Απευθυνόμαστε σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, να βρεθούμε σε όλους τους χώρους δουλειάς, να συζητήσουμε με τους εργαζόμενους, να ακούσουμε τις αγωνίες τους, τους προβληματισμούς τους, τις διεκδικήσεις τους. Να τους καλέσουμε μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις, τις συσκέψεις να πουν γνώμη, να ασκήσουν κριτική, να συναποφασίσουμε, να μπουν μπροστά στην οργάνωση της πάλης. Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις αγωνιστικής ανάτασης, απεργιακής απάντησης στην επίθεση που δεχόμαστε.

Απευθυνόμαστε σε όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη των Εργατικών Κέντρων, των Ομοσπονδιών, των Συνδικάτων. Εχουμε μεγάλη ευθύνη.

Μπορούμε να καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα με όσα βασανιζόμαστε, στο εισόδημα, για τις ΣΣΕ στην Υγεία, στην Παιδεία, στις εργασιακές σχέσεις, στην ανεργία; Δρούμε σε συνθήκες όπου στην περιοχή μας βρίσκονται σε εξέλιξη δυο πολεμικά μέτωπα. Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Μέτωπα στα οποία η εμπλοκή της χώρας, οικονομική, πολιτική, στρατιωτική, είναι μεγάλη. Πρόκειται για μια επικίνδυνη εξέλιξη για τον λαό μας.

Τέτοια επικίνδυνη εξέλιξη είναι η εμπλοκή της χώρας μας με τη συμμετοχή ναυτικών και στρατιωτικών δυνάμεων στην Ερυθρά Θάλασσα. Η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ συνεχίζεται, ο κίνδυνος γενικευμένης σύγκρουσης σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή είναι ορατός (...)

Από τη δράση, τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των συνδικάτων, όπως στους οικοδόμους, στο Μέταλλο, στον Τουρισμό - Επισιτισμό, από μεγάλους χώρους δουλειάς, από τη ΛΑΡΚΟ, από τα Πετρέλαια και τα Λιπάσματα Καβάλας, από την COSCO, αλλά και σε άλλους κλάδους αυτό που έρχεται από τους εργαζόμενους είναι η αγανάκτηση, είναι η ανάγκη της οργανωμένης απάντησης. Τώρα είναι η ώρα της μάχης, του αγώνα.

Στη μάχη βρίσκονται οι οικοδόμοι που στις 31 Γενάρη απεργούν, αφού έχουν προηγηθεί αγωνιστικές απεργιακές πρωτοβουλίες σε εργοτάξια, με μαζική συμμετοχή και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων. Στη μάχη βρίσκεται το Μέταλλο που έχει ήδη ξεκινήσει προετοιμασίες, απεργιακές κινητοποιήσεις για υπογραφή επιχειρησιακών ΣΣΕ. Η μάχη που είναι έτοιμοι να δώσουν οι εργαζόμενοι στην COSCO και στην "efood". Στη μάχη τα Τρόφιμα όπου σε μεγάλους χώρους υπογράφτηκαν Συμβάσεις.

Στη μάχη βρίσκονται και οι βιοπαλαιστές αγρότες (...) οι φοιτητές, μαθητές (...)

Η κατάσταση των εργαζομένων δυσκολεύει κάθε μέρα. Τα μεγάλα μέτωπα που έχουμε μπροστά μας είναι: Ακρίβεια και υπεράσπιση του εισοδήματος. Τα όποια μέτρα έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση δεν λύνουν το πρόβλημα (...)

Γύρω από το μέτωπο της ακρίβειας, η ΝΔ προσπαθεί να εμφανίσει ότι επιχειρεί να περιορίσει την ακρίβεια για τον λαό, επιμένοντας ωστόσο στο ότι είναι περιορισμένες οι ικανότητές της να το κάνει, αφού "είναι διεθνές πρόβλημα", ενώ ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για την ανικανότητά της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Ο μεγάλος ένοχος για την κερδοσκοπία και την ακρίβεια στην αγορά - τα σπασμένα της οποίας πληρώνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα - είναι η κυβερνητική πολιτική των "απελευθερωμένων τιμών" και γενικότερα των "ελεύθερων αγορών". Αυτή η πολιτική, την οποία υπηρετεί πιστά η κυβέρνηση της ΝΔ και υπερασπίζονται ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ., επιτρέπει σε όλους εκείνους που έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών και ελέγχουν τις αγορές, να αυξάνουν όποτε και όσο θέλουν τις τιμές, με βασικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Σ' αυτό συνηγορούν και τα διψήφια - και συχνά τριψήφια - ποσοστά αύξησης των κερδών, που μας πληροφορούν πως στην Ελλάδα έχουμε πληθωρισμό κερδών και όχι μισθών. Οχι βεβαίως ότι με άλλη πολιτική διαχείρισης η κατάσταση μπορούσε να ήταν καλύτερη.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν πως τελικά η ακρίβεια δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο ούτε αποτέλεσμα ανικανότητας της μίας ή της άλλης κυβέρνησης. Δεν είναι ούτε εισαγόμενη. Επιχειρήματα που χρησιμοποιεί και η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για να αθωώσει την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η ακρίβεια για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα είναι αποτέλεσμα των χαμηλών μισθών προς όφελος των κερδών των ομίλων, της πολιτικής της ΕΕ για την "πράσινη μετάβαση", της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, της πολιτικής ΝΑΤΟ - ΕΕ. Τελικά η ακρίβεια είναι ένα ακόμα πρόσωπο της αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης που έχει ανάγκη το κεφάλαιο τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια. Ο φτηνότερος εργάτης, η σχετική εξαθλίωση της εργατικής τάξης, εκφράζεται και με την ακρίβεια.

Αντίστοιχα, το μέτωπο της Υγείας: Η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι απαράδεκτη (...) Σωστά οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία κινητοποιούνται, προχωρούν σε απεργία στις 22 Φλεβάρη (...)

Το μέτωπο των πλειστηριασμών: Ο αυταρχισμός και η καταστολή με εντολή της κυβέρνησης της ΝΔ είναι άγριος. Το ζήσαμε έξω από το σπίτι της Ιωάννας Κολοβού στου Ζωγράφου (...) στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο συνάδελφός μας, ο Βάλσαμος ο Συρίγος, μέλος της ΕΕ της ΓΣΕΕ, που δικάζεται στις 5 Απρίλη (...)

Να γιατί λοιπόν πρέπει να πετύχει η απεργία στις 28 Φλεβάρη που οργανώνουν Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, σωματεία. Ηδη 15 Εργατικά Κέντρα, μέσα σε αυτά και το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, 5 πανελλαδικές Ομοσπονδίες και δεκάδες σωματεία έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις, και ο κατάλογος μεγαλώνει διαρκώς.

Σε αυτό το απεργιακό μέτωπο έχουμε θέση όλοι, ανεξάρτητα από τις πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές. Ολοι όσοι αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση δυσκολεύει για τους εργαζόμενους. Ολοι όσοι αγωνιούμε από τη συνεχή επίθεση που δέχεται ο λαός μας, από τη φτώχεια και την εκμετάλλευση που βαθαίνει. Ολοι όσοι προβληματιζόμαστε για την ισχυρή, μαζική, μαχητική απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό κίνημα (...)

Εχουμε μεγάλη πείρα. Δεν ξεχνάμε τους αγώνες που έδωσαν δεκάδες συνδικάτα και μετέτρεψαν τον νόμο Χατζηδάκη σε κουρελόχαρτο.

Τους μεγάλους αγώνες με αφορμή τα Τέμπη που κινητοποίησαν πάνω από 3 εκατ. του λαού μας για 20 μέρες.

Γιατί τώρα απαιτούνται αυξήσεις στους μισθούς. Τώρα η ακρίβεια και ο πληθωρισμός καταβροχθίζουν το εισόδημά μας, την ίδια ώρα που 500 μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στη χώρα είχαν πάνω από 25 δισ. κέρδη. Ειδικά στα Τρόφιμα, στα σούπερ μάρκετ, στην Ενέργεια, στη ναυτιλία κ.λπ.

Γιατί τώρα ξεκινά η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό με βάση τον τρισάθλιο νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, με σκοπό η κυβέρνηση να δώσει ορισμένες μικρές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό που θα εξανεμισθούν από τη μεγάλη ακρίβεια.

Γιατί τώρα απαιτούμε ρεύμα φτηνό για όλο τον λαό και όχι όταν βγει ο χειμώνας (...)

Γιατί τώρα που ο οικογενειακός προϋπολογισμός χτυπιέται (...) λείπουν κρίσιμες υποδομές στην Παιδεία, στην Πρόνοια, στις υπηρεσίες για πρόληψη και προστασία από φυσικές καταστροφές, η κυβέρνηση της ΝΔ καθώς και οι προηγούμενες διαλέγουν να δίνουν 7 δισ. το χρόνο σε πολεμικές αποστολές και ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς.

Γιατί το 2023 οι νεκροί συνάδελφοί μας ξεπέρασαν τους 160, αριθμός - ρεκόρ, τη στιγμή που καταγράφονται ασύλληπτα κέρδη.

Σας καλούμε όλους να υπερβούμε προκαταλήψεις και να προβληματιστούμε. Αξίζει να κάνουμε το βήμα και να δώσουμε μαζική, ταξική, ενωτική απάντηση. Αξίζει να μην αφήσουμε την οργάνωσή μας, το Εργατικό Κέντρο, την Ομοσπονδία, το συνδικάτο μας έξω από αυτήν τη μάχη (...)

Καλούμε όλα τα σωματεία, όλες τις δυνάμεις που πραγματικά θέλουν να βρεθούμε στη μάχη να απευθυνθούμε στους εργαζόμενους, εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, να συζητήσουμε με αποφασιστικότητα την ανάγκη να προχωρήσουμε στις 28 Φλεβάρη σε μια πανεργατική απεργία που θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά.

Εμείς δεν αρνούμαστε καμία αγωνιστική κλιμάκωση όπως προτείνει η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ στις 17 Απρίλη. Μέχρι τότε όμως τι θα κάνουμε; Αν περιμένουμε μέχρι τότε δίνουμε χώρο και χρόνο στην κυβέρνηση να περάσει ένα σωρό αντιδραστικά νομοσχέδια. Το ζήτημα είναι πόσοι θα μπουν στη μάχη τώρα.

Οσα προγράμματα, ή όποιοι σχεδιασμοί γίνουν θα μείνουν στα χαρτιά. Και άλλες φορές πάρθηκαν αποφάσεις που δεν υλοποιήθηκαν. Γιατί επικράτησαν οι λογικές της πλειοψηφίας, για παράδειγμα για την ΕΓΣΣΕ, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, γιατί υπάρχουν οι νόμοι, γιατί αυτό δεν αλλάζει, γιατί ο κόσμος δεν τραβάει, δεν συμμετέχει.

Η πλειοψηφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ έχει παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση. Μιλάει για συνεργασία με την κυβέρνηση και τα διάφορα υπουργεία. Νοιάζεται για το Ταμείο Ανάκαμψης λες και τα δισ. που έχει θα πάνε για την ενίσχυση του εισοδήματός μας, νοιάζεται για τους "κοινωνικούς διαλόγους". Η εργατική τάξη δεν μπορεί να ταυτίζεται με τη λογική ότι με μια άλλη διαχείριση, μπορούν και οι εργοδότες να έχουν τα κέρδη τους και οι εργαζόμενοι να ζουν καλύτερα. Οτι υπάρχουν και καλοί και "υγιείς", όπως λένε, εργοδότες.

Να προβληματιστούμε! Ολοι αυτοί που έχουν τέτοιες λογικές, θα οργανώσουν την πάλη, θα παλέψουν ενάντια στην ακρίβεια, στις αιτίες που τη δημιουργούν, θα οργανώσουν την πάλη για γενναίες αυξήσεις;

Κανένας να μην παρασυρθεί. Δεν πρέπει να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια τους επόμενους τρεις μήνες. Ηδη οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό οργανώνουν τον αγώνα τους. Τι θα τους πούμε τότε που θα έχει ξεκινήσει η τουριστική σεζόν; Με τι Συμβάσεις θα ξεκινήσει η νέα περίοδος στη δουλειά τους;

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ) λέει ότι προχωράμε στις 17 Απρίλη γιατί θέλουμε χρόνο. Είναι αυτός ο πραγματικός λόγος που αποφάσισαν απεργία 3 μήνες μετά; Πρέπει να μας προβληματίσει αυτή η στάση.

Εχουν πρόθεση να βάλουν εμπόδια στην κυβέρνηση;

Αν πουν ναι, τότε ρωτάμε, τι έκαναν όταν η κυβέρνηση έφερε τους αντιλαϊκούς νόμους Γεωργιάδη και Χατζηδάκη;

Αν πουν ναι, τότε τι έκαναν για να απαντήσουν στο μεγάλο ζήτημα της ακρίβειας; Μήπως είδε κανείς κάποια αγωνιστική αντίδραση; Κάποιο συλλαλητήριο; Κάποια έστω παράσταση διαμαρτυρίας; Πού ήταν όταν ψηφίστηκε ο άδικος και αντιλαϊκός προϋπολογισμός τον Δεκέμβρη;

Αν πουν ναι, τότε ας μας πουν και ποια αντίδραση έκαναν όταν οι εταιρείες Ενέργειας ανέβαζαν τις τιμές;

Αν πουν ναι, τότε ας μας πουν κάποια αντίδραση - παρέμβαση όταν κυβέρνηση και κατασκευαστικές εταιρείες αυξάνουν τα διόδια;

Αν πουν ναι, τότε πείτε μας τι κάνατε - κάποια αντίδραση όταν τα "κοράκια" των funds πέταγαν στον δρόμο φτωχούς εργάτες από τα σπίτια τους;

Εχουμε καθήκον να δώσουμε κουράγιο στους εργαζόμενους. Σε αυτόν τον αγώνα στις 28 Φλεβάρη όλοι, σαν μια γροθιά, ανεξάρτητα από πολιτικές και συνδικαλιστικές απόψεις, πρέπει να ενωθούμε. Ενότητα απέναντι στο συνασπισμένο κεφάλαιο. Ενότητα με το σύνθημα "`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας".

Για την εργατική τάξη να είναι ξεκάθαρο: Μισθοί που έχουν σαν κριτήριο τις αντοχές των επιχειρήσεων, σημαίνει ότι μόνιμα οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται στο κρεβάτι του Προκρούστη. Χαΐρι δεν πρόκειται να δούμε. Επόμενα, μαζική δράση παντού, με σχέδιο αναμέτρησης με την εργοδοσία, την κυβέρνηση και το κράτος.

Απεργούμε και διεκδικούμε όλο τον πλούτο που παράγουμε, που φτάνει και περισσεύει για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Φτάνει και για τα 900 ευρώ κατώτατο μισθό, φτάνει για γενναίες αυξήσεις, φτάνει για 7ωρο - 35ωρο - 5ήμερο. Φτάνει για ακόμη περισσότερα.

Η απεργία προβάλλει ως αναγκαιότητα. Η καθολική συμμετοχή των εργατών θα σηκώσει φράγμα σε όλους εκείνους που επιδιώκουν να καναλιζάρουν την αγανάκτηση στα λασπόνερα της συναίνεσης και των συμβιβασμών.

Κρινόμαστε από το άνοιγμα στους εργάτες, τις Γενικές Συνελεύσεις, τη ζωντανή και δημοκρατική συζήτηση. Από την εγγραφή νέων εργατών, τη μαζικοποίηση των συνδικάτων.

Κλείνοντας απευθύνουμε κάλεσμα σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, σε όλα τα μέλη των διοικήσεων των Εργατικών Κέντρων, των Ομοσπονδιών, των συνδικάτων, σε όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη, παίρνοντας υπόψη όλη την επίθεση που δεχόμαστε στη ζωή μας, στα δικαιώματά μας και την ανάγκη να απαντήσουμε, να προχωρήσουμε στις συλλογικές διαδικασίες που είναι το ζωντανό κύτταρο των συνδικάτων. Με πίστη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, να ριχτούμε στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 28 Φλεβάρη».