Αποφασιστικότερη επέμβαση του ΝΑΤΟ κατά του αλβανικού εθνικισμού και ταχύτερη είσοδο της Σερβίας στο παιχνίδι των Βαλκανίων, υποδεικνύει ο Κ. Μητσοτάκης ως βασικούς άξονες της πολιτικής της «νέας τάξης» στην περιοχή.

Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, μιλώντας χτες στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» με θέμα «η ηγεμονική στρατηγική στην αυγή του 21ου αιώνα» υπογράμμισε ότι η πολιτική της «διεθνούς κοινότητας» στα Βαλκάνια πρέπει σε αυτή τη φάση να έχει δύο κατευθύνσεις: Πρώτον, «να μπει το ταχύτερο στο παιχνίδι η Σερβία, με την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεών της με τη Δύση» και δεύτερον, «να ταχτεί αποφασιστικά το ΝΑΤΟ κατά του αλβανικού εθνικισμού, με τη βοήθεια και των ΗΠΑ και να αντιμετωπιστεί σκληρά ο άμεσος κίνδυνος που δημιουργείται για την επιβίωση της ΠΓΔΜ». Εκτίμησε, μάλιστα, ότι «δεν είναι η ώρα για να εφαρμοστεί η αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής με την απομάκρυνση των ΗΠΑ από τα Βαλκάνια, αυτό μπορεί να περιμένει».

Αν δε συμβούν τα παραπάνω, σύμφωνα με τον Κ. Μητσοτάκη, τα Βαλκάνια δεν πρόκειται να ηρεμήσουν. Επικαλέστηκε μάλιστα ότι «οι Αλβανοί άτακτοι δεν κρύβουν ότι μετά το Τέτοβο ο επόμενος στόχος τους θα είναι όπως λένε η Τσαμουριά». Ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε ότι «στα Βαλκάνια, καθαρά εθνικά κράτη δεν μπορούν να υπάρξουν» και γι' αυτό πρέπει να ισχύει θρησκευτικός σεβασμός των δικαιωμάτων όλων των μειονοτήτων. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην πολιτική της νέας τάξης στα Βαλκάνια επανέλαβε ότι η ΕΕ με πρωτοβουλία της Γερμανίας έσπευσε να επιταχύνει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, εκτίμησε ότι η συμφωνία του Ντέιτον θα μπορούσε να είχε υπογραφεί από το 1993 και να αποφευχθεί η αιματοχυσία στη Βοσνία, όπου έξι χρόνια μετά και παρά την τεράστια διεθνή βοήθεια το κράτος αυτό φαίνεται έτοιμο να διαλυθεί. Ανέφερε ακόμα ότι το αποτέλεσμα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών εναντίον της Γιουγκοσλαβίας δεν ήταν βέβαια το «πολυεθνικό Κόσσοβο» αλλά «η εθνική κάθαρση της σερβικής μειονότητας». Ο Κ. Μητσοτάκης άσκησε κριτική σε ορισμένες πλευρές της πολιτικής της άρχουσας τάξης, κριτική όμως που ασκείται, όπως είπε, «με συνείδηση της συνέχειας του δυτικού πολιτισμού». Εκτίμησε ότι στο νέο αιώνα «κινδυνεύουμε να συμβούν τα ίδια» που συνέβησαν τον 20ό γιατί «τα διδάγματα του 20ού αιώνα δε φαίνεται να συνετίζουν τον δυτικό κόσμο στη συμπεριφορά του απέναντι στην υπόλοιπη ανθρωπότητα». Μεταξύ άλλων, επέκρινε την απόφαση του Τζ. Μπους να μην εφαρμόσει τη συμφωνία του Κιότο, καθώς και την απόφαση των ΗΠΑ να ζητούν να υπάρχει ένα διεθνές δικαστήριο «που θα δικαιούται να δικάζει όλους τους άλλους πλην των Αμερικανών», κ.ά.

Επερώτηση για τα θέματα των παλιννοστούντων που κατέθεσαν βουλευτές της ΝΔ συζητήθηκε χτες στη Βουλή και για πολλοστή φορά οι βουλευτές της ΝΔ αναφέρθηκαν στο αποπροσανατολιστικό και αδιέξοδο θέμα των παράνομων ελληνοποιήσεων και την επίπτωση που αυτές είχαν στις πρόσφατες εκλογές.

Στα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς αναφέρθηκε στην παρέμβασή του στη συζήτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος, υπογραμμίζοντας ότι τα προβλήματά τους ακολουθούν τα υπόλοιπα κοινωνικά προβλήματα λόγω των πολιτικών που ακολουθούν τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και αυτήν της ΝΔ.

Ο βουλευτής τόνισε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν μαζικά στην Ελλάδα από την πρώην Σοβιετική Ενωση, αφού αρκετοί διπλωμάτες τους παρότρυναν γι' αυτό, όπως ακριβώς έκαναν και με τους Βορειοηπειρώτες. Οταν οι κυβερνώντες, είπε, είδαν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε έκαναν στροφή αλλά ήταν πλέον αργά. Η κυβέρνηση, συνέχισε, ούτε θέλει ούτε μπορεί να λύσει τα προβλήματα των Ελληνοποντίων οι οποίοι στη χώρα μας υφίστανται διπλή εκμετάλλευση. Από τη μία, από τους εργοδότες οι οποίοι τους απασχολούν με εξευτελιστικούς μισθούς και, από την άλλη, από την κυβέρνηση που τους εκμεταλλεύεται για πολιτικούς λόγους.

Είναι χαρακτηριστικό, τόνισε ο Αντ. Σκυλλάκος, ότι η κυβέρνηση πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων το ομόφωνο σχέδιο της Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού της Βουλής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ομογενών και στη θέση του έφερε προεκλογικά ένα νομοσχέδιο για να τους εγκλωβίσει και να τους εκμεταλλευτεί μικροπολιτικά.