθησης και κατάρτισης» και προγραμμάτων έρευνας, τεχνολογίας και ψηφιακής οικονομίας.

Εδώ ο πρωθυπουργός δεν απέφυγε να συνδέσει το μοντέλο μιας Ελλάδας - διαμετακομιστικό κέντρο των πολυεθνικών με το «όραμα» περί... πλήρους απασχόλησης, αφού όμως είπε, αυτή η πολιτική, που είναι απολύτως προσανατολισμένη στη σφαίρα των υπηρεσιών (και όχι των παραγωγικών επενδύσεων), θα παράσχει τη δυνατότητα για «ποιοτικές θέσεις εργασίας»...

Γ) «Η επιτυχής διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων», που κατά τον Κ. Σημίτη, παρά τα «υψηλά κονδύλια που θα απορροφήσουν», θα εξασφαλίσουν «μια διεθνή προβολή της χώρας» και «έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τα εθνικά μας θέματα και τις διεθνείς οικονομικές μας σχέσεις»...

Ας σημειωθεί πάντως ότι όπως επιβεβαιώθηκε χτες στην Κυβερνητική Επιτροπή, η αρχική εκτίμηση ότι το κόστος των Ολυμπιακών θα ήταν 1,2 τρισ. δραχμές ανατρέπεται εκ βάθρων, αφού πλέον αναμένεται ότι το κόστος θα ξεπεράσει (κατά πολύ) τα 2 τρισ. δραχμές...

Ολα αυτά τα... μεγαλεπήβολα, θα εξεταστούν εν καιρώ κατά υπουργείο: «θα υπάρξουν συζητήσεις για να εξεταστούν οι μελλοντικές πολιτικές και οι δαπάνες» των υπουργείων, όπως είπε ο πρωθυπουργός, ο οποίος πάντως έδωσε τη γενική κατεύθυνση για το πού θα πέσει το «ψαλίδι».

«Για να προχωρήσουμε αυτές τις προτεραιότητες - δήλωσε - είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα έλεγχος δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης», ενώ φυσικά πρόσθεσε ότι παραμένει στο στόχαστρο της κυβέρνησης η καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής...

Στο μόνο ζήτημα που ήταν συγκεκριμένος ήταν το εξοπλιστικό πρόγραμμα; «Αποφασίστηκε να μετατοπιστεί χρονικά η πραγματοποίηση ορισμένων τμημάτων του εξοπλιστικού προγράμματος, όπως η αγορά ενός μαχητικού αεροσκάφους τέταρτης γενιάς (σ.σ.: Γιουροφάιτερ) για την περίοδο μετά το 2004». Πρόσθεσε, δε, ότι στην απόφαση αυτή συνέβαλε το γεγονός ότι η δική του διακυβέρνηση έχει ανεβάσει τις αμυντικές δαπάνες σε επίπεδο υψηλότερο από τις προηγούμενες καθώς και ότι η κυβέρνηση «έχει επιτύχει την καλύτερη αμυντική θωράκιση της χώρας» και μάλιστα «σε πρωτόγνωρο επίπεδο» (σ.σ.: μετά την παραπάνω ανακοίνωση πολλοί ήταν αυτοί που θυμήθηκαν ότι μόλις πρόσφατα ο Μπερνς, που εκπροσωπεί άλλους προμηθευτές όπλων, είχε αναφερθεί στα Γιουροφάιτερ, λέγοντας ότι δεν είναι καλά για την άμυνα της Ελλάδας)...

Εντός της κυβερνητικής επιτροπής, σύμφωνα με τις πληροφορίες που κυκλοφόρησαν αργότερα, δεν έλειψαν οι έμμεσες βολές - κυρίως του Α. Τσοχατζόπουλου - προς τον Γ. Παπαντωνίου.

Εισηγητικά, ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος προς τους υφισταμένους του ζήτησε μέχρι το 2004 να υπάρξει «εξοικονόμηση» πόρων της τάξης των 3 τρισ. από όλα τα υπόλοιπα υπουργεία και 1 τρισ. από τις δαπάνες του υπουργείου Αμυνας.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας φέρεται από την πλευρά του να έκανε λόγο για «έκτακτες ανάγκες», οι οποίες προέκυψαν για την κάλυψη τομέων όπως η Ολυμπιάδα και η κοινωνική πολιτική που καθιστούν αναγκαία, όπως είπε, μια αναστάθμιση της δημοσιονομικής πολιτικής.

Ο Α. Τσοχατζόπουλος - όπως μετέφεραν αργότερα συνεργάτες του - είπε ότι από τη στιγμή που ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει «αδυναμία» να εκτελέσει το προηγούμενο πρόγραμμα και από τη στιγμή που το ζητά ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει «όχι» για το εξοπλιστικό, αναφέροντας πάντως ότι «δεν πρέπει να τιναχτεί στον αέρα» το πρόγραμμα που υπάρχει. Συνεργάτες του, επίσης, έλεγαν ότι από τη στιγμή που τα χρήματα αυτά ζητούνται για την κοινωνική πολιτική («κάτι που είναι σημαία του Ακη» όπως τόνιζαν...), έτσι κι αλλιώς δε θα μπορούσε να αρνηθεί.

Ωστόσο, δεν παρέλειπαν να μεταφέρουν τις «σπόντες» του υπουργού Αμυνας εντός της συνεδρίασης, σχετικά με τη διαχειριστική ικανότητα του οικονομικού επιτελείου: Αν υπήρχε αδυναμία θα έπρεπε ο Παπαντωνίου να έχει ενημερώσει εγκαίρως τα κυβερνητικά όργανα, φέρεται να έχει δηλώσει ο Α. Τσοχατζόπουλος...

Αργότερα ο Δ. Ρέππας προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα, υποστηρίζοντας ότι το κύριο έχει να κάνει με το γεγονός πως η απόφαση ήταν ομόφωνη και σε αυτό συνέβαλε και ο Α. Τζοχατζόπουλος «μέσα από τις δικές του προσεγγίσεις και τις δικές του παρατηρήσεις»...

• Μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, με δήλωσή τους 5 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Κρητικός, Παπαθεμελής, Σπυριούνης, Χρυσανθακόπουλος, Μαγκούφης) αναφέρουν δεν πρέπει να υπάρξει περικοπή αμυντικών δαπανών, αλλά ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής με πόρους από «τα υπερκέρδη του βιομηχανικού, επιχειρηματικού τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου», αφού, όπως λένε, αυτό υπαγορεύει «ο σοσιαλιστικός και πατριωτικός χαρακτήρας» του ΠΑΣΟΚ...

Ανατροπή των ισορροπιών στον τομέα των στρατιωτικών προμηθειών, αλλά και συνολικά της πολιτικής του Α. Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Αμυνας, σηματοδοτεί η χτεσινή απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, που ανακοίνωσε ο Κ. Σημίτης, περί παγώματος, με το πρόσχημα της χρονικής μετάθεσης ορισμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων και ειδικότερα της προμήθειας μαχητικού αεροσκάφους 4ης γενιάς. Απόφαση που στην ουσία σημαίνει ανατροπή προηγουμένων αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ για την αγορά του μαχητικού αεροσκάφους τύπου «Γιουροφάιτερ», επιλογή που την είχε πάρει πάνω του ο υπουργός Αμυνας.

Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι οι χτεσινές αποφάσεις αποτελούν προϊόν των νέων συσχετισμών που διαμορφώνονται στο χώρο των πολεμικών βιομηχανιών και είναι το αποτέλεσμα ενός πολέμου που διεξαγόταν υπογείως όλο αυτό το διάστημα. Να σημειωθεί ότι το κόστος του προγράμματος για την αγορά των 60 αεροσκαφών της ευρωπαϊκής κοινοπραξίας τύπου «Γιουροφάιτερ» ανέρχεται στα 1,8 τρισ. δραχμές, τα αεροσκάφη θα παραδίδονταν το διάστημα 2006-2009, ενώ η εξόφληση θα γινόταν τμηματικά και, πάντως, κατά το μεγαλύτερο μέρος, μετά το 2004. Κατά συνέπεια, η μετάθεση του προγράμματος για μετά το 2004 και τα περί περικοπής των κονδυλίων αυτών για την ενίσχυση της «κοινωνικής πολιτικής» της κυβέρνησης δεν έχουν καμία βάση. Να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα έχουν δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίας που παράγουν μαχητικά ανταγωνιστικά του «Γιουροφάιτερ».

Με την απόφαση αυτή διαφώνησε ο Α. Τσοχατζόπουλος, ο οποίος αναχώρησε, πριν από την ολοκλήρωση της Κυβερνητικής Επιτροπής, για τις Βρυξέλλες, χωρίς να κάνει καμία δήλωση. Αργότερα σε δηλώσεις του από τις Βρυξέλλες επισήμανε αναφορικά με τις περικοπές ότι «στο βαθμό που αυτή η συμβολή μοιράζεται δίκαια σε όλους και η άμυνα θα έχει τη δική της συμμετοχή». Αλλά παρέπεμψε το θέμα στο ΚΥΣΕΑ. «Θα έχουμε, είπε, σε ειδική συνεδρίαση στο ΚΥΣΕΑ τη δυνατότητα να εξετάσουμε μετατόπιση προγραμμάτων, έτσι ώστε να μπορέσουν να συμβάλουν και οι Ενοπλες Δυνάμεις στην κάλυψη αυτών των αναγκών». Επίσης άφησε να εννοηθεί ότι οι περικοπές δεν έχουν οριστικοποιηθεί. «Περιμένετε, είπε, να δούμε πρώτα ποια τελικά μείωση θα υπάρξει και πώς θα υλοποιηθεί, διότι μιλάμε για μελλοντικές πολιτικές της τριετίας που έρχεται».

Το κλίμα, πάντως, των αντιδράσεων του Α. Τσοχατζόπουλου καταγράφεται με περισσότερη σαφήνεια από τα σχόλια κύκλων του υπουργείου Αμυνας. Σύμφωνα λοιπόν με αυτούς, «οι περικοπές γίνονται μεν αποδεκτές υπό τον όρο οπωσδήποτε να προχωρήσει η υλοποίηση και εξέλιξη όλων των προγραμμάτων που περιέχονται στο σχεδιασμό που έχει γίνει, έστω και με κάποιες καθυστερήσεις και χρονικές μεταθέσεις».

Σημειώνουν ακόμα: «Η προώθηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και οι δαπάνες που απαιτούν σε καμία περίπτωση δεν αντιστρατεύονται την ανάπτυξη και την κοινωνική πολιτική. Αντίθετα τις ενισχύουν, με την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στη χώρα από το εξωτερικό».

Οι ίδιοι κύκλοι επισημαίνουν με έμφαση ότι είναι «απαράδεκτη η προσπάθεια που επιχειρήθηκε προς τα ΜΜΕ, να μπει το πλαστό δίλημμα: άμυνα ή κοινωνική πολιτική». Τίθεται δε θέμα σύγκλησης του ΚΥΣΕΑ, καθώς: «Η συζήτηση πρέπει να μεταφερθεί σε επίπεδο ΚΥΣΕΑ και Υπουργικού Συμβουλίου, διότι δεν είναι απλό θέμα η υπόθεση περικοπής των δαπανών για την άμυνα. Να γίνει συνολική συζήτηση για την εξωτερική πολιτική, τις σχέσεις με την Τουρκία και την κατάσταση στην περιοχή, αλλά και για την Πολιτική Εθνικής Αμυνας και τι σημαίνει για αυτήν η περικοπή των κονδυλίων και η ανακατανομή που πρέπει να γίνει».

Επίσης αναφέρουν: «Με το ίδιο επιχείρημα, ότι πέφτουν έξω οι προϋπολογισμοί λόγω εκτάκτων εξόδων, μπορεί να ζητηθούν περικοπές από τα κονδύλια για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας και τα επόμενα χρόνια. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται στον αέρα, στις πλάτες της άμυνας της χώρας».