Η συμπλήρωση είκοσι χρόνων από την πρώτη επίσημη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης σε Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), το Μάρτη του 1981, ήταν το αντικείμενο των εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο. Οι εκδηλώσεις, παρουσία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι και του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, έδωσαν την πρόγευση μιας παρατεταμένης και πολύμορφης προπαγανδιστικής εκστρατείας από την Κομισιόν και τα άλλα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την προώθηση της ιδέας της «ομοσπονδιοποίησης» της ΕΕ. Η εκστρατεία έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές μέρες υπό τον τίτλο: «Η μελλοντική μορφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης» και ένας από τους στόχους της είναι να συμφιλιώσει τους λαούς των κρατών - μελών της ΕΕ με την ανάγκη εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στα όργανα της μελλοντικής «ομοσπονδιακής» Ενωσης.

Οι οργανωτές των εκδηλώσεων, δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση, φρόντισαν να απαλλάξουν τους ομιλητές από το δύσκολο έργο της δικαιολόγησης της μέχρι τώρα πολιτικής της ΕΕ και των συνεπειών της για τους εργαζόμενους. Ορισαν ως θέμα της συζήτησης το «Ελλάδα και Ευρώπη. Τα επόμενα 20 χρόνια». Ετσι οι κ.κ. Πρόντι, Σημίτης και Καραμανλής παρέκαμψαν με γενικολογίες το κόστος που πλήρωσε ο ελληνικός λαός στην εικοσαετή συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και επιδόθηκαν στη μελλοντολογία.

Ωστόσο, το «μάρμαρο» που πλήρωσε μέχρι τώρα η χώρα και ο ελληνικός λαός δίνει το μέτρο της εκμετάλλευσης, στο όνομα της ένταξης στην ΕΟΚ. Η Ελλάδα έγινε η φτωχότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παρουσιάζει τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης της ανεργίας, γνώρισε τη μεγαλύτερη μείωση της βιομηχανικής της παραγωγής τα προηγούμενα χρόνια. Ο αγροτικός πληθυσμός συρρικνώθηκε δραματικά και οι ρυθμίσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής προκάλεσαν σκληρά και ανεπανόρθωτα πλήγματα στην ελληνική αγροτική παραγωγή. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε ένα «μοντέλο» ανάπτυξης, που δεν έχει καμιά σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες της χώρας και του ελληνικού λαού.

Οσο για το μέλλον, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μια ιδέα για τα σχέδια των «δεκαπέντε» στη Σύνοδο της Νίκαιας, τον περασμένο Δεκέμβρη. Η δημιουργία ενός σκληρού πυρήνα, στον οποίο θα συμμετέχουν οι τέσσερις - πέντε μεγαλύτερες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα απορροφήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα των υπολοίπων, είναι το βασικό χαρακτηριστικό του σχεδίου της «ομοσπονδιοποίησης». Το άθλιο παζάρι και οι οξυμένοι ανταγωνισμοί μεταξύ των «μεγάλων» για το μοίρασμα της ηγεμονίας στην ΕΕ αποκαλύπτει και το πώς θα διαμορφωθούν οι σχέσεις μέσα σ' αυτόν τον οργανισμό, που θέτει στην προμετωπίδα του το σύνθημα: Ισχύς μου τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου».

Και βέβαια, η πρόκληση ολοκληρώνεται από την ομιλία του κ. Σημίτη, όπου είπε ότι τα δεινά των βαλκανικών χωρών θα τελειώσουν, όταν κι αυτές ενταχθούν στην ΕΕ, δύο χρόνια μετά τη δολοφονική επιδρομή του ΝΑΤΟ (με τις ευλογίες και τη συμμετοχή της ΕΕ) και ενώ στα Βαλκάνια έχει ενεργοποιηθεί η ωρολογιακή βόμβα, που ακούει στο όνομα «Σύμφωνο Σταθερότητας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης», απειλώντας με γενικευμένο πόλεμο. Είκοσι χρόνια, λοιπόν, αντιλαϊκών πολιτικών! Και οι κύριοι Πρόντι και Σημίτης μάς προειδοποίησαν. «Να δεις τι σου 'χω για μετά...», ήταν το νόημα όσων είπαν. Κανείς δε δικαιούται πλέον να λέει πως δεν ξέρει ή πως άλλα κατάλαβε...