Σε ρυθμούς χιπ χοπ, με οργισμένο, ταξικό στίχο, που γινόταν σύνθημα στα χείλη του κοινού, οι Rebellion Connexion και ο Frank ξεσήκωσαν την Πέμπτη, από τη σκηνή του Μαθητικού Στεκιού, το κοινό που συμμετείχε συνεχώς ανταλλάσσοντας με το συγκρότημα στίχους και συνθήματα. Η συναυλία έκλεισε με το τραγούδι - καταγγελία του φασισμού «Μυρίζει ακόμα γιασεμί ο Πειραιάς», που αφιερώθηκε στο δολοφονημένο από τους φασίστες Παύλο Φύσσα.

Αμέσως μετά, τη σκυτάλη πήραν οι «Υπεραστικοί». Ενα συγκρότημα που με μελωδίες ανάμεσα στο έντεχνο και στο ροκ, που άλλες φορές θυμίζουν εμβατήρια κι άλλες αντανακλούν έντονες επιρροές από λαϊκούς ρυθμούς, τραγουδούν μπαλάντες για τους εργάτες, με εξαιρετικό, εγερτικό και καταγγελτικό στίχο. Τέτοιος ήταν και ο λόγος τους στο ξεκίνημα της συναυλίας: «Ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη δεν μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα για καπιταλιστές και εργάτες. Οσοι κηρύττουν την ταξική συνεργασία, θέλουν το λαό υποταγμένο. Η εργατική τάξη που παράγει όλο τον κοινωνικό πλούτο, χωρίς να τον καρπώνεται, πρέπει να παλέψει για όσα της στερούν. Αυτή μόνο μπορεί να οργανώσει μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Ως εργαζόμενοι έχουμε χρέος να σταθούμε στο πλευρό της τάξης μας. Να δράσουμε για την οργάνωσή της, για ένα ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να αγωνιστούμε για τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική για το λαό, την προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού, την προοπτική του κομμουνισμού. Τίποτα δε θα μας χαρίσουν. Ολα κατακτιούνται με αγώνες ταξικούς», είπαν αποσπώντας το πιο ζεστό χειροκρότημα.

Σειρά είχαν οι String Demons. Με ρεπερτόριο που «χωρά» κλασική μουσική, χέβι μέταλ, παραδοσιακή μουσική, με το τσέλο και το βιολί τους, ο Κωνσταντίνος και η Λυδία Μπουντούνη παρουσίασαν δικές τους δημιουργίες και διασκευές τραγουδιών για έγχορδα και ευχαρίστησαν από τη σκηνή την ΚΝΕ για τη συμμετοχή τους δεύτερη χρονιά φέτος στο Φεστιβάλ, το οποίο χαρακτήρισαν «ζωντανή Ιστορία»».

Στο κλείσιμο της πρώτης μέρας, τα «γκάζια» ανέβηκαν στο τέρμα στο Μαθητικό Στέκι με τους «Sober on Tuxedos», που παρουσίασαν κομμάτια από το δίσκο τους «Welcome to the Liquor Store» και άλλα γνωστά κι αγαπημένα τραγούδια σε ήχους heavy rock...

Ενα μεγάλο ποντιακό γλέντι στήθηκε την Πέμπτη στη Λαϊκή Σκηνή του Φεστιβάλ, από τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό Ποντίων Καλλιθέας και την Ενωση Ποντίων Περιστερίου, με τους Ηλία Υφαντίδη (στη λύρα) και Θεοδόση Ευφραιμίδη (στο νταούλι) κι ένα σύνολο χορευτών. Ξεκίνησαν με το χορό Κοτς (φτέρνα), συνέχισαν με τον Ομάλ, τον κλασικό Διπάτ από την Τραπεζούντα, τον πανάρχαιο παραδοσιακό πολεμικό χορό Πυρρύχειο, τη Σέρα και ολοκλήρωσαν με Κότσαρι. Αμέσως μετά έπαιξαν για να χορέψουν οι επισκέπτες του Φεστιβάλ. «Καλώς σας βρήκαμε. Καλό να έχετε. Από καρδιάς ευχαριστούμε την ΚΝΕ για την πρόσκληση. Νιώθουμε ιδιαίτερη συγκίνηση γιατί στην ίδια θέση πριν πέντε χρόνια βρισκόταν ο δάσκαλός μου, Γιώργος Αμανατίδης», είπε ο Ηλ. Υφαντίδης και το γλέντι άναψε...

Αμέσως μετά, στη σκηνή ανέβηκε ένας γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης, από τα σπλάχνα της Καισαριανής, επηρεασμένος από τους μεγάλους λαϊκούς συνθέτες της προηγούμενης γενιάς, ο Βαγγέλης Κορακάκης! Αρκούσε η δεύτερη πενιά για να αρχίσει ο χορός. Χασαποσέρβικα, χασάπικα, ζεϊμπέκικα ήταν η αφορμή για να γίνουν όσοι ήταν στο Λαϊκό Στέκι μια παρέα. «Ευχαριστώ την ΚΝΕ για την πρόσκληση», είπε ο Β. Κορακάκης πριν ερμηνεύσει «Το λιμάνι», ένα τραγούδι που αγαπάει ιδιαίτερα.

Στην Κεντρική Σκηνή το βράδυ της Πέμπτης, το πρόγραμμα άνοιξε ο Θοδωρής Καρέλλας, παρουσιάζοντας το δίσκο του «Τα σημάδια των καιρών». Και έτσι, με τον καλύτερο τρόπο, εφαρμόστηκε αυτό που γίνεται στο Φεστιβάλ κάθε χρόνο, να συναντιούνται στις σκηνές του παλιότεροι και νέοι δημιουργοί. «Τα σημάδια των καιρών», είναι κάλεσμα, για τα όνειρα που χάνονται νωρίς. Που «φωνάζουν», «άλλη μέρα μην αργήσει ο τροχός για να γυρίσει»... Στη συναυλία ακούστηκαν επίσης τραγούδια από τον πρώτο δίσκο του «Ενας όρθιος άνθρωπος» καθώς και ωραίες διασκευές. Μαζί με τον Θοδωρή Καρέλλα, που έπαιξε κιθάρα και τραγούδησε, συμμετείχαν και οι ταλαντούχοι μουσικοί Στεφ. Χατζηαναγνώστου (μπάσο), Δημ. Κουφαλάκος (φαγκότο), Αγγελος Μαρινάκης (τύμπανα), Κώστας Σταυρόπουλος (μπάσο), Θοδ. Σιγαλός (μπουζούκι), Πολυξένη Καρακόγλου (φωνή).

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Θ. Καρέλλας επισήμανε ότι: «"Τα σημάδια των καιρών" παρουσιάστηκαν στο χώρο που τους πρέπει, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή". Το σύνθημα "Αγώνας, Γνώση, Τόλμη, Αντοχή, Να προχωράς κι εσύ, καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία" είναι ο πιο όμορφος τρόπος σκέψης και ο πιο όμορφος τρόπος ζωής. Καλή αντάμωση στους αγώνες».

Μπροστά στα μάτια του κοινού στο χώρο του Πολιτισμού στο Φεστιβάλ, ζωντάνεψε την Πέμπτη, 80 χρόνια μετά, η εικόνα της εξεγερμένης Θεσσαλονίκης, όταν οι εργάτες, οι γυναίκες, τα παιδιά, όλος ο λαός της στάθηκε στο μπόι του, μια ανάσα πριν τη μεταξική δικτατορία. Η δραματοποιημένη αφήγηση - παραγωγή της ΤΟ Καλλιτεχνών της Οργάνωσης Αττικής της ΚΝΕ - βασισμένη στο λογοτεχνικό ρεπορτάζ του Θέμου Κορνάρου και με φρέσκια σκηνοθετική ματιά, έφερε στο «σήμερα» το κλίμα εκείνων των ημερών. Με έμφαση στο λόγο του συγγραφέα και ζωντανές ερμηνείες, με τη μεγάλη συμβολή της πρωτότυπης μουσικής δημιουργίας, ήταν μια παράσταση που συγκίνησε πολύ τους θεατές.

Η δυναμική και ο ηρωισμός της εργατικής τάξης όταν μάχεται για το δίκιο της, αλλά και η αγριότητα της αστικής βίας, όταν απειλούνται τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, δόθηκαν ανάγλυφα. Το ίδιο και ο πόνος για τον τραγικό απολογισμό των 9 νεκρών της σύγκρουσης. Η σκηνή του θανάτου του Τάσου Τούση, αλλά και η «ώρα της μάνας» ήταν κατά κοινή παραδοχή συγκλονιστική. Μα η παράσταση, όπως και το κείμενο, δεν έμειναν στο πένθος και την απλή διαμαρτυρία.

Οπως δήλωσε ο σκηνοθέτης Αλέξης Γκούμας: «Προσπαθώντας να παρουσιάσουμε αυτήν την παράσταση, θεωρήσαμε σημαντικό να σταθούμε όχι μόνο στα ίδια τα γεγονότα, αλλά και στα συμπεράσματα που αναδεικνύονται μέσα από αυτά. Να πάρουμε δύναμη από την ορμή και την απόφαση του λαού και από την πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Το έργο του Θ. Κορνάρου αξίζει βαθιά μελέτη και μπορεί να μας διδάξει πολλά, αλλά και να μας εμπνεύσει σε σχέση με το σήμερα».

Δύο πολύ αξιόλογα και εντελώς πρωτότυπα cd διακινούνται στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ που ολοκληρώνονται σήμερα. Πρόκειται για το cd με ανέκδοτα τραγούδια του ΔΣΕ, μια καλοδουλεμένη παραγωγή της ΚΝΕ που παρουσιάστηκε την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ στην Κεντρική Σκηνή, και προέκυψε μετά από πολύμηνη έρευνα και αναζήτηση ντοκουμέντων, καθώς και για το cd με την ηχογράφηση του μουσικο-θεατρικού αφιερώματος στο εργατικό - επαναστατικό τραγούδι του Μεσοπολέμου (1918 - 1935), με τίτλο «Ενας δεν είμαι μα χιλιάδες...» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο πλαίσιο της ημερίδας της ΚΕ του ΚΚΕ «Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες του 20ού αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ».

Μια πολύ ενδιαφέρουσα, διαδραστική - ψηφιακή έκθεση, που δανείζεται τον τίτλο της από το στίχο του Ναζίμ Χικμέτ, «Να προχωράς και εσύ, καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία...», έχει στηθεί στο Μαθητικό Στέκι. Μέσα από ένα «ταξίδι» στην ιστορία της ανθρωπότητας, με ψηφιακά, οπτικοακουστικά μέσα, διαδραστικές κατασκευές, ποιήματα, λογοτεχνικά κείμενα κ.ά., παρουσιάζεται με απλό, συνοπτικό και κατανοητό τρόπο η εξέλιξη των κοινωνιών από την πρωτόγονη κοινωνία μέχρι το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Στόχος της έκθεσης είναι να έρθουν οι μαθητές σε μια πρώτη επαφή, να γνωρίσουν και να ανακαλύψουν πώς κινείται η Ιστορία, πώς αλλάζουν οι κοινωνίες, ποια είναι η πραγματική κινητήρια δύναμη που οδηγεί την κοινωνία προς τα μπρος, γιατί εντέλει ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα.