- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Οι κατάπτυστες ατομικές συμβάσεις μιας μέρας γενικεύονται στα ξενοδοχεία, εκμηδενίζοντας κάθε δικαίωμα των εργαζομένων
Εργαζόμενοι μιας μέρας, χωρίς κανένα δικαίωμα. «Η παρούσα σύμβαση αρχίζει σήμερα και ώρα 7:45 και λήγει μετά το πέρας του 7ώρου» γράφει το κατάπτυστο χαρτί που η εργοδοσία επιβάλλει στους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία του Χανδρή |
Το αίσχος των ατομικών συμβάσεων που επιβάλλονται στους εργαζόμενους με τις πλέον προκλητικές αξιώσεις της εργοδοσίας, παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις στους χώρους δουλιάς. Ενδεικτικές μόνο είναι οι περιπτώσεις του «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ» και άλλων ξενοδοχείων της Αθήνας, τις οποίες παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ», δίνοντας συνέχεια στην αποκάλυψη των κατάπτυστων εργασιακών σχέσεων που επιβάλλει η εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων.
Στο «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ», όπως και σε άλλα ξενοδοχεία, η «εξτρά» απασχόληση αγκαλιάζει πλέον όλες τις ειδικότητες, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με την κλαδική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων, σαν «εξτρά» εργαζόμενοι μπορούν να απασχοληθούν μόνο σερβιτόροι, σε έκτακτες περιπτώσεις και μόνο στο τμήμα των δεξιώσεων. Ωστόσο, όπως καταγγέλλει το σωματείο, το ξενοδοχείο απασχολεί τουλάχιστον 30-40 «εξτρά» εργαζόμενους κάθε μέρα και όχι μόνο σερβιτόρους, αλλά και καμαριέρες, καθαρίστριες, βαλέδες (καθαριότητα), μάγειρες, ακόμα και γκρουμ (υποδοχή).
Μάλιστα, η εργοδοσία δεν πληρώνει τους «εξτρά» με βάση τη ΣΣΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας εργαζόμενος που δουλεύει ως γκρουμ (υποδοχή) για 8 ώρες τη μέρα παίρνει μεροκάματο 15,60 ευρώ! Γι' αυτό άλλωστε και το ξενοδοχείο δε δίνει στους «εξτρά» εργαζόμενους εξοφλητικές αποδείξεις. Επιπλέον, μπορεί ο εργαζόμενος να υπογράφει σύμβαση κάθε μέρα, αλλά πληρώνεται μια φορά το μήνα.
Η αξιοποίηση των «εξτρά» εργαζόμενων εξασφαλίζει αρκετά κέρδη για τους ξενοδόχους. Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα και ό,τι απορρέει ακόμα και από την κλαδική σύμβαση της ντροπής που υπογράφει η συμβιβασμένη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας του κλάδου. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η εργαζόμενη γυναίκα, που όταν γίνεται μάνα δεν μπορεί να διεκδικήσει άδεια λοχείας, επίδομα τοκετού κλπ. Δημιουργεί στρατιές ομήρων που περιμένουν πάνω από ένα τηλέφωνο για το πότε θα τους πάρει ο εργοδότης για ένα μεροκάματο. Βάλλει ευθέως στη συλλογική διεκδίκηση και στο δικαίωμα του εργαζόμενου να συνδικαλιστεί, αφού η εργοδοσία, πρώτον, έχει έναν τεράστιο κατάλογο εργαζομένων τους οποίους εναλλάσσει και δεύτερον, όποιος «κουνηθεί» δεν ξαναβρίσκει το μεροκάματο.
Το σωματείο στο ξενοδοχείο «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ», την πλειοψηφία του οποίου έχουν οι ταξικές δυνάμεις, πραγματοποίησε πριν από λίγες μέρες Γενική Συνέλευση, στην οποία συμμετείχαν μαζικά οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου και οι «εξτρά» εργαζόμενοι. Αποφάσισαν ότι, αν μέχρι την 1η Νοέμβρη η επιχείρηση δε μετατρέψει τις συμβάσεις των «εξτρά» σε αορίστου χρόνου και δεν ικανοποιήσει μια σειρά από αιτήματά τους, θα προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις τη μορφή και το χρόνο των οποίων θα αποφασίσει η διοίκηση του σωματείου. Η συνέλευση σ' αυτήν την κατεύθυνση αποφάσισε τη συμμετοχή των εργαζομένων στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 12 Νοέμβρη.
Οπου βέβαια την πλειοψηφία των σωματείων έχουν οι συμβιβασμένες παρατάξεις των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, οι ξενοδόχοι βρίσκουν πολύτιμο στήριγμα για να περνούν την αντεργατική πολιτική τους. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι τον περασμένο χρόνο η ταγμένη στις υπηρεσίες της εργοδοσίας πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) της διοίκησης του σωματείου στο ξενοδοχείο «ΛΙΔΡΑ ΜΑΡΙΟΤ» είχε νομιμοποιήσει με την υπογραφή της, μέσω της επιχειρησιακής σύμβασης, την επέκταση της μερικής απασχόλησης και των «εξτρά».
Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται στην επιχειρησιακή ΣΣΕ, «οι απασχολούμενοι με καθεστώς μερικής απασχόλησης για εξυπηρέτηση έκτακτων αναγκών (έξτρα σε οποιαδήποτε (!) θέση, διαλείπουσα εργασία κλπ.), δύνανται μέχρι ποσοστού 10% του συνόλου των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης να απασχολούνται μέχρι και 20 ημερομίσθια (συνεχόμενα ή διακεκομμένα) ανά μήνα, εφόσον και οι ίδιοι το επιθυμούν».
Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ Λ. Κανέλλη και Γ. Πατσιλινάκου
Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει η υπηρεσία πλυντηρίων του ΙΚΑ, που καλύπτει τις ανάγκες τεσσάρων νοσοκομείων και περίπου 70 υποκαταστημάτων, αλλά λειτουργεί με ελάχιστο προσωπικό και σε ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας. Τα προβλήματα αυτά έφεραν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και Γιάννης Πατσιλινάκος, με Ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλο και Υγείας Νικ. Κακλαμάνη.
Οπως επισημαίνουν οι βουλευτές του ΚΚΕ, από τους 31 εργαζόμενους που προβλέπονται, ακόμα και από τον παλιό Οργανισμό του ΙΚΑ, αυτή τη στιγμή έχουν μείνει 14, με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις και στην παράδοση του ιματισμού, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει και τους έξι μήνες. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες εντατικοποίησης, χωρίς μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και με παλιό μηχανολογικό εξοπλισμό. Παίρνοντας επίσης υπόψη ότι ο ιματισμός των νοσοκομείων περιλαμβάνει αίματα και διάφορες ακαθαρσίες, διαμορφώνονται προϋποθέσεις για τη δημιουργία εστιών μόλυνσης και επόμενα άμεσου κινδύνου για την υγεία των εργαζομένων.
«Η διοίκηση του ΙΚΑ παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες των εργαζομένων δεν έχει πάρει κανένα μέτρο, με αποτέλεσμα να εντείνονται τα ήδη οξυμένα προβλήματα. Η περίπτωση της Υπηρεσίας Πλυντηρίων του ΙΚΑ δεν είναι ένα μεμονωμένο παράδειγμα. Είναι αποτέλεσμα της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής, που σε συνέχεια της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ, οδηγεί σε πορεία ιδιωτικοποίησης και αυτής της υπηρεσίας, με τη λογική της ανάθεσης μέρους του έργου καθαρισμού στην ιδιωτική επιχειρηματική δράση», υπογραμμίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και ρωτούν τους υπουργούς:
- Ποια άμεσα μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση για την πρόσληψη μονίμων υπαλλήλων για την πλήρη κάλυψη των σημερινών αναγκών της υπηρεσίας πλυντηρίων του ΙΚΑ;
- Πότε πρόκειται να εντάξει τους εργαζόμενους στη συγκεκριμένη υπηρεσία στα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα;
- Τι μέτρα προτίθεται να πάρει για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων;
- Θα προχωρήσει στην κατάργηση της ανάθεσης καθαριότητας χώρων που αφορούν την υγεία σε ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού και που κοστίζουν μεγάλα ποσά;
- Τι μέτρα σκοπεύει να πάρει για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του μηχανολογικού εξοπλισμού (πλυντήρια, πρέσες κλπ);
Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή
Την υπολειτουργία συνολικά των Κέντρων Εργαζόμενης Νεότητας (ΚΕΝΕ) της χώρας και ειδικότερα του ΚΕΝΕ Λάρισας, έφεραν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας, Νίκος Γκατζής και Αντώνης Σκυλλάκος, με Ερώτηση που κατέθεσαν προς τον υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Π. Παναγιωτόπουλο.
«Ο λαός μας και οι εργαζόμενοι της χώρας δικαιούνται ένα καθολικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, πρόνοιας, περίθαλψης και συνταξιοδότησης. Δικαιούνται μόνιμη και σταθερή εργασία, δωρεάν εκπαίδευση και κατάρτιση. Αυτά τα δικαιώματα δεν μπορεί να τα ικανοποιήσει το αστικό κράτος και η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μόνο επιμέρους "μπαλώματα" μπορεί να κάνει. Ενα τέτοιο "μπάλωμα" ήταν και τα ΚΕΝΕ, τα οποία είχαν συγκροτηθεί και λειτουργούσαν στα πλαίσια της Εργατικής Εστίας, ως αποτέλεσμα των αγώνων των εργαζομένων. Η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οδήγησε και οδηγεί σε κλείσιμο, υπολειτουργία και απαξίωση αρκετά ΚΕΝΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΚΕΝΕ της Λάρισας. Ολα τα τμήματά του, υπολειτουργούν, το εκπαιδευτικό προσωπικό δεν επαρκεί, τμήματά του κλείνουν και το προσωπικό που συνταξιοδοτείται δεν αντικαθίσταται», τονίζουν οι βουλευτές.
Μετά από αυτά οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Απασχόλησης τι μέτρα θα πάρει για να καλυφθούν τα κενά των ΚΕΝΕ και να αναβαθμιστεί η λειτουργία τους, μαζί και του ΚΕΝΕ Λάρισας, ώστε να ικανοποιηθούν ορισμένες τουλάχιστον ανάγκες, φτωχών λαϊκών οικογενειών, που είναι θύματα της αντιλαϊκής πολιτικής.
