Παλλευκαδική συγκέντρωση ενάντια στην υποβάθμιση του νοσοκομείου και των άλλων δομών Υγείας της Λευκάδας έγινε το Σάββατο στην πλατεία του Αγίου Μηνά. Στη συγκέντρωση καλούσαν φορείς και σωματεία, ύστερα από πρωτοβουλία του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου.

Στη συγκέντρωση απηύθυναν χαιρετισμούς οι: Νίκος Σταματέλος εκ μέρους της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, Αρης Ροντογιάννης πρόεδρος των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, Δημήτρης Πουρνής από το φοιτητικό σύλλογο του ΤΕΙ, Αλέξανδρος Βεροιώτης πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Παντελής Βερροιώτης από το Σωματείο Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, Σπύρος Ζαμπάτης εκ μέρους της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών, Φίλιππος Κούρτης πρόεδρος της ΕΛΜΕ και Ευγενία Κολυβά από το Σύνδεσμο Συνεταιριστικών Υπαλλήλων.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Χρήστος Βεργίνης. Ξεκίνησε την ομιλία του στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε όλους τους υγειονομικούς που βρίσκονταν την ίδια ώρα στους δρόμους, απαιτώντας δημόσια δωρεάν Υγεία για το λαό, στη Δυτική Αττική, στη Νάουσα, στην Ικαρία και σε άλλες περιοχές. Ακολούθησε πορεία που κατέληξε στη Γέφυρα του Πόντε, στην είσοδο της πόλης, την οποία απέκλεισαν συμβολικά. Τα αιτήματα της κινητοποίησης ήταν:

• Να μην κλείσει κανένα τμήμα, κλινική ή δομή του ΠΕΔΥ στο νησί.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής εργασίας όλων των ειδικοτήτων.
• Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας για όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
• Κατάργηση των πληρωμών, εισιτηρίων, συμμετοχών για ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, φάρμακα και θεραπείες.
• Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων χαρατσιών στην Υγεία - Πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση του νοσοκομείου και των υγειονομικών μονάδων του ΠΕΔΥ, από τον κρατικό προϋπολογισμό κ.ά.

Δυνατά ακούστηκε το πρωί του Σαββάτου στη Δυτική Αθήνα το αίτημα του λαού της περιοχής για δημόσια, δωρεάν, υψηλού επίπεδου Υγεία για όλο το λαό. Εκατοντάδες διαδηλωτές, με συνθήματα όπως «Δώστε λεφτά για Πρόνοια - Υγεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» και «Χωρίς νοσοκομεία αφήνουν το λαό, για να θησαυρίζει το κεφάλαιο», ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα Λαϊκών Επιτροπών, σωματείων και φορέων της περιοχής και συμμετείχαν στη συγκέντρωση και στην πορεία από την πλατεία Δημαρχείου προς το τοπικό υποκατάστημα του ΙΚΑ.

Εκεί κρέμασαν ένα μεγάλο πανό με σύνθημα: «Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία για το λαό», ενώ ο Παναγιώτης Σοφός, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ αναφέρθηκε στην υποβάθμιση που έχει υποστεί η δωρεάν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Είπε, μεταξύ άλλων: «Η ανάγκη του λαού για υγεία μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Μαγαζιά ιδιωτών επιχειρηματιών στήνονται σε όλες τις γειτονιές με έτοιμη πελατεία από τους δημόσιους φορείς. Διεκδικούμε για όλο το λαό, για την εργατική τάξη, τη νεολαία, τους συνταξιούχους ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία, στην πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας, στα φάρμακα. Τα πληρώσαμε και τα πληρώνουμε με τον ιδρώτα μας. Σήμερα, με το συλλαλητήριο δώσαμε το μήνυμα ότι οργανώνουμε την πάλη μας μέσα από τους φορείς της εργατικής τάξης και του λαού. Ολοι μια γροθιά συνεχίζουμε για να κατακτήσουμε τα αγαθά της δημόσιας Υγείας».

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, ο Γιώργος Πέρρος από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Γιάννης Πρωτούλης και Γιάννης Μανουσογιαννάκης, οι Δήμαρχοι Πετρούπολης Βαγγέλης Σίμος και Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος καθώς και ο Μιχάλης Γιαννάκος, πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.

Νωρίτερα, στη συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου χαιρετισμό απηύθυναν ο Γιάννης Γαλανόπουλος, γιατρός στο «Αττικόν» και μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, ο Μιχάλης Ρίζος, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στο «Αττικόν», η Μαρία Φιλανταράκη, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ιλίου και ο Μάρκος Αλεξίου από τη Λαϊκή Επιτροπή Μενιδίου. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Χρήστος Μαργανέλης από τη Λαϊκή Επιτροπή Περιστερίου.

Ο Γιάννης Γαλανόπουλος, αναφερόμενος στις σοβαρές ελλείψεις των μονάδων Υγείας της περιοχής και την τραγική κατάσταση του «Αττικού» τόνισε χαρακτηριστικά: «Τα βιώνουμε καθημερινά ως εργαζόμενοι. Ελάτε σε μια εφημερία να δείτε ότι δεν μπορεί να περπατήσει άνθρωπος από τα ράντζα και τις αντλίες οξυγόνου που γεμίζουν τους διαδρόμους.

Ελάτε να δείτε τους συνανθρώπους μας που αναγκάζονται να νοσηλεύονται στο διάδρομο, πάνω σε ένα φορείο. Ελάτε να δείτε τις δεκάδες ώρες αναμονής στη γενική εφημερία, ελάτε να δείτε από κοντά πως ένας μαγνητικός τομογράφος εδώ και ένα χρόνο δεν μπορεί να φτιαχτεί ενώ στα γύρω ιδιωτικά κέντρα γίνεται πανηγύρι από μαγνητικές τομογραφίες. Ελάτε από κοντά να δείτε δύο νοσηλευτές να έχουν στην πλάτη τους μια βάρδια με πενήντα ως εβδομήντα αρρώστους».

Αναφερόμενος στην πολιτική της νέας κυβέρνησης απέναντι σ' αυτές τις ελλείψεις, υπογράμμισε ότι ο νέος υπουργός επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι τα προβλήματα θα συνεχίσουν να διογκώνονται: «Οι απόψεις του είναι ξεκάθαρες, δεν χωράνε παρερμηνεία. Για τις δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις που έχει ανάγκη το δημόσιο σύστημα απαντά ότι θα προσλάβει μόλις χίλιους εργαζόμενους. Δεν πρόκειται να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό, παρά μόνο επικουρικοί ή εργαζόμενοι με άλλες ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Οσο για το νοσοκομείο Αγίας Βαρβάρας που έκλεισε επιβαρύνοντας το «Αττικό» ακόμα περισσότερο, ο υπουργός δεν δεσμεύεται, δε λέει κουβέντα. Είναι τραγική ειρωνεία γιατί το ίδιο πρόσωπο, ο κύριος Κουρουμπλής ήταν στα "κάγκελα" όταν η προηγούμενη κυβέρνηση έκλεινε το νοσοκομείο, φωνάζοντας ότι φταίνε οι μνημονιακές πολιτικές. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για τους "αντιμνημονιακούς" να ξανανοίξουν το νοσοκομείο».

Ο Μιχάλης Ρίζος, με τη σειρά του, επεσήμανε ότι: «Η δημόσια υγεία στην περιοχή μας βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Σε μια περιοχή που μαστίζεται από τη φτώχεια και την ανεργία, με παιδιά ανεμβολίαστα και υποσιτισμένα, με τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα διαρκώς να αυξάνονται λόγω της γενικότερης ανέχειας και υποβάθμισης των συνθηκών ζωής, τα νοσοκομεία και οι δημόσιες δομές Υγείας και Πρόνοιας αφήνονται στην τύχη τους». Αυτή η πραγματικότητα απεικονίζεται στο πλήρες λειτουργικό αδιέξοδο του Αττικού Νοσοκομείου, πρόσθεσε, αναδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, τις σοβαρές ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό και τους μειωμένους προϋπολογισμούς.

Η Μαρία Φιλανταράκη αναφέρθηκε εκτενώς στις επιπτώσεις που έχει αυτή η πολιτική στην υγεία της εργαζόμενης γυναίκας και στη μητρότητα. Οπως είπε, η μητρότητα μπαίνει στο στόχαστρο με τη λογική ότι είναι οικογενειακή υπόθεση και όχι κοινωνική. Υπογράμμισε ανάμεσα σε άλλα:

«Η μητρότητα θεωρείται κόστος και θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους. Τα κέντρα μάνας και παιδιού στη Δυτική Αθήνα κάθε μέρα υποβαθμίζονται και περισσότερο. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη παιδιάτρων και γυναικολόγων σπρώχνοντάς μας ουσιαστικά στους ιδιώτες. Αυτός είναι ο κύριος στόχος των κυβερνήσεων και της ΕΕ: Να πέσει φρέσκο χρήμα στους επιχειρηματίες της Υγείας. Οι γυναίκες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για να κάνουν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο, πρέπει να αρκεστούν το πολύ σε αποσπασματικά προγράμματα περιορισμένων και ελάχιστων παροχών, περιμένοντας τις δωρεάν εξετάσεις στο πλαίσιο της μιας ή άλλης καμπάνιας».

Αναφερόμενη στις διεκδικήσεις του γυναικείου κινήματος, της ΟΓΕ σημείωσε: «Απαιτούμε δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στελέχωση με εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με μόνιμες σταθερές σχέσεις εργασίας των κέντρων μάνας και παιδιού καθώς και τη δημιουργία νέων σε κάθε δήμο. Επίσης, δωρεάν προληπτικές εξετάσεις σε όλες τις γυναίκες και τα παιδιά για το σχολείο και τις αθλητικές δραστηριότητες, για όλο τον προγεννητικό έλεγχο για τις εγκύους καθώς και τη διαδικασία της ιατρικής υποβοήθησης και αναπαραγωγής».

Ο Μάρκος Αλεξίου επισήμανε τις ελλείψεις στους δήμους Αχαρνών και Φυλής: «Με πληθυσμό διακοσίων χιλιάδων ανθρώπων, κατά κύριο λόγο λαϊκά στρώματα, δεν υπάρχει νοσοκομείο, ενώ η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας από τα ΠΕΔΥ είναι υποτυπώδης».

Αναφέρθηκε, επίσης, στην Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, η οποία λειτουργεί σαν Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και υπάγεται στο Υπουργείο Οικονομικών: «Οι παροχές Υγείας από την πολυκλινική γίνονται επί πληρωμή. Δέκα ευρώ αν ο ασθενής έχει ραντεβού, είκοσι αν δεν έχει ραντεβού. Δηλαδή ένας εργαζόμενος που θέλει συνταγογράφηση από τρεις γιατρούς θα πληρώσει από τριάντα έως εξήντα ευρώ και φυσικά αν χρειαστεί εξετάσεις πληρώνει παραπάνω. Απαιτούμε να περάσει στο δημόσιο σύστημα Υγείας, να λειτουργεί σαν Κέντρο Υγείας αστικού τύπου, παρέχοντας δωρεάν υπηρεσίες σε όλο το λαό της περιοχής».

Με τη μαζική συγκέντρωση των σωματείων και φορέων της Δυτικής Αθήνας, του Μενιδίου και της Φυλής, η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της περιοχής μας απαιτούν να μπει φρένο στην εγκληματική πολιτική του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της.

Από την Αγ. Βαρβάρα, το Χαϊδάρι, το Αιγάλεω, το Περιστέρι, το Ιλιον, την Πετρούπολη, τους Αγ. Αναργύρους, το Μενίδι και τη Φυλή, τα σωματεία, τα συνδικάτα, οι σύλλογοι, οι Επιτροπές Ανέργων, τα σωματεία των αυτοαπασχολούμενων, οι σύλλογοι γυναικών, τα σωματεία των συνταξιούχων, οι σύλλογοι των ΑμεΑ και οι οικογένειές τους, μαζί με τους εργαζόμενους στην Υγεία - Πρόνοια, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για συσπείρωση και αγώνα με αίτημα «Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν υψηλού επιπέδου Υγεία για όλο το λαό».

Παλεύουμε ταυτόχρονα για την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, για μισθούς και συντάξεις που θα βρίσκονται στο ύψος των αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων, για κατάργηση των τροφείων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων.

Παλεύουμε για να πάρουμε πίσω αυτά που λεηλάτησε η ελληνική αστική τάξη για να αυξήσει την κερδοφορία της σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Παλεύουμε ακόμη για να κερδίσει ο εργαζόμενος λαός το σύνολο του πλούτου που παράγει, για να ωφεληθεί από τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας και του πολιτισμού. Για να ζήσουμε όπως μας αξίζει.

Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν λέει κουβέντα για την ανάγκη να ανοίξουν άμεσα τα νοσοκομεία και οι κλινικές που έκλεισαν. Αποφεύγει να δεσμευτεί, για να γίνουν άμεσα μαζικές προσλήψεις, που χρειάζονται για να μην κλείσουν και άλλες κλινικές. Δεν λέει κουβέντα για την ανάγκη να εξασφαλιστεί πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας.

Ο υπουργός Υγείας αρνήθηκε επί ένα μήνα να συναντηθεί με τους φορείς για να συζητηθούν τα προβλήματα της περιοχής. Οταν κανονίστηκε έστω χτες μια συνάντηση, μετά από την πίεση των δεκάδων φορέων και σωματείων, φτάσαμε στην ανοιχτή κοροϊδία. Οι εκπρόσωποι των άνεργων, των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ΑΜΕΑ που βρέθηκαν έξω από την πόρτα του υπουργείου ενημερώθηκαν ότι δεν υπάρχει κανένα ραντεβού (!) και ότι ο υπουργός είναι απασχολημένος.

Η οργή και η αγανάκτηση ξεχειλίζουν για τις χαμένες ανθρώπινες ζωές, τους βασανισμένους ασθενείς και τους ανήμπορους συγγενείς τους. Υπάρχει αιτία! Πάνω από τα ερείπια των δημόσιων δομών Υγείας, των λεηλατημένων Ταμείων Ασφάλισης και διαλυμένων εργασιακών δικαιωμάτων γιατρών και νοσηλευτών αναδύονται τα πολυτελή μέγαρα των ιδιωτικών επιχειρήσεων των οποίων την πόρτα για να διαβεί κάποιος πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που αντιμετωπίζει τους ασθενείς σαν πελάτες και τους εργαζόμενους σαν φθηνό δυναμικό χωρίς δωρεάν παροχές Υγείας και δικαιώματα. Γι' αυτό υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού στις μονάδες Υγείας, περικόπτονται οι μισθοί των υγειονομικών, κλείνουν νοσοκομεία, καταργούνται εργαστήρια, αυξάνονται οι πληρωμές σε εξετάσεις, νοσηλεία και φάρμακα. Γι' αυτό οι εναπομείνασες μονάδες Υγείας λειτουργούν ως επιχειρήσεις και πουλάνε υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς και στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ο στόχος είναι ο ίδιος, ανεξάρτητα από το πώς θέλει να τιτλοφορείται η κάθε κυβέρνηση και ποιο εργαλείο διαχείρισης χρησιμοποιεί. Είτε με περιοριστική πολιτική "αλά Μέρκελ" είτε με επεκτατική "αλά Ομπάμα", είτε με μνημόνια είτε χωρίς αυτά, σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παίρνονται παρόμοια μέτρα, γιατί οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου έχουν συνέχεια και υπηρετούνται πιστά από όλες τις αστικές κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από το διαχειριστικό πρότυπο που εκφράζουν. Κοινός παρονομαστής είναι η εξασφάλιση της υψηλής κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που επενδύουν και στους τομείς της Υγείας - Πρόνοιας.

Δεν αρκεί να αγανακτούμε - ούτε να δεχόμαστε να ζούμε με τη ζητιανιά και τα προγράμματα των ΜΚΟ που προωθούνται συστηματικά από πολλές τοπικές διοικήσεις που ακολουθούν ανάλογη πολιτική σε δήμους και περιφέρειες. Χρειάζεται να παλέψουμε οργανωμένα, με συντονισμό μέσα από τα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές για να κερδίσουμε το δίκιο μας. Να αγωνιστούμε μαζί στο μόνο αποτελεσματικό αγώνα. Εκείνον που στοχεύει στην κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία και την κατάργηση κάθε είδους πληρωμής.