Associated Press

Δεν πείθουν εύκολα οι εμφανίσεις δημόσιων σχέσεων του Τζ.Ου. Μπους στην Αφρική

Παράλληλα, ο Πρόεδρος Μπους προσπάθησε να «πουλήσει» τη νεοαποικιοκρατική πολιτική των ΗΠΑ στην Αφρική τάχα απαλλαγμένη από τις «κακές» συνήθειες (επεμβάσεις, εισβολές, ανατροπές κυβερνήσεων κλπ.) του παρελθόντος. Ωστόσο, οι συγκρίσεις που έκαναν ορισμένοι από τους Αφρικανούς ηγέτες με την περσινή περιοδεία του Κινέζου Προέδρου Χου Ζιντάο, στην περιοχή ήταν αναπόφευκτες. Κυρίως γιατί το Πεκίνο ούτε υπέδειξε πολιτικές και οικονομικές συνταγές, ούτε άσκησε πιέσεις επικρίνοντας αφρικανικές κυβερνήσεις... Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γκανέζος Πρόεδρος Τζον Κάφουορ (του οποίου η χώρα θεωρείται από το Λευκό Οίκο μία «αφρικανική χώρα πρότυπο» λόγω της μακρόχρονης πολιτικο-οικονομικής σταθερότητας) είπε στον Αμερικανό ομόλογό του, χωρίς περιστροφές, πως δε θα υπάρξει περίπτωση να κάνει αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη (δυτικοαφρικανική) χώρα του... Ο Μπους αναγκάστηκε να απαντήσει ότι προς το παρόν οι ΗΠΑ δεν έχουν αποφασίσει και γι' αυτό δεν έχουν επιλέξει εάν θα φτιάξουν την έδρα της νεοσύστατης «Αφρικόμ» (δηλαδή της νέας διοίκησης του αμερικανικού στρατού για την Αφρική) στην Γκάνα ή οπουδήποτε αλλού στην Αφρική... «Είναι αερολογίες» τα περί δημιουργίας αμερικανικών βάσεων στην Αφρική είπε μεσοβδόμαδα ο Μπους στην πρωτεύουσα της Γκάνας, Ακκρα, για να ισχυριστεί στη συνέχεια ότι τα σχέδια των ΗΠΑ στην Αφρική «προς το παρόν» εστιάζονται στη δωρεάν εκπαίδευση και εξοπλισμό χιλιάδων εκ των 26.000 κυανόκρανων (ως επί το πλείστον... Αφρικανών) στρατιωτών που προορίζονται για την υβριδική στρατιά ΟΗΕ - Αφρικανικής Ενωσης στο Νταρφούρ του Σουδάν.

Associated Press

Οι δρόμοι του πετρελαίου δύσκολα κρύβονται πίσω απ' τους χορούς του Μπους στη Λιβερία

Στη Ρουάντα, βέβαια, ο Μπους δεν απολογήθηκε για τις σοβαρές ευθύνες του προκατόχου του και άλλων δυτικών ηγετών (ανάμεσά τους και του τότε ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν) στη γενοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων Τούτσι και Χούτου το '94. Αντίθετα, προτίμησε να κάνει κατήχηση για τα οφέλη της ελεύθερης αγοράς, της δυτικής δημοκρατίας, και την ανάγκη σχέσεων καλής γειτονίας ανάμεσα στη Ρουάντα και τη ΛΔ Κονγκό. Δεν παρέλειψε - εξυπακούεται... - τις νουθεσίες και τις απειλές για το «σταμάτημα της γενοκτονίας» στο Νταρφούρ του Σουδάν... Ούτε και τις επικριτικές διαπιστώσεις του κατά της κυβέρνησης του Ζιμπαμπουέζου Προέδρου Ρόμπερτ Μουγκάμπε, που κατά τη γνώμη του Μπους «προεδρεύει της φτώχειας, του θηριώδους πληθωρισμού και της καταστροφής»... («Ασχετα» εάν η τρέχουσα οικονομική κρίση που πλήττει τη Ζιμπάμπουε οφείλεται μεταξύ άλλων στις σκληρές κυρώσεις που έχουν επιβάλλει ΗΠΑ - Βρετανία για να την τιμωρήσουν επειδή κατέσχεσε πριν μερικά χρόνια τα τσιφλίκια λευκών μεγαλογαιοκτημόνων...).

Ωστόσο, ο Τζ.Ου. Μπους δεν έπεισε σχεδόν κανέναν Αφρικανό ηγέτη (πέραν ίσως της Λιβεριανής αμερικανοθρεμμένης προέδρου Ελεν Σέρλιφ) για τις αγαθές του προθέσεις. Ούτε ακόμη όταν έκοβε μετά της συζύγου του, Λόρας, κόκκινες κορδέλες για να εγκαινιάσει σχολεία ή Κέντρα Υγείας στο Μπενίν και στην Γκάνα, για να προωθήσει περαιτέρω «αθώα» προγράμματα κατά του αναλφαβητισμού ή για την καταπολέμηση της ελονοσίας και άλλων κοινών ασθενειών στην Αφρική.

Γι' αυτό και τα δήθεν ανθρωπιστικά προγράμματα υγείας και παιδείας δεν έπεισαν για τις καλοκάγαθες προθέσεις της κυβέρνησης του Τζ.Ου. Μπους στην Αφρική. Πώς άλλωστε θα μπορούσαν αφού προμετωπίδα αυτού του δήθεν «ανθρωπιστικού» προσώπου της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής στην Αφρική (και σε δεκάδες άλλες αναπτυσσόμενες χώρες) είναι το «Μιλένιουμ Τσάλεντζ Κόρπορεϊτ» ( ή M.C.C.). Ενα κυβερνητικό ομοσπονδιακό πρόγραμμα, το οποίο από το Γενάρη του 2004 προωθεί σε συνεργασία με μεγάλες κυβερνητικές οργανώσεις, αναπτυξιακά προγράμματα διασυνδεδεμένα με πολιτικές μεταρρυθμίσεις (καπιταλιστικού χαρακτήρα) σε καμιά δεκαριά αφρικανικές χώρες. Μόνο στην Αφρική, το MCC έχει αναπτύξει την τελευταία τριετία προγράμματα ύψους 3,8 δισ. δολαρίων στο Μπενίν, στο Πράσινο Ακρωτήρι, στην Γκάνα, στο Λεσόθο, στη Μαδαγασκάρη, στο Μάλι, στο Μαρόκο, στη Μοζαμβίκη και την σΤανζανία.

Ωστόσο, όσα τέτοια «εργαλεία» και εάν επιστρατεύσουν οι ΗΠΑ δύσκολα θα μπορέσουν να παγιώσουν τις νεοαποικιοκρατικές μεθόδους τους σε μία Αφρική, που όσο περνούν τα χρόνια, θα συνεχίσει να αλλάζει με τρόπο που να μη θυμίζει πλέον το τόσο εύκολο «θύμα» του παρελθόντος...