ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η φρίκη του ιμπεριαλισμού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αν κάποιοι δε θέλουν να το πιστέψουν, είναι γιατί προτιμούν να έχουν αυταπάτες για τη φύση και την αποστολή του καπιταλισμού. Ο λόγος για την πραγματικά προκλητικότατη απόφαση του Αμερικανού Προέδρου να στείλει στους σκουπιδοτενεκέδες του Λευκού Οίκου τη Συνθήκη του Κιότο, γιατί, όπως είπε ωμά ο εκπρόσωπός του, δε συνάδει με τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ! Σημειώνεται ότι η Συνθήκη του Κιότο, που υπογράφηκε το 1997 και έθετε κάποιους περιορισμούς στην εκπομπή βιομηχανικών αερίων, που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τη μόλυνση της ατμόσφαιρας, δεν έχει εφαρμοστεί χρόνια τώρα, με κύρια ευθύνη των ΗΠΑ, που τυγχάνουν ο μεγαλύτερος παραγωγός τέτοιων ρύπων στον πλανήτη. Οι ΗΠΑ έχουν το 6% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά παράγουν περισσότερο από το ένα τέταρτο των αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η απόφαση του Τζ. Μπους δείχνει ότι ο ιμπεριαλισμός περιφρονεί επιδεικτικά την υγεία και το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας και ενδιαφέρεται αποκλειστικά πώς θα παρατείνει το δικό του μέλλον. Δεν πρόκειται να σταματήσει μπροστά σε τίποτα, παρά μόνο αν συναντήσει απέναντί του τους λαούς του κόσμου. Αλλιώς, δε θα διστάσει να θάψει την ανθρωπότητα κάτω από τα δικά του ερείπια.

ΥΓ. Οι βιομηχανίες πετρελαίου και άνθρακα, που στήριξαν προεκλογικά τον Τζ. Μπους, δεν πλήρωσαν τζάμπα...

Ο «όμορφος κόσμος» της πλουτοκρατίας

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το σχόλιο, οικονομικοπολιτικού περιεχομένου, στη χτεσινή «Καθημερινή». Διαβάστε: «Αστεία έχει καταντήσει αυτή η ιστορία με τις off shore, γνωστές και ως υπεράκτιες εταιρείες. Στον ετήσιο απολογισμό της Sysware διαβάζουμε πως οι βασικοί μέτοχοι της Altec, Αθ. Αθανασούλης και Γ. Βαλσαμίδης, συμμετέχουν και στην «Ripli Ανώνυμος Τουριστική και Ξενοδοχειακή και Αγροτοκτηνοτροφική Εταιρεία», με έδρα τη Νάουσα Πάρου. Βασικός μέτοχος της τελευταίας είναι βεβαίως η υπεράκτια εταιρεία Ripli Holdings, ενώ ο κ. Αθανασούλης εκπροσωπεί την επίσης υπεράκτια εταιρεία Marr Invest and Finance, που έχει έδρα τις βρετανικές Παρθένους Νήσους, με μοναδικό μέτοχο την Alpha - Alpha Foundation (ήτοι σε ελεύθερη μετάφραση Ιδρυμα Αθανασίου Αθανασούλη!). Ο κ. Βαλσαμίδης, με τη σειρά του, είναι εκπρόσωπος της Winter Venture Corp (σε ελεύθερη μετάφραση Οργανισμός Χειμερινών Περιπετειών), η οποία επίσης εδρεύει στις Παρθένους Νήσους, με μοναδικό μέτοχο την GeVals Foundation, δηλαδή το Ιδρυμα Γεωργίου Βαλσαμίδη και πάει λέγοντας...».

Σχόλιο, αν και περιττό. Πρόκειται για επιχειρηματίες, που, όπως λένε στην πιάτσα, έχει αναδείξει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο βέβαια συνεχίζει μέχρι σήμερα να στηρίζει, με τις αναθέσεις προμηθειών από το δημόσιο, με άδειες για κανάλια, κ.ο.κ. Αλλά ανάλογα με τα αφεντικά, και το πολιτικό προσωπικό...

Από «τριτοκοσμικός» έγινε «εκσυγχρονιστής»

Πριν πέντε ή εφτά χρόνια, πριν αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση και βάλει τάξη στην οικονομία, η Ελλάδα ήταν «τριτοκοσμική» χώρα, δήλωσε τις προάλλες ο Γ. Παπαντωνίου. Μάλιστα, είπε όλ' αυτά τα μεγαλόστομα, για να στιγματίσει - υποτίθεται - την τότε ασυδοσία των τραπεζιτών, οι οποίοι κερδοσκοπούσαν ασύστολα σε βάρος των πελατών με τα «πανωτόκια».

Αν αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος τις ανούσιες μεγαλοστομίες, θέλουμε να κάνουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις:

Πρώτον, η κερδοφορία των τραπεζών βαίνει αυξανόμενη τα τελευταία πέντε ή εφτά χρόνια και, μάλιστα, με πρωτόγνωρους ρυθμούς. Δεύτερον, τα επιτόκια, που χρεώνουν σήμερα οι τράπεζες στην Ελλάδα, είναι περισσότερο τοκογλυφικά σε σύγκριση με το παρελθόν, σε σύγκριση πάντα με τον αντίστοιχο πληθωρισμό. Τρίτον, στην πριν από εφτά χρόνια περίοδο, δηλαδή, τα χρόνια 1981 έως το 1994, κυβέρνηση ήταν και πάλι το ΠΑΣΟΚ (αν αφαιρεθεί η περίοδος 1990-93) και ο κ. Παπαντωνίου ήταν μόνιμα σχεδόν υπουργός. Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι ο κ. Παπαντωνίου τότε ήταν «τριτοκοσμικός», ενώ τώρα έγινε «εκσυγχρονιστής»..;

Ας αφήσει κατά μέρος, λοιπόν, την εντυπωσιοθηρία ο κ. υπουργός. Ολοι σ' αυτή τη χώρα ζούμε...

Τα αποτελέσματα της «απελευθέρωσης»

Για τη διαβόητη επιχείρηση «απελευθέρωσης» της ηλεκτρενέργειας στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ - πιλότο για τις άλλες καπιταλιστικές χώρες, σύμφωνα με τους απανταχού οπαδούς των «νόμων της αγοράς» - και τις πολύμορφες συνέπειές της έχουμε ξαναγράψει και, μάλιστα, περισσότερες από μια φορές. Σας ενημερώνουμε, λοιπόν, και για τις τελευταίες εξελίξεις. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε τις προάλλες η Λορέτα Λιντς, πρόεδρος της Επιτροπής Εταιρειών Κοινής Ωφέλειας της Καλιφόρνιας, θα εισηγηθεί άμεσα την αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 30%, ώστε «να αυξηθούν τα κέρδη των ιδιωτικών εταιριών κοινής ωφελείας που βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας». Και αυτό, πέραν της αύξησης κατά 10%, που επιβλήθηκε μόλις πριν δυο μήνες. Κι όπως φαίνεται, αυτή θα είναι η κατάληξη - για την ώρα τουλάχιστον - των εξαγγελιών και υποσχέσεων των αρμοδίων, περί φτηνότερου ρεύματος, κλπ., κλπ., όταν έβαζαν μπροστά την «απελευθέρωση» (διάβαζε: ιδιωτικοποίηση και ξεπούλημα) της ηλεκτρενέργειας στην Καλιφόρνια.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε, ότι τις ίδιες ουσιαστικά υποσχέσεις δίνουν και οι εγχώριοι οπαδοί των «νόμων της αγοράς» και του ανταγωνισμού, κυβερνώντες και μη, καθώς δρομολογούν την «απελευθέρωση» και της ηλεκτρενέργειας;

Σβήνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα

Ενα κείμενο που ουσιαστικά θέλησε να «αποδείξει» πως στο μέλλον τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αποτελούν... παρελθόν, είναι η φετινή έκθεση του ΟΗΕ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη 2000. Δεν είναι μάλιστα καθόλου τυχαίο το γεγονός πως η συγκεκριμένη έκθεση - ίσως για πρώτη φορά απ' το 1990, που καθιερώθηκε - ασχολείται πολύ περισσότερο με την κατάσταση και τις απειλές που δέχονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου, απ' ό,τι στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Γιατί γι' αυτές, δυστυχώς, τα πράγματα είναι «ξεκάθαρα»: Δεν μπορείς, δηλαδή, να μιλάς για ανθρώπινα δικαιώματα, όταν σ' αυτές τις χώρες για μεγάλα τμήματα των λαών, που συνεχώς αυξάνονται, το ζητούμενο είναι ένα πιάτο φαΐ κι ένα ποτήρι καθαρό νερό, όταν οι πόλεμοι που προκαλούν τα διάφορα συμφέροντα αφήνουν πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες κι όταν δημιουργούν άλλους τόσους ξεριζωμένους πρόσφυγες. Οπως, επίσης, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το συγκεκριμένο κείμενο έρχεται σε μια εποχή, που όλο και περισσότερες χώρες της Δύσης υιοθετούν, σε θεσμικό και πρακτικό επίπεδο, την αμερικάνικη λογική της μηδενικής ανοχής, που καθιστά τους πάντες ύποπτους. Ανάμεσά τους και η δική μας χώρα, με τον «τρομονόμο» που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση...

Και μόνο το γεγονός ότι η έκθεση προειδοποιεί πως «σε πολλές χώρες η πρόοδος των ατομικών ελευθεριών υπονομεύεται από την οικονομική στασιμότητα ή πτώση» και πως «οι ολοένα αυξανόμενες εθνικές και διεθνείς ανισότητες απειλούν να διαβρώσουν οφέλη σε θέματα ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, που δύσκολα αποκτήθηκαν», ουσιαστικά επιβεβαιώνει τις ανησυχίες των πλέον «καχύποπτων» αυτού του κόσμου.

Οταν, λοιπόν, ακόμη και αυτός ο ΟΗΕ - που να μην κρυβόμαστε, άλλωστε, Οργανισμός υπό την κηδεμονία των ιμπεριαλιστικών κρατών είναι - λέει πως υποστηρίζει «ένα νέο μοντέλο δημοκρατίας, που θα υπερβαίνει την "κτηνώδη εκλογική δύναμη της πλειοψηφίας"», τότε και ο πιο αδαής καταλαβαίνει πως τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από σοβαρά. Και μπορεί σήμερα σ' αυτές τις «κτηνώδεις εκλογικές δυνάμεις της πλειοψηφίας» να τους καταλογίζεται «η συντριβή των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και των μεταναστών», αλλά τίποτα δεν εγγυάται πως αυτή η «συντριβή» δε θα περάσει και σε άλλα επίπεδα. Αλλωστε, όπως υπενθυμίζει η έκθεση, «η αυθαίρετη χρήση της εξουσίας χαρακτηρίζει σήμερα πολλές δημοκρατίες»...

Σε ό,τι αφορά στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, τα πράγματα εκεί φαίνεται να οδηγούνται απ' το κακό στο χειρότερο. Ο ΟΗΕ ωστόσο επιμένει στο αυτονόητο, ότι δηλαδή «η φτώχεια είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο, όσο και οι αυθαίρετες συλλήψεις» και αναρωτιέται «πώς είναι δυνατόν ενώ ο βασανισμός ενός ανθρώπου να προκαλεί οργή, ο θάνατος περισσότερο από 30.000 παιδιών καθημερινά, από αιτίες που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, περνάει απαρατήρητος». Το ίδιο απαρατήρητο, όμως, δεν μπορεί να περάσει το συγκλονιστικό στοιχείο που δίνει ο Οργανισμός: Η συνολική περιουσία των 200 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο αγγίζει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το 1999, ενώ τα συνολικά έσοδα των 582 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στις 43 λιγότερο αναπτυσσόμενες χώρες είναι μόλις 146 δισεκατομμύρια! Κι ακριβώς σ' αυτό το «στοιχείο» στηρίζεται η ραχοκοκαλιά της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αν δεν... τσακίσει με τη δύναμη των λαών, τότε σίγουρα αυτά θα αποτελέσουν κάποτε παρελθόν.

Πυροτεχνήματα

Πως θα μοιράσουν,

λένε, δισ.,

μα να μου γράψεις

αν τα δεις,

το χρήμα το 'χουνε

για άλλους,

για τους αφέντες

τους μεγάλους!

* * *

Θα δώσουν, λεν

γερό παρά,