Η «Καθημερινή» της Τετάρτης τόνιζε χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν ξένα κεφάλαια που θέλουν να μπουν στη χώρα και επιχειρηματίες που θέλουν να κάνουν επενδύσεις (...) Ολα αυτά έχουν "παγώσει" λόγω του πολιτικού ρίσκου. Ολοι περιμένουν τι θα γίνει με τους 180, αν θα γίνουν εκλογές, ποιος θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, ποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο κλπ. κλπ. Η σχετική πολιτική σταθερότητα για έναν ακόμη χρόνο θα άλλαζε πολύ το επενδυτικό κλίμα και - το κυριότερο - δεν θα "πάγωνε" την αγορά την στιγμή που αρχίζει να ορθοποδεί». Εστελνε έτσι το μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ να συναινέσει στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή την ερχόμενη άνοιξη.

Θέματα έβαζε και στον πρωθυπουργό: «Μπορεί να πείσει ότι θα σχηματίσει μια κυβέρνηση, που θα βασίζεται σε ανοίγματα σε πολιτικές και τεχνοκρατικές προσωπικότητες που δεν ανήκουν στον δικό του κύκλο επιρροής; Μπορεί να παρουσιάσει ένα αναπτυξιακό επιχειρησιακό σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος και να αναθέσει την υλοποίησή του σε σοβαρούς ανθρώπους; (...) Μπορεί να περιστοιχισθεί από ένα επιτελείο αντάξιο των περιστάσεων και των προκλήσεων; Μπορεί να σταματήσουν οι διορισμοί αποτυχημένων ή υπέργηρων πολιτευτών σε καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού;».

Επιμένοντας ότι χρειάζεται να βρεθούν τα πλέον κατάλληλα πρόσωπα για να προχωρήσουν οι περιλάλητες μεταρρυθμίσεις, προειδοποιούσε τον Σαμαρά: «Αν όμως βρεθούν οι 180 και η κυβέρνηση σέρνεται χωρίς αλλαγές προσώπων και πολιτικών, λίγα θα αλλάξουν και η απογοήτευση θα είναι τεράστια»!

Σημειωτέον, οι μπηχτές αστικών επιτελείων για τις ικανότητες των κυβερνητικών στελεχών πληθαίνουν τελευταία, και αφορούν ακριβώς αυτό: Την ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού προσωπικού ώστε να υπηρετήσει καλύτερα τα σχέδια της τάξης του.

Εγραφε σχετικά το «Βήμα» στις 20/11 για τη «δεξιά παράταξη»: «Στην πολυκατοικία της - για να θυμηθούμε και τον διωκόμενο πλέον Καρατζαφέρη - έφθασαν να συγκατοικούν μαχαιροβγάλτες, θρασύδειλοι ροπαλοφόροι, θεομπαίχτες μιζαδόροι, εθνικο-λαϊκιστές της συμφοράς, κάτι ξεπεσμένοι Καραμανλικοί, οι "Μοραΐτες" του αρχηγού και ένας απίθανος κύκλος επιχειρηματιών της Κολομβιανής σχολής που όλα τα σφάζουν κι όλα τα μαχαιρώνουν, χωρίς κανένα μέτρο και ουδένα σεβασμό απέναντι στους νόμους. Αυτή η δεξιά παράταξη ουδεμία σχέση έχει με εκείνη του ιδρυτή της. Η σημερινή κρίση της, συνδυαζόμενη με την απόλυτη αδυναμία της κεντροαριστεράς, αποδίδει το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Κακά τα ψέματα, χωρίς αναγέννηση της Δεξιάς παράταξης και χωρίς ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, η χώρα θα κινδυνεύσει να διέλθει της Εποχής των Τεράτων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θέση της στον κόσμο και την προκοπή των πολιτών της», έγραφε βάζοντας και θέμα γεωστρατηγικής αποδυνάμωσης της εγχώριας αστικής τάξης.

Εκτός από αστικά ΜΜΕ, τα τέτοια ζητήματα βάζουν ανοιχτά και σημαίνοντες αστοί πολιτικοί. Ελεγε η Ντόρα Μπακογιάννη, την Πέμπτη στο «Βήμα fm»:

«Η επιλογή είναι μία: Εθνική συνεννόηση στα βασικά. Χρειάζεται λοιπόν αλλαγή πλεύσης από τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο, αλλά χρειάζεται αλλαγή πλεύσης και από την πλευρά Τσίπρα (...) Να πούμε ότι συμφωνούμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ότι συμφωνούμε σε κάποια βασικά πράγματα που πρέπει να γίνουν και από εκεί και πέρα, ναι, να γίνουν εκλογές. Ας αποφασίσει ο λαός». Θυμίζουμε, εδώ, ότι ανάλογες απόψεις από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ έχουν εκφράσει οι Γ. Σταθάκης και Στ. Κοντονής.

Σε αυτή τη βάση, άλλωστε, η Μπακογιάννη ζήτησε αμέσως μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού να ψηφιστεί νέος Πρόεδρος (για να μη σέρνεται η υπόθεση μέχρι το Μάρτη) «ώστε να δώσουμε την αίσθηση σταθερότητας» και ακολούθως «να προχωρήσουμε (...) Να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο (...) Ο λαός είναι κριτής όλων μας»...

Φυσικά, και η Μπακογιάννη έβαλε ζήτημα καθυστέρησης στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που ζητά το μεγάλο κεφάλαιο: «Το τελευταίο εξάμηνο, δεν έγιναν όσα έπρεπε να γίνουν και ακούστηκε μία ρητορική, η οποία θύμιζε λαϊκισμό», είπε.

Τέλος, η συναίνεση ψήνεται και με φόντο τα λεγόμενα εθνικά θέματα. Σε αυτή τη βάση, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλος, επιστρέφοντας από το ταξίδι του στην Τουρκία και ενόψει σύγκλησης (Παρασκευή στην Αθήνα) του Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας, ενημερώνει αύριο, Δευτέρα, στο υπουργείο Εξωτερικών, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, για «θέματα εξωτερικής πολιτικής». Ζητήματα όπου διεκδικεί ρόλο και η Κουμουνδούρου, για τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας του κεφαλαίου σε Αιγαίο και Κύπρο, σε συνεννόηση και με τις αστικές τάξεις άλλων χωρών.

Επιταχύνονται οι εξελίξεις και οι κόντρες στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, μετά και τη νέα διαφοροποίηση του πρώην προέδρου του κόμματος Γ. Παπανδρέου έναντι της σημερινής ηγεσίας, αλλά φαίνεται ότι έχουν ευρύτερες διαστάσεις που σχετίζονται συνολικότερα με τις διεργασίες αναμόρφωσης της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας (κομβικό ζήτημα στην αναδιάταξη γενικότερα του αστικού πολιτικού σκηνικού) αλλά και με ενδοαστικούς ανταγωνισμούς.

Θυμίζουμε, πριν μερικές μέρες ο Παπανδρέου ζήτησε έκτακτο συνέδριο, εκλογή νέου προέδρου από τη βάση και εγκατάλειψη του εκλογικού σχήματος της «Δημοκρατικής Παράταξης», όπου ποντάρει η ηγεσία του Ευ. Βενιζέλου. Θυμίζουμε, επίσης, ο Παπανδρέου πριν τις ευρωεκλογές φρόντισε να παραστεί σε εκδήλωση μαζί με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Φ. Κουβέλη, ενώ στο μεσοδιάστημα «παπανδρεϊκά» στελέχη διαφοροποιούνταν συχνά πυκνά από τις επιλογές Βενιζέλου. Ταυτόχρονα, σενάρια αναφέρουν πως μια απομάκρυνση Βενιζέλου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα βόλευε μετεκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια σύναψης κομπρεμί για τη δική του συγκυβέρνηση.

Δίπλα στον Παπανδρέου στάθηκαν, με δηλώσεις τους, στελέχη όπως οι Φ. Σαχινίδης, Γ. Ραγκούσης, Θ. Μωραΐτης, Σ. Κεδίκογλου, Μ. Καρχιμάκης.

Από την πλευρά της, η ηγεσία Βενιζέλου επικαλείται τις αποφάσεις του συνεδρίου και των οργάνων του ΠΑΣΟΚ για τη διαδικασία συγκρότησης της «Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης» (τοποθετούν το συνέδριό της το Γενάρη). Επιμένει ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος να συμπορευτούν με τις άλλες δυνάμεις του χώρου. Προειδοποιεί ότι «στις σημερινές συνθήκες οποιαδήποτε πρόταση περιορίζει το ΠΑΣΟΚ στα κομματικά οργανωτικά τείχη, το αφήνει στο περιθώριο όλων των διεργασιών που κινούνται με κοινό παρονομαστή την αναφορά στο χώρο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των οποίων έσπευσε να ενταχθεί το "Ποτάμι" και οι οποίοι εκφράζουν πολιτικά τις δυνάμεις που στεγαζόντουσαν μέχρι πρόσφατα στη ΔΗΜΑΡ», σηματοδοτώντας εμμέσως συμμαχίες όπου λοξοκοιτάζει το κόμμα.

Επιπλέον, από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ διακινήθηκε κοινή δήλωση των βουλευτών Γ. Δριβελέγκα, Δ. Κρεμαστινού, Γ. Κουτσούκου, Χρ. Γκόκα, Μ. Κασσή, Δ. Σαλτούρου και Π. Δήμα, όπου υποστηρίζεται ότι «η συμπαράταξη του ΠΑΣΟΚ με όλους όσοι στρατευθούν στο εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης, αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία προκειμένου να εκφράσουμε τις διάσπαρτες δυνάμεις του κόσμου της κεντροαριστεράς».

Παραπέρα, φωτογραφίζοντας τον Γ. Παπανδρέου και όσους διετέλεσαν υπουργοί στην κυβέρνησή του, σημειώνουν: «Οφείλουμε όλοι και ιδίως όσοι είχαν την πρώτη ευθύνη για τις αποφάσεις της τελευταίας πενταετίας, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να λειτουργήσουμε με το απαραίτητο πνεύμα ενότητας, χωρίς επιστροφή σε ξεπερασμένες από τα πράγματα αντιπαραθέσεις, που δεν εξυπηρετούν ούτε τη χώρα ούτε την παράταξη».

Σε αυτό το κλίμα, προβάλλονται τρία σενάρια για την επόμενη μέρα:

- Ο Παπανδρέου ξεκινά διαδικασία συλλογής υπογραφών: Απαιτείται το 1/3 των μελών της Κεντρικής Επιτροπής ή το 50% των νομαρχιακών επιτροπών ή το 10% των μελών ώστε να επιβάλει συνέδριο μέσω του καταστατικού. Ο Καρχιμάκης διατείνεται εδώ και καιρό ότι έχει συγκεντρώσει υπογραφές. Η πλευρά Βενιζέλου διαχέει ότι «η μεγάλη πλειοψηφία των Νομαρχιακών Επιτροπών του ΠΑΣΟΚ σε όλη την Ελλάδα (52 στις 61) μετά από συνεδριάσεις που πραγματοποίησαν μέχρι σήμερα, υποστηρίζουν ανοικτά τις αποφάσεις των κεντρικών οργάνων του κινήματος».

- Ιδρύει νέο κόμμα: Ο Ραγκούσης μιλούσε τις προάλλες για «γέννηση ενός νέου, σύγχρονου, προοδευτικού πολιτικού υποκειμένου», για «μια νέα ενότητα για το μέλλον όλων των προοδευτικών πολιτών και αξιόπιστων πολιτικών που είναι σήμερα διασκορπισμένοι στα 4 σημεία του πολιτικού ορίζοντα. Από τη ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ -μη περιλαμβανομένης της δημαγωγικής του ηγεσίας- και τις υγιείς πατριωτικές δυνάμεις του πολιτικού φιλελευθερισμού».

- Επιλέγεται τρίτο πρόσωπο για την ηγεσία του κόμματος: Ο Κασσής πρότεινε ήδη ως μεταβατική λύση τη Φ. Γεννηματά. Αλλα στελέχη ψάχνουν άλλη λύση.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μένει σταθερό και απαράλλαχτο είναι η συνδρομή και αυτού του πόλου του αστικού πολιτικού συστήματος στην παραπέρα εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων, στην επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που ζητά το μεγάλο κεφάλαιο.

Αλλωστε, σε αυτήν τη βάση εδράζονται μια σειρά ανησυχίες που εκφράστηκαν για τη σταθερότητά της κυβέρνησης (ελέω τρικυμίας στο ΠΑΣΟΚ) και την ικανότητά της να προωθήσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις.

Σε αυτές τις ανησυχίες έρχονται να απαντήσουν η διαβεβαίωση Παπανδρέου ότι, «ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, θα τιμήσω μέχρι τέλους την αποστολή που μου εμπιστεύθηκαν οι πολίτες» - η ανάγνωσή της από πλευράς της σημερινής ηγεσίας ως «αυτονόητη διαβεβαίωση του κ. Παπανδρέου ότι θα εκτελέσει μέχρι τέλους τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητά του ως μέλους της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ»...