ΙΣΕ-ΣΙΜΑ.--

Τη «δέσμευση» των ΗΠΑ, Ιαπωνίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Καναδά, Βρετανίας - «G7» - να «αντιμετωπίσουν συλλογικά» τους υψηλούς κινδύνους για την παγκόσμια ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων των ευθειών απειλών που συνιστούν για τη διεθνή τάξη οι τρομοκρατικές επιθέσεις, ο βίαιος εξτρεμισμός και οι προσφυγικές ροές, καταγράφει το Κοινό Ανακοινωθέν που εκδόθηκε αργά προχτές το βράδυ, με την ολοκλήρωση της Συνόδου Κορυφής που έγινε στην ιαπωνική πόλη Ισε-Σίμα.

Αδυνατώντας να προσπεράσουν την αυξημένη αλληλεξάρτηση των σχεδιασμών των μονοπωλίων που κάθε πλευρά εκπροσωπεί, οι χώρες που (με βάση στοιχεία προηγούμενων χρόνων) εμφανίζονται ως οι επτά ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, αναγνώρισαν την «ειδική ευθύνη» που τους αναλογεί για τη διαχείριση των παραπάνω και άλλων παρόμοιων «προκλήσεων», με το βλέμμα τους στραμμένο σε συνολικότερες ανακατατάξεις, που συνδέονται και με τις εξελίξεις σε «αναδυόμενες» δυνάμεις, όπως οι Κίνα, Ινδία και φυσικά η Ρωσία.

Για άλλη μια φορά, φάνηκαν οι διαφωνίες ως προς το μείγμα διαχείρισης των δυσκολιών ανάκαμψης της μονοπωλιακής κερδοφορίας. «Η αδύναμη ζήτηση και τα άλυτα διαρθρωτικά προβλήματα αποτελούν κρίσιμους παράγοντες που βαραίνουν για τη σημερινή (αλλά) και την πιθανή ανάπτυξη... Επιμένουμε (στην ανάγκη) για να διασφαλιστεί μια ανάπτυξη περιεκτική, με πολλές θέσεις εργασίας, που θα ευνοεί όλα τα τμήματα των κοινωνιών μας», τονίζουν μεταξύ άλλων, προμηνύοντας ένταση των προσπαθειών για μεταρρυθμίσεις απαραίτητες για το κεφάλαιο, με στόχο αύξηση των εργατικών χεριών που θα είναι στη διάθεση της μεγαλοεργοδοσίας, με συνθήκες δουλειάς προσαρμόσιμες στις εκάστοτε ανάγκες της. Την ίδια στιγμή, γίνεται ειδική αναφορά στη σημασία να ληφθούν υπόψιν οι «ειδικές περιστάσεις σε κάθε χώρα», με τη Γερμανία - σύμφωνα με πληροφορίες - να ζήτησε πάλι να αποφευχθούν αναφορές σε συνταγές δημοσιονομικής χαλάρωσης. Ωστόσο, γίνεται αναφορά στην ανάγκη να υπάρξουν εγγυήσεις ότι το χρέος (σε κάθε χώρα) «θα τεθεί σε ένα βιώσιμο μονοπάτι» (διατύπωση, βέβαια, που χωρά πολλές ερμηνείες).

Οσον αφορά την «τρομοκρατία», οι «G7» εκφράζουν την ελπίδα τους να μπορέσουν να κλείσουν «κρίσιμα κενά» στη «δυνατότητα» για την «αντιμετώπισή» της και για τη «διεθνή συνεργασία», αναγνωρίζουν δηλαδή δυσκολίες στο συντονισμό εξαιτίας συγκρουόμενων συμφερόντων.

Τέλος, έχει τη σημασία του ότι και στο επίσημο Ανακοινωθέν καταγράφεται «ανησυχία για την κατάσταση στην Ανατολική και τη Νότια Κινεζική Θάλασσα», όπου οι «G7» παρακολουθούν στενά τις «ισορροπίες» και ειδικά τις στρατιωτικές και γεωπολιτικές επιδιώξεις της Κίνας.

Σημειώνουμε ότι τις συναντήσεις των «G7» παρακολουθεί σταθερά και η ΕΕ (που φέτος εκπροσώπησε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ). Ως φετινούς προσκεκλημένους, η ιαπωνική προεδρία επέλεξε να ορίσει το Μπαγκλαντές, τη Σρι Λάνκα αλλά και το Βιετνάμ. Επίσης, προσκεκλημένο ήταν ξανά και το ΔΝΤ, ενώ στο πλαίσιο της διήμερης επίσκεψής του στην Ιαπωνία, σε πολυμερή συνάντηση που έγινε στο περιθώριο της Συνόδου των «G7» συμμετείχε και ο Πρόεδρος της Ινδονησίας, Τζόκο Γουιντόντο.

ΠΑΡΙΣΙ.--

Ενώ οι απεργίες χτες συνεχίζονταν για όγδοη συνεχή μέρα σε αρκετούς χώρους (π.χ. διυλιστήρια), η Ενωση των Γάλλων βιομηχάνων MEDEF εξαπέλυσε νέα επίθεση στους οργανωμένους αγώνες, ανήσυχη για τις διαστάσεις και τα μηνύματα που μπορεί να αποκτήσουν οι κινητοποιήσεις της εργατικής τάξης.

Ετσι, ο πρόεδρος της MEDEF, Πιέρ Γκατάζ, ζητώντας ουσιαστικά ένταση των επιχειρήσεων των δυνάμεων καταστολής, χαρακτήρισε τις απεργίες και την περιφρούρησή τους «ανεύθυνες μεθόδους», υποστηρίζοντας ότι «το δικαίωμα του μπλοκαρίσματος της χώρας είναι παράνομο». Πρόσθεσε, ακόμα, ότι το «πρώτο καθήκον» της κυβέρνησης είναι να εγγυηθεί «την ελευθερία της κυκλοφορίας» (εμπορευμάτων) και την «καλή λειτουργία της οικονομίας», εκφράζοντας τον προβληματισμό του κεφαλαίου που μεγαλώνει, εξαιτίας της πίεσης που ασκούν οι απεργιακοί αγώνες, που καθώς επεκτείνονται σε χώρους της Ενέργειας και των Μεταφορών, δημιουργούν προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία, μπλοκάρουν δηλαδή την προσπάθεια των μονοπωλίων να διασφαλίσουν και να αυξήσουν τα πλούτη τους.

Επιπλέον, θέτοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να γίνει η όποια συζήτηση για «τροποποιήσεις» στο νόμο «Ελ Κομρί», ο Γκατάζ ξεκαθάρισε ότι «δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σταματήσουμε (τις μεταρρυθμίσεις σε αυτή την κατεύθυνση)...». Πρέπει «να αντισταθούμε στον εκφοβισμό (των συνδικάτων)» και «κυρίως να μην αγγίξουμε το άρθρο 2» του νόμου. Πρόκειται για το άρθρο που ουσιαστικά κουρελιάζει τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις, προβλέποντας ότι στο εξής οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα έχουν μεγαλύτερο βάρος, διασφαλίζοντας έτσι ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια στην εργοδοσία να «χειρίζεται» και να (ανα)προσαρμόζει όλες τις παραμέτρους που καθορίζουν το εργασιακό περιβάλλον, από τους μισθούς μέχρι τα ωράρια και τις συνθήκες υγιεινής. Γι' αυτό το λόγο, άλλωστε, ο Γκατάζ επέμεινε ότι «ο κοινωνικός διάλογος πρέπει να περάσει σε επίπεδο επιχειρήσεων», έτσι ώστε, δηλαδή, η απομόνωση, ο εκβιασμός, ο εκφοβισμός, η εξαγορά συνδικαλιστών και εργαζομένων να είναι ακόμα πιο εύκολη, όπως και η διάσπαση της ενότητας των εργατών ενός κλάδου και συνολικότερα, η ανάπτυξη συντεχνιακών λογικών κ.τ.λ.

Στο μεταξύ, η συνέχεια των κινητοποιήσεων και το αγωνιστικό πνεύμα που παραμένει ισχυρό σε ορισμένους χώρους και περιοχές, φέρνει σταθερά στο προσκήνιο την ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η CGT, η μεγαλύτερη τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας που πρωτοστατεί στην προκήρυξη πολλών από τις κινητοποιήσεις, ενώ από τη μια μεριά εμφανίζεται να ζητά απόσυρση του νόμου «Ελ Κομρί», από την άλλη διεκδικεί επανέναρξη του διαλόγου με την κυβέρνηση, με τους πολιτικούς εμπνευστές δηλαδή των νέων ανατροπών, που σταθερά διακηρύσσουν ως στόχο τους την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου.

Σε άρθρο του, ο γγ της CGT, Φιλίπ Μαρτινές, ζητά «το άνοιγμα αληθινών διαπραγματεύσεων για ένα νέο Κώδικα Εργασίας κοινό για όλους», καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι είναι ποτέ δυνατόν οι πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν το κεφάλαιο να συζητήσουν με αφετηρία την προστασία των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.

Μετά την προχτεσινή αγωνιστική παρέμβαση στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα, το ΠΑΜΕ συνεχίζει πολύμορφα την έκφραση συμπαράστασης στον αγώνα των απεργών. Ετσι, σε χτεσινή ανακοίνωσή του σημειώνει:

«Στα πλαίσια της διεθνιστικής αλληλεγγύης και για να εκφράσει έμπρακτα τη στήριξη του ταξικού κινήματος της Ελλάδας, του ΠΑΜΕ, των Εργατικών Κέντρων, των Ομοσπονδιών και των Συνδικάτων στους αγώνες των Γάλλων εργαζομένων, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ θα βρίσκεται από τη Δευτέρα στη Γαλλία, όπου θα συμμετάσχει σε σειρά Γενικών Συνελεύσεων Συνδικάτων και Ομοσπονδιών καθώς και στις εργατικές κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών.

Ζήτω ο αγώνας των Γάλλων εργατών!

Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη!».