Διευρύνεται εντυπωσιακά το «ανικανοποίητο» των Ελλήνων έναντι της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), με αύξηση της «δυσπιστίας» κατά 12% μέσα σ' ένα εξάμηνο, αλλά και κατά των ευρωπαϊκών επιλογών της κυβέρνησης με αποκορύφωμα τη νοσταλγία της (...) δραχμής στην εποχή του ευρώ, από το 72% των συμπατριωτών μας. Διογκώνεται επίσης η ανησυχία για την καθημερινή φτώχεια και ανεργία, αλλά και για την απειλή συμβατικού και πυρηνικού πολέμου, ενώ διαπιστώνεται «φιλική» διάθεση έναντι των λαών των υπό προσχώρηση χωρών, με εξαίρεση την Τουρκία για την ένταξη της οποίας διαφωνεί το 69% των Ελλήνων.

Πρόκειται για στοιχεία που προκύπτουν από την τελευταία μεγάλη δημοσκόπηση της Κομισιόν, αφορούν στην περίοδο Μάρτης - Μάης του 2002 και δημοσιεύτηκαν τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες στο «Ευρωβαρόμετρο» αριθμός 57.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η Κομισιόν διαπιστώνει ότι «σε αρκετά κράτη - μέλη της ΕΕ, ο πληθυσμός σ' αυτή τη φάση τείνει στο να μην έχει εμπιστοσύνη, ενώ η μεγαλύτερη αύξηση της καχυποψίας, πάνω από 12 ποσοστιαίες μονάδες, καταγράφεται στην Ελλάδα, στην Ολλανδία και στη Γαλλία. Συγκεκριμένα, στη χώρα μας μόλις το 58% εκφράζει γενική «εμπιστοσύνη» στην ΕΕ, ενώ το 34% δηλώνει, καθαρά, την αντίθεσή του. Ακόμη πιο έντονη είναι η γενική δυσαρέσκεια απέναντι στα «θεσμικά» όργανα της ΕΕ, αφού μόλις το 38% των Ελλήνων εκφράζουν «εμπιστοσύνη», το τέταρτο μεγαλύτερο ποσοστό δυσαρέσκειας μετά τους Βρετανούς, τους Σουηδούς και τους Αυστριακούς (!!!). Οσον αφορά στους «φόβους» των Ελλήνων από το ευρωπαϊκό «οικοδόμημα» το 78% ανησυχεί για μια «αύξηση της ανεργίας», το 71% ανησυχεί για «ενίσχυση των ναρκωτικών και της εγκληματικότητας», ενώ το 65% ανησυχεί ότι «θα αποφασίζουν οι μεγάλες χώρες».

Την κατηγορηματική της αντίθεση ακόμη και στη σκέψη να επιβληθούν μέτρα, που θα έθιγαν - έστω και στο ελάχιστο - τα προκλητικά παχυλά κέρδη του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου, εκφράζει με την εξαμηνιαία έκθεσή της η Ενωση Εργοδοτικών και Βιομηχανικών Συνδέσμων της Ευρώπης (UNICE), μέλος της οποίας είναι και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Κατά τους ευρω-βιομηχάνους, η καλύτερη λύση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλούνται στις οικονομίες της ΕΕ από την ύφεση και την πολιτική ένταση στη Μ. Ανατολή (ανεργία, πληθωρισμός κλπ.) είναι η μείωση του εργατικού κόστους και όχι η επιβάρυνση των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων!

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΣΕΒ, η έκθεση της UNICE διαπιστώνει ότι το οικονομικό περιβάλλον είναι αβέβαιο καθώς απειλείται από την αποδυνάμωση της οικονομίας των ΗΠΑ, τις χρηματιστηριακές αγορές που βρίσκονται σε ύφεση και την πολιτική ένταση στη Μέση Ανατολή.

Στην έκθεση της UNICE εκτιμάται ότι:

• Η ανάκαμψη θα καθυστερήσει
• Ο πληθωρισμός έχει αυξηθεί λόγω τιμολογιακού κόστους
• Οι πιέσεις στις τιμές και στο κόστος περιορίζουν τα περιθώρια κέρδους
• Οι περισσότερες αποφάσεις για επενδύσεις αναβάλλονται
• Η ανεργία παραμένει υψηλή, διατηρώντας σε χαμηλά επίπεδα την εμπιστοσύνη των καταναλωτών

«Σε ένα πλαίσιο στο οποίο οι ευρωπαϊκές εταιρίες αγωνίζονται να διατηρήσουν τα επίπεδα κερδοφορίας τους, να εξασφαλίσουν κεφάλαια έναντι εύλογου κόστους και να αντιμετωπίσουν την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στους περισσότερους τομείς, πρόσθετα βάρη οιασδήποτε φύσης, ειδικά στους φόρους και στα εργατικά, πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθούν», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο ΣΕΒ. Ακόμη πιο σαφής, ο Frederik von Dewall, πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας της UNICE για την ΟΝΕ, υποστηρίζει πως «υπό αυτές τις συνθήκες, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μειώσουμε το εργατικό κόστος, ώστε να περιορίσουμε την άνοδο της ήδη υψηλής ανεργίας»!

Στοιχεία για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με συγχωνεύσεις και εξαγορές που δημιουργούν ένα νέο τοπίο στο χώρο των πολυεθνικών, αφού αυτή η πολιτική αποτελεί το σημαντικότερο «όχημα» για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου των πολυεθνικών επιχειρήσεων σ' ολόκληρο τον κόσμο (σελίδα 13)

Σημαντικά θέματα της πρόσφατης πολιτικής και οικονομικής ιστορίας της χώρας, όπως οι λόγοι ένταξης στην ΕΟΚ, η σύγκλιση της πολιτικής ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η ληστεία των λαϊκών αποταμιεύσεων, έθιξε ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, στην ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο του περιοδικού «ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ», με κεντρικό θέμα «αποκλίσεις και συγκλίσεις» στην οικονομία (σελίδα 14)

Με δεδομένη την τρέχουσα ρευστή διεθνή γεωπολιτική συγκυρία και τα ακόρεστα σχέδια της Ουάσιγκτον για επεμβάσεις προληπτικού και μη χαρακτήρα, εκδηλώνεται μια σειρά φαινομενικά ασύνδετων τρομοκρατικών επιθέσεων στις πιο ζέουσες περιοχές του πλανήτη, όπως οι Υεμένη, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ρωσία και ποιος ξέρει πού αλλού... (σελίδες 26-27)

Πολλά από τα «καυτά σημεία» της ΝΑ Ασίας συγκεντρώνουν όλο και περισσότερη προσοχή, καθώς μέρος του αμερικανικού Τύπου, μετά τα γεγονότα στην Ινδονησία, διαβλέπει μια πιθανή στροφή της κυβέρνησης Μπους στην περιοχή, που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της διεθνούς οικονομίας. Οι ΗΠΑ υποτίθεται πως «κέρδισαν» στο Αφγανιστάν, μοιάζουν όμως να κοιτούν όλο και περισσότερο σε άλλα πιθανά «μέτωπα», που, εκτός από τρομοκρατικές οργανώσεις, τυχαίνει να έχουν και μεγάλη γεωπολιτική αξία ή τεράστιους φυσικούς πόρους (σελίδες 28-29)

Δεκατρείς σταθμούς έχει η κρίσιμη, δεκαπενθήμερη, περιοδεία του Αμερικανού ειδικού απεσταλμένου για το Μεσανατολικό, Ουίλιαμ Μπερνς, στον αραβικό κόσμο. Κοινό μυστικό είναι ότι κομίζει το «σχέδιο ειρήνευσης» στην Παλαιστίνη που εκπόνησαν οι συμμετέχοντες στο διαμεσολαβητικό Κουαρτέτο (ΗΠΑ, ΟΗΕ, ΕΕ, Ρωσία) και που, διόλου τυχαία, συμπίπτει με τις αμερικανικές προετοιμασίες, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο, για ένα επικείμενο πλήγμα κατά του Ιράκ (σελίδες 30-31)