Παρασκευή 28 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Ούτε ψίχουλο»

Τα όσα έγιναν πριν από λίγες μέρες σ' ένα από τα αμφιθέατρα της πάλαι ποτέ «Βιομηχανικής», σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιά, στη διάρκεια μιας ανυποψίαστης διάλεξης με τίτλο «Διαμόρφωση - οργάνωση εξωτερικής πολιτικής», ανέδειξαν εκτός των άλλων και ορισμένα ζητήματα που αφορούν τόσο στο περιεχόμενο-πλαίσιο σπουδών όσο και στο ρόλο του δασκάλου όταν αυτός με πρόσχημα την πολύτιμη επί της ουσίας «ακαδημαϊκή ελευθερία» τη χρησιμοποιεί και πέφτει στο επίπεδο της αυθαιρεσίας. Με την προχτεσινή εκδήλωση που οργανώθηκε από την ΤΟ της ΚΝΕ στο Πανεπιστήμιο, ορισμένα πράγματα μπήκαν ξανά στη θέση τους τουλάχιστον σ' ό,τι αφορά στο ποιος ήταν ο Ν. Μπελογιάννης. Αυτό που παραμένει ανοιχτό είναι η πιθανότητα - σχεδόν βεβαιότητα - σε μια επόμενη διάλεξη να ξανακουστεί με όρους «επιστημονικής αποστασιοποίησης» το «ουδέτερο» μεν, εξωφρενικότατο όμως ως προς το τι εγκαθιστά στις συνειδήσεις, ότι «στο χώρο της ευρύτερης Μακεδονίας όπως ανέκαθεν δρούσαν πράκτορες, έτσι και ο Μπελογιάννης θεωρήθηκε ότι δρούσε σαν πράκτορας της Βουλγαρίας».

Δε συζητάμε την πλήρη αποσιώπηση του γεγονότος ότι ο Μπελογιάννης ήταν κομμουνιστής και με αυτήν του ακριβώς την ιδιότητα έδωσε το αίμα του για την υπεράσπιση αυτής της πατρίδας. Στεκόμαστε μόνο στο πώς ένα περιεχόμενο σπουδών, που κυριαρχείται από τις ιδέες των στρατοδικών, επιτρέπει, «ακαδημαϊκή ελευθερία», να παρατίθενται - ως ανυποψίαστα - σχόλια του τύπου «εκείνη την εποχή θεωρούσαν πως όπως ο Ζέρβας δούλευε για τους Αγγλους, έτσι κι ο Μπελογιάννης δούλευε για τους Βούλγαρους». Σε ζητήματα που αφορούν στο αίμα που χύθηκε γι' αυτόν τον τόπο, δεν είναι ανεκτές πλακίτσες...

Ως «Ριζοσπάστης» είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνο να μην προσπερνάμε διάφορα που λέγονται «εν τη ρύμη του λόγου», αλλά και να θεωρούμε πως το πανεπιστημιακό αμφιθέατρο πρέπει να γίνεται χώρος ουσιαστικής και έντονης διαπάλης κάθε φορά που οποιοσδήποτε πάντα, «ακαδημαϊκή ελευθερία», αφήνει να του ξεφύγουν διάφορα. Σε σχέση με τις τυχόν παρανοήσεις για όσα ειπώθηκαν στο αμφιθέατρο στις 17 του Οκτώβρη, ο καθηγητής που ήταν στην έδρα με επιστολή του (δημοσιεύτηκε στον προχτεσινό «Ρ») διαβεβαιώνει ότι για τον ίδιο «ο Νίκος Μπελογιάννης συνιστά ανεκτίμητο πρότυπο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και των δημοκρατικών αγώνων». Ταυτόχρονα, προχτές, με την εκδήλωσή τους για τον Νίκο Μπελογιάννη και οι φοιτητές που ήταν στην αίθουσα, στις 17 του Οκτώβρη, μέρα της διάλεξης, έκαναν καθαρό ότι δεν είναι διατεθειμένοι για ορισμένα ζητήματα να αφήνουν «ψίχουλο να πέσει κάτω»...

Η άρχουσα τάξη θεωρεί - και με βάση αυτή τη θεώρηση πράττει - ότι η εκπαίδευση είναι ένα δικό της οικόπεδο. Ας είναι καθαρό ότι για την εργατική τάξη η εκπαίδευση δεν είναι ένας χώρος που θα αφήσουμε να οργώνει το υπουργείο Εξωτερικών, ή όποια άλλη υπηρεσία αναλαμβάνει κατά καιρούς να ξαναγράψει την Ιστορία.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ