«Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δε θα μείνουν καθηλωμένα στο χτες. Στην εργατική τάξη, ιδιαίτερα στις νέες γενιές της, όπως και στις νέες γενιές των λαϊκών στρωμάτων, αξίζει μόνο ένα μέλλον, αυτό που φοβάται ο ιμπεριαλισμός: Το σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό».

Τα παραπάνω σημείωσε ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, απευθυνόμενος στους εργάτες και τις εργάτριες, τους νέους και τις νέες, που χτες βράδυ συμμετείχαν μαζικά στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΝΕ Καβάλας του ΚΚΕ και το ΝΣ Καβάλας της ΚΝΕ για τα 90 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ενώ προβλήθηκε επίσης σχετικό οπτικό υλικό.

«Δεκαέξι χρόνια μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, αστοί ιστορικοί - κοινωνιολόγοι, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και κάθε είδους οπορτουνιστές ανησυχούν γιατί γνωρίζουν ότι το "φάντασμα του Κομμουνισμού" εξακολουθεί να πλανιέται πάνω από την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, γιατί τα βάσανα των εργαζομένων σ' όλο τον κόσμο τα γεννά αυτό το βάρβαρο κοινωνικό - πολιτικό σύστημα, ο καπιταλισμός. Η βαρβαρότητα αυτή γεννιέται από την αντίφαση που κουβαλάει μέσα του. Αντίφαση ανάμεσα στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή και την καπιταλιστική ιδιοποίησή της. Αυτή την αντίφαση έλυσε η Σοσιαλιστική Επανάσταση του Οχτώβρη του 1917», σημείωσε ο Θ. Κωνσταντινίδης.

Αναφέρθηκε στα επιτεύγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης και του Σοσιαλισμού, σημειώνοντας ότι παρά τις δυσκολίες, την ιμπεριαλιστική περικύκλωση, τις επιθέσεις, ύψωσαν στα ουράνια της κοινωνικής απελευθέρωσης και δημιουργίας τους καταπιεσμένους. «Μέσα σε λίγα χρόνια εξαφανίστηκε η ανεργία. Από το '56 καθιερώθηκε 7ωρη και 6ωρη δουλιά. Εξασφαλίστηκε ελεύθερος χρόνος. Η Κοινωνική Ασφάλιση λύθηκε με τα πρώτα διατάγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης. Η χρηματοδότηση των ταμείων εξασφαλιζόταν από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων. Η επανάσταση έδωσε πλήρη δικαιώματα στη γυναίκα. Το σοβιετικό κράτος έκανε συνεχή προσπάθεια για τη λαϊκή παιδεία. Πάνω από τα 2/3 των εργαζομένων στη Σοβιετική Ενωση απέκτησαν ανώτατη ή πλήρη μόρφωση. Ανθισαν οι επιστήμες. Ας θυμηθούμε την πρώτη πτήση στο διάστημα του Γιούρι Γκαγκάριν. Η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής οικονομίας και η συγκρότηση του σοβιετικού κράτους έγιναν τα θεμέλια και το μέσο για τη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου, δημιουργού του σοσιαλιστικού πολιτισμού. Στη Σοβιετική Ενωση δεν ξεχώρισαν μόνο οι μεγάλοι δημιουργοί σε όλους τους τομείς της αισθητικής, ξεχώρισε πάνω απ' όλα η μαζική υψηλή πολιτιστική στάθμη των λαών», είπε.

Στάθηκε ιδιαίτερα στην κοινωνική οπισθοδρόμηση που έφερε η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, αναφέροντας: «Οι λαοί στερήθηκαν προσωρινά το μεγάλο τους στήριγμα, τον ειλικρινή σύμμαχό τους. Είναι εκατόμβες οι νεκροί, τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων, οι ανάπηροι και οι πρόσφυγες. Τα Βαλκάνια, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι λαοί της Ρουάντα, της Αϊτής, της Σομαλίας είναι από τα πιο χαρακτηριστικά θύματα του νέου παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων μετά το 1989-1991. Ο εθνικισμός, ο κοινωνικός ρατσισμός, οι θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές, ο αντισοσιαλισμός και ο αντικομμουνισμός γίνονται όπλα στα χέρια των ιμπεριαλιστών για την υποκίνηση της διχόνοιας ανάμεσα σε λαούς και τον κατακερματισμό κρατών. Αναπτύσσονται νέα πυρηνικά όπλα και συστήματα».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Θ. Κωνσταντινίδης στις νέες διαστάσεις που παίρνει ο αντικομμουνισμός, έχοντας γίνει σε σειρά περιπτώσεων επίσημη κυβερνητική πολιτική. Οπως είπε, «δείχνουν τον τυπικό και περιορισμένο χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας ως δικτατορίας του κεφαλαίου. Σε κράτη που προέκυψαν από την καπιταλιστική παλινόρθωση και το διαμελισμό της Σοβιετικής Ενωσης, στις χώρες της Βαλτικής, στην Πολωνία, στην Τσεχία και αλλού, οι εγκληματίες πολέμου και οι συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών τιμώνται, ενώ οι ήρωες του αντιφασιστικού αγώνα διώκονται και τα σύμβολα της νίκης των λαών κατά του φασισμού γκρεμίζονται».

Ο Θ. Κωνσταντινίδης, μετά την αναλυτική αναφορά του στα διδάγματα που προκύπτουν από τη μελέτη της πολύτιμης εμπειρίας από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, την ανατροπή, τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, ξεκαθάρισε πως σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αποδείχνεται ότι ο ταξικός αγώνας δεν μπορεί να είναι κυρίως αμυντικός, για τη διαφύλαξη κάποιων κατακτήσεων, τη στιγμή που αλλάζουν οι άμεσες ανάγκες τόσο του κεφαλαίου όσο και της εργατικής τάξης. «Αποτελέσματα άμεσα και κυρίως προοπτικής μπορεί να δώσει μόνο η πολιτικοποίηση της δράσης, με αιτήματα που συγκρούονται με τη στρατηγική του κεφαλαίου, διεκδικούν τον παραγόμενο πλούτο σε όφελος των άμεσων παραγωγών του και ταυτόχρονα προετοιμάζουν τον υποκειμενικό παράγοντα για την κατάκτηση της εξουσίας. Τέτοιοι αγώνες μπορούν να διαμορφώνουν συσχετισμούς δυνάμεων υπέρ της εργατικής τάξης και των δυνάμει συμμάχων της, των λαϊκών στρωμάτων».

Τα διδάγματα του Οχτώβρη, τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι επίκαιρα, όπως επίκαιρη και ρεαλιστική είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, γιατί δείχνουν τη διέξοδο και την προοπτική για την εργατική τάξη και τους λαούς ώστε ν απαλλαγούν οριστικά και αμετάκλητα από τους εκμεταλλευτές τους.

Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα της χτεσινής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στην Αρτα, από την ΝΕ Αρτας του ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, στην οποία μίλησε ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Τιμάμε τα 90 χρόνια του Οχτώβρη, προσπαθώντας ταυτόχρονα ν' αντλήσουμε και να βγάλουμε διδάγματα από την επαναστατική δράση των Ρώσων εργατών επαναστατών, από το μπολσεβίκικο κόμμα. Μελετάμε την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τις αιτίες επικράτησης της αντεπανάστασης, για να γίνουμε περισσότερο ικανοί ώστε να συμβάλουμε εμείς και οι νεότερες γενιές των κομμουνιστών να κάνουν πιο αποτελεσματική πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Μένουμε αταλάντευτα σταθεροί στις αρχές μας, σημείωσε ο ομιλητής, αναλύουμε τα ιστορικά γεγονότα με βάση τη μαρξιστική -λενινιστική θεωρία, τη μεθοδολογία της ενότητας, της πάλης των αντιθέτων, της ταξικής πάλης, που αποτελούν τη δύναμη, τις αιτίες των εξελίξεων σε κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα.

Οι ανατροπές δε μας οδηγούν στο μηδενισμό. Υπερασπιζόμαστε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και την ανεπανάληπτη συνεισφορά του γιατί ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα της ταξικής πάλης, η μεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία των επαναστάσεων. Είμαστε σίγουροι ότι ανάλογα επιτεύγματα ακόμα πιο ισχυρά, ακόμα πιο σταθερά θα πραγματοποιηθούν στον αιώνα που διανύουμε. Εμείς από αυτό το συμπέρασμα αντλούμε τη δύναμη και την αισιοδοξία μας. Συνεχίζουμε το δρόμο που χάραξαν οι μπολσεβίκοι για να διαβούμε νικηφόρα. Από αυτό το συμπέρασμα, που δεν είναι μόνο δικό μας, προέρχεται ο φόβος της άρχουσας τάξης, του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Ετσι εξηγείται ο λυσσασμένος αντικομμουνισμός τους. Αυτοί και οι οπορτουνιστές αυτή την περίοδο ξοδεύουν αρκετό μελάνι αναλύοντας την Οχτωβριανή Επανάσταση.

Ιδιαίτερα οι οπορτουνιστές εμφανίζονται να τιμάνε τον Οχτώβρη και ταυτόχρονα να θάβουν το επαναστατικό του έργο και περιεχόμενο. Χλευάζουν την προσπάθεια του ΚΚΕ να διδαχτεί από τις ελλείψεις και τα λάθη της επαναστατικής πάλης, της οικοδόμησης του Σοσιαλισμού, την ιστορία του ΚΚΕ, γιατί θεωρούν το σοσιαλισμό μια τελειωμένη υπόθεση, μια ουτοπία, ένα απραγματοποίητο όνειρο. Δεν πιστεύουν στη δύναμη και το δίκαιο της εργατικής τάξης. Αρνούνται και αντιπαλεύουν το πρόγραμμα και την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ που ανοίγει το δρόμο για τη λαϊκή συμμαχία, για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Επιλέγουν να πορεύονται στο βούρκο της διαχείρισης του αστικού συστήματος.

Αστοί και οπορτουνιστές, ο καθένας με τον δικό του τρόπο και στο μέτρο που του αναλογεί, επιτίθενται αυτή την περίοδο για έναν ιδιαίτερο λόγο. Γιατί το ΚΚΕ αποτελεί εμπόδιο στα σχέδια για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με στόχο τη χειραγώγηση στο σύστημα λαϊκών δυνάμεων που θα επιχειρούν ν' απεγκλωβιστούν από την επιρροή των αστικών κομμάτων. Τα διδάγματα του Οχτώβρη, τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, κατέληξε ο ομιλητής, είναι επίκαιρα, όπως επίκαιρη και ρεαλιστική είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, γιατί δείχνουν τη διέξοδο και την προοπτική για την εργατική τάξη και τους λαούς».

«Σήμερα ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε την αρχή του νέου κόσμου, του σοσιαλιστικού, είναι η αταλάντευτη πάλη σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο με την κυριαρχία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Το δυνάμωμα της οργανωμένης, μαζικής, ταξικής πάλης, η μελέτη και εμβάθυνση στην κοσμοθεωρία μας, το μαρξισμό - λενινισμό, η μελέτη της οικοδόμησης στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, το δυνάμωμα της αλληλεγγύης μας στους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό».

Αυτά τα λόγια, με τα οποία άνοιξε τη χτεσινοβραδινή εκδήλωση της ΚΟ Ρέντη - Κοκκινιάς ο Γραμματέας της Οργάνωσης, Π. Κατηφές, έγιναν κοινή απόφαση για όλους τους συγκεντρωμένους στην κατάμεστη αίθουσα του πολιτιστικού πολυχώρου «Μάνος Λοΐζος».

«Για να ανοίξει με καλύτερους όρους ο σοσιαλιστικός δρόμος πρέπει σήμερα να κατακτά όλο και πιο πλατιά στρώματα του λαού η πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, το χτίσιμο της λαϊκής συμμαχίας για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία». Τιμάμε σήμερα, υπογράμμισε ο Π. Κατηφές, όλους τους συντρόφους μας, σε ολόκληρο τον κόσμο, που πίστεψαν και έπεσαν για την υπόθεση του σοσιαλισμού. Για μας είναι ξεκάθαρη η φράση του συντρόφου Χαρίλαου «οι ζευγάδες φεύγουν, η σπορά μένει».

«Το μοναδικό στην ιστορία επίτευγμα της Οχτωβριανής Επανάστασης, τόνισε στην ομιλία του ο Νίκος Σοφιανός, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΠ, είναι ότι χάριν της εργατικής εξουσίας, στο σύνολο των λαϊκών μαζών έγινε πράξη η εξασφάλιση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Αυτό που κατόρθωσε ο σοσιαλισμός, και μάλιστα σε μια χώρα που στις αρχές του προηγούμενου αιώνα βρισκόταν σε βαθιά καθυστέρηση, δεν μπορεί να το κάνει ο πιο αναπτυγμένος καπιταλισμός στις μέρες μας. Δηλαδή, να δώσει σε όλο το λαό δουλιά, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, στέγη, πολιτισμό, ανάπαυση. Το κόμμα μας σε όλη την 90χρονη διαδρομή του βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων για να ζήσει καλύτερες μέρες η εργατική τάξη και συνολικά ο λαός μας».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμανε: «Ξέρουμε όμως ότι δε φτάνει μόνο η θέληση, το πνεύμα αυτοθυσίας και ηρωισμού που έδωσε στο παρελθόν και θα δώσει και στο μέλλον το ΚΚΕ για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό μας. Μαζί με αυτά τα γνωρίσματα, χρειάζεται καλά επεξεργασμένη στρατηγική και τακτική, ικανή να προετοιμάζει, να οργανώνει και να διδάσκει τις μάζες στην ταξική πάλη. Στη μάχη για την τελική νίκη. Χρειάζεται αγώνας αδιάλλακτος με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, στη γραμμή της ρήξης, της ανατροπής. Τέτοια στρατηγική έχει το ΚΚΕ σήμερα και το κατόρθωσε γιατί στον κουρνιαχτό των ανατροπών του '90-'91 το ΚΚΕ στάθηκε όρθιο, πήγε κόντρα στο ρεύμα, δεν πρόδωσε τα ιδανικά του σοσιαλισμού, τη σοσιαλιστική επανάσταση».

«Τιμή στην Οχτωβριανή Επανάσταση, σήμερα, για το ΚΚΕ σημαίνει, επισήμανε, να προετοιμάζει τις δυνάμεις της εργατικής τάξης στην προοπτική της τελικής αναμέτρησης, να δουλεύει με τη στρατηγική του καλλιεργώντας την ανάγκη η εργατική τάξη να πάρει στη δική της εξουσία τον πλούτο που παράγεται και τον ιδιοποιείται μια χούφτα ολιγαρχών. Αυτή η προετοιμασία έχει ιδιαίτερη αξία να γίνεται στις μέρες μας παρά το γεγονός ότι η σοσιαλιστική επανάσταση δεν έχει μπει στην ημερήσια διάταξη. Διδασκόμαστε από το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, βαθαίνουμε στα συμπεράσματα που βγάζουμε από την ανατροπή του, από τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν στην αντεπανάσταση».

Τέλος, τόνισε ότι «το ΚΚΕ δεν επαγγέλλεται γενικά και αόριστα το σοσιαλισμό. Δίνει το σύγχρονο περιεχόμενο που πρέπει να πάρει η ταξική πάλη στις μέρες μας δουλεύοντας την πολιτική πρόταση διεξόδου του, που για το ΚΚΕ είναι η λαϊκή εξουσία, για την οποία παλεύουμε, δηλαδή η ουσία του σοσιαλισμού, που χαρακτηρίζεται από την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, την ικανοποίηση της κοινωνικής ευημερίας για όλο το λαό, τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο».