Ζούμε τις μέρες του παγκόσμιου γκεμπελισμού. Σε μια εποχή που η επέλαση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς προπαγανδίζεται σαν «βήμα για την παγκόσμια ειρήνη»!

Ζούμε μέρες που η εικονική πραγματικότητα τσακίζει κόκαλα. «Με κατάλληλα μέσα μπορεί να οργανωθεί η βραδύνοια σε μεγάλη έκταση. Κάτω από ορισμένες συνθήκες - έλεγε ο Μπρεχτ - ο άνθρωπος είναι σε θέση να μάθει το ίδιο καλά ότι 2Χ2 κάνει 5 και όχι 4»...

Ακριβώς τέτοιες μέρες ζούμε. Εγκλωβισμένοι στη δίνη της «πληροφόρησης» περί του Τσάκα και της Μπεζεντάκου, με το πεδίο στρωμένο και οργωμένο τόσο μεθοδικά από τους σπορείς του ψεύδους, ώστε ακόμα και ο Σημίτης να μπορεί να καμώνεται τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο!

Τι λέει η κυρίαρχη προπαγάνδα; Οτι ο Σημίτης στην Πράγα χτύπησε - λέει - το χέρι στο τραπέζι! Οτι έθεσε «όρους»! Οτι άσκησε «ισχυρή (μπρρρρ) διπλωματία»! Οτι «έτριξε τα δόντια» στους συμμάχους!

Ε, όχι ρε παιδιά. Ο γάιδαρος δεν πετάει! Ο Σημίτης στην Πράγα έκανε ό,τι και ο προπονητής της ομάδας του πόλο που έχασε 40 - 0, αλλά πανηγύριζε γιατί... δεν του πνίγηκαν οι παίχτες. Μόνο που εδώ έχουμε ήδη πνιγεί και ούτε η δυνατότητα να πιαστούμε από τα μαλλιά μας δεν υπάρχει.

Τι είπε ο Σημίτης στην Πράγα; Τι έθεσε σαν «όρους» ενόψει της Κοπεγχάγης; Πρώτον, να δεχτεί η Τουρκία το σχέδιο Ανάν. Δηλαδή, να δεχτεί τη διχοτόμηση της Κύπρου! Δεύτερον, να περάσει ο ευρωστρατός. Δηλαδή, να φτιαχτεί ο στρατός των ευρω-δολοφόνων, από τη μια, και από την άλλη, ένας στρατός που ούτε κατά διάνοια δε θα προστατεύει την ασφάλεια της Ελλάδας, δεδομένης της συμμετοχής σε αυτόν (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) της Τουρκίας!

Αυτοί είναι οι «όροι» Σημίτη! Περί αυτής της «διπλωματικής αποφασιστικότητας» πανηγυρίζουν τα παπαγαλάκια του! Βάλτε μας γκολ για να κάνουμε σέντρες! Πολλές σέντρες! Αυτή είναι η διπλωματία τους. Τους πήραν τις φανέλες. Αλλά αυτοί πανηγυρίζουν γιατί θα τους πάρουν και τα σωβρακάκια!

Δε θυμίζει κάτι από Τζαννετάκο (όχι τον 4χ4) αυτόν τον καιρό η κυβέρνηση; Οπως στις παλιές ελληνικές ταινίες ο συμπαθής ηθοποιός αποδεχόταν τη μοίρα του, να τον καρπαζώνει ο Βουτσάς με την παρέα του, έτσι και οι κυβερνώντες. Στην περίπτωση του Τζαννετάκου το απαιτούσε ο ρόλος. Στην περίπτωση του πρωθυπουργού, επίσης...

Ο ρόλος εν προκειμένω στηρίζεται στο εξής σενάριο: Η μεν ΕΕ δε θέλει την Τουρκία στους κόλπους της. Η δε Αμερική τη θέλει. Και τι δουλιά έχουν οι ΗΠΑ με την ΕΕ, θα πείτε. Ρωτήστε τους ευρωλάγνους...

Στο πλαίσιο, δε, αυτής της αντιπαράθεσης μεταξύ των δυο κέντρων (ΗΠΑ - ΕΕ), έρχεται ο Μπους και λέει στο δικό μας: «Ελα εδώ εσύ, αφού εσένα βάζουν μπροστά οι άλλοι για να λένε "όχι" στην Τουρκία, εσύ θα πεις "ναι" στην Τουρκία». «Μάλιστα», απαντάει ο δικός μας «αλλά θα πάρω και 'γώ κάτι;»...

Εκεί ακριβώς ακούγεται το «φάαααπ»! Κι από τους μεν και από τους δε. Αυτό θα πει «ισχυρή Ελλάδα». Με... «ισχυρό σβέρκο».

«Δεν υπάρχει καμία αναλογία ανάμεσα σε έναν οπλισμένο και έναν άοπλο». Δεν το λέμε εμείς. Ο Μακιαβέλι το έλεγε.

Το αφιερώνουμε σε όλους όσοι, μετά το νέο μακελειό στο Ισραήλ, προσπαθούν να εμφανίσουν τα γεγονότα στο Παλαιστινιακό με τα δικά τους «νεοταξίτικα» μέτρα...

Μόλις πριν τρεις βδομάδες το «Stratfor», το συνήθως πολύ καλά ενημερωμένο αμερικανικό ινστιτούτο στρατηγικών μελετών και προβλέψεων, έγραφε πως η Δυτική Αφρική, είναι ένα νέο πιθανότατο θέατρο επιχειρήσεων κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Το «Stratfor», μάλιστα, επικαλούνταν πληροφορίες για δραστηριοποίηση μελών της Αλ Κάιντα στην «πετρελαιοφόρο» Νιγηρία...

Πριν στεγνώσει το μελάνι των... προβλέψεων, τα γεγονότα με τους 150 νεκρούς στη Νιγηρία λόγω των... καλλιστείων (!), άρχισαν να αποδίδονται σε «τρομοκράτες»...

«Συνωμοσιολογία», είπατε; Τι να σας πούμε. Μόνο ο Αλλάχ... ξέρει.