Το ντοκιμαντέρ «Μνήμες» παίζεται στο «Studio» (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, πλ. Αμερικής), στις 18.00, μέχρι και την Κυριακή 5 Νοέμβρη.
Το ντοκιμαντέρ αυτό ξεδιπλώνει μέσω του εξαιρετικού μοντάζ των Νίκου Καβουκίδη και Γιάννη Τσιολάκη συγκλονιστικές εικόνες, αποτυπωμένες πάνω σε εύφλεκτο αρνητικό 35mm των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών της εποχής, συνδεδεμένες με κείμενα από τους Γιάννη Ρίτσο, Μέλπω Αξιώτη, Ασημάκη Πανσέληνο, Τάσο Λειβαδίτη, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργο Σεφέρη, Τίτο Πατρίκιο κ.ά. Είναι μια τίμια αξιοποίηση του υλικού του, παρά τις όποιες ιστορικές αστοχίες ή αστοχίες υλικού (που και τέτοιες υπάρχουν, αλλά θα ήταν άδικο να το κρίνουμε μόνο από αυτήν την πλευρά).
Το ντοκιμαντέρ «Μνήμες», μια σχεδόν χειροποίητη ταινία, μας προσφέρει συγκλονιστικές εικόνες από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τις μέρες πριν και μετά την απελευθέρωση της αδούλωτης, κόκκινης Αθήνας τον Οκτώβρη του 1944, την έπαρση σημαίας στην Ακρόπολη από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ 12 μέρες πριν έρθει ο Γεώργιος Παπανδρέου στην Αθήνα, τη μεταφορά του στρατηγού Στέφανου Σαράφη στη Μακρόνησο. Εν κατακλείδι, διασώζει ένα πραγματικά πολύτιμο κινηματογραφικό υλικό και αποτελεί μια παρακαταθήκη στο λαό για την ιστορική του μνήμη και ένα εργαλείο γνώσης και δράσης.
Συντελεστές
Αφήγηση: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Σοφία Ρούμπου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Θεοδώρα Σιάρκου, Μαρία Καβουκίδη, Κώστας Κουκουλίνης και η μικρή Σοφούλα
Παραγωγή: Telefilm
Σκηνοθετική επιμέλεια: Νίκος Καβουκίδης
Πρωτότυπη μουσική: Κώστας Κουκουλίνης
Μοντάζ: Νίκος Καβουκίδης, Γιάννης Τσιολάκης
Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Τσιολάκης, Βάλια Τσέρου
Μιξάζ: Κώστας Βαρυπομπιώτης
Η επιτυχημένη παράσταση, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, συνεχίζεται για 2η χρονιά στο θέατρο «Αλκμήνη», κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.30, τηλέφωνα κρατήσεων και πληροφορίες: 210.3428.650 και 697.8603.947.
Πρόκειται για ένα έργο που βασίζεται σε πραγματική ιστορία και ιστορικά ντοκουμέντα. Λίγο πριν ξεσπάσει επίσημα ο εμφύλιος πόλεμος, μια μάνα - χήρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δύο γιων της. Προσπαθεί να συμφιλιώσει τα παιδιά της, τους συστήνει ουδετερότητα, παροτρύνει τον μεγάλο γιο να υπογράψει Δήλωση για να μην τον κυνηγούν, παρακαλεί τον μικρό να δεχτεί τις διαφορετικές ιδέες του αδελφού του, ενώ συμβουλεύει τη μικρή της κόρη να μην ανακατεύεται. Ομως, τα γεγονότα σύντομα μετατρέπουν την ελπίδα σε εφιάλτη, την αγάπη σε φόβο και το φόβο σε συμφορά.
Μουσική: Τάσος Σωτηράκης. Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης. Σκηνικά - κοστούμια: Ευθύμης Τζώρας. Βοηθοί σκηνοθέτη: Αννυ Ζερβού, Κωστής Σαββιδάκης. Παίζουν: Θεοδώρα Σιάρκου, Τσαμπίκα Φεσάκη, Ειρήνη Πολυδώρου, Μάνος Κωστής, Σάββας Πογιατζής, Κωστής Σαββιδάκης.
Βραβείο θεατρικού έργου («Ζωή χαρισάμενη») καθώς και βραβείο για την προσφορά του απέσπασε και ο Κώστας Τσιάνος. Για την προσφορά του τιμήθηκε επίσης ο Αγγελος Αντωνόπουλος. Βραβεύτηκαν, επίσης, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιάννης Στάνκογλου, Γιώργος Κιμούλης, Πέγκυ Τρικαλιώτη, Μαίρη Βιδάλη, για τη μουσική Δημήτρης Μαραμής και Δημήτρης Ισαρης, κ.ά.
Ο Μάνος Χατζιδάκις αφιέρωσε την Εποχή της Μελισσάνθης (έργο 37) στη μνήμη της μητέρας του. Πρόκειται για μια καντάτα για ώριμη γυναικεία φωνή, δύο νεανικές ανδρικές, μεικτή και παιδική χορωδία, ορχήστρα δωματίου και στρατιωτική μπάντα, με βασικό μουσικό όργανο το μπουζούκι.
Το θέμα της Μελισσάνθης άρχισε να απασχολεί τον συνθέτη από το 1945. Ωστόσο, η πρώτη εικόνα του έργου σχηματίζεται το 1965, όταν ο Χατζιδάκις γράφει το ποίημα «Η Εποχή της Μελισσάνθης», που περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή «Μυθολογία». Τα κεντρικά μέρη του ποιήματος αυτού θα αποτελέσουν τον πυρήνα του μουσικού έργου, το οποίο ο συνθέτης ξεκίνησε να συνθέτει το 1970, στην Αμερική. Η «Εποχή της Μελισσάνθης» απασχόλησε τον συνθέτη επί μία δεκαετία, περισσότερο από κάθε άλλο έργο του, μετά την «Αμοργό». Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1980 στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά και κυκλοφόρησε το ίδιο έτος σε διπλό άλμπουμ, από τη δισκογραφική εταιρεία «ΝΟΤΟΣ» της «Lyra».
Η Εθνική Λυρική Σκηνή και ο Γιώργος Χατζιδάκις θα παρουσιάσουν στις 4 και 5 Νοέμβρη μια νέα ανάγνωση του έργου σε μουσική διεύθυνση του διακεκριμένου αρχιμουσικού της ΕΛΣ Λουκά Καρυτινού και με σολίστ τρεις νέους ερμηνευτές, τη μεσόφωνο Θεοδώρα Μπάκα και τους ερμηνευτές Γιώργο Περρή και Σταύρο Νιφοράτο, ο οποίος επελέγη μετά από ακροάσεις που προκήρυξε η ΕΛΣ για τον κύκλο Χατζιδάκι. Διεύθυνση Χορωδίας Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Παράλληλα με την επανασύσταση και παρουσίαση του σπουδαίου έργου του Χατζιδάκι, στις δύο σκηνές της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ θα ερμηνευτούν επίσης ανέκδοτα έργα του.
Το έργο είναι ντυμένο με μουσική από μελοποιημένα ποιήματα του Μπρεχτ και κομμάτια από κλασική μουσική, ενώ η προσαρμογή των κειμένων και η σκηνοθετική επιμέλεια γίνεται από την Ευαγγελία Χαρίτου.
Οπως τόνισαν σε συνέντευξη Τύπου εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών, μέσα από αυτό το δράμα που έγραψε το 1937-'39 εξόριστος στη Σουηδία και ανέβηκε στο θέατρο για πρώτη φορά το 1941 στη Ζυρίχη, ο Μπρεχτ επιδιώκει να προκαλέσει την αποστροφή του κοινού για τον πόλεμο γενικότερα και μαζί την αποστροφή για την καπιταλιστική κοινωνία, η οποία προκαλεί τους πολέμους, τη φτώχεια, την προσφυγιά.
Και τόνισαν: «Διαλέξαμε να ανεβάσουμε το έργο αυτό γιατί έχει στο επίκεντρο την γυναίκα, την μάνα. Γιατί διδάσκει με έναν έμμεσο τρόπο, μέσω την κατεξοχήν αντιηρωίδας του Μπρεχτ, ποια θα πρέπει να είναι η θέση της γυναίκας, συνολικά της λαϊκής οικογένειας, απέναντι στην εκμετάλλευση, την φτώχεια, τους πολέμους».
Ο Βασίλης Μαυρομάτης είχε γεννηθεί στον Πειραιά στις 15 Απρίλη 1935 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου, από όπου αποφοίτησε το 1957. Ως ηθοποιός συμμετείχε σε πολλές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, ενώ ήταν επίσης εκφωνητής σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά σποτάκια αλλά και τραγουδιστής του Νέου Κύματος.
Ιδρυσε και διηύθυνε τις μπουάτ «Παράγκα» και «Αυλαία». Ηταν ιδρυτής και πρόεδρος του Σωματείου Εκφωνητών.