Παπαγεωργίου Βασίλης

Βάζουμε τα ερωτήματα αυτά, επειδή σήμερα συμπίπτουν η έναρξη του οργανωτικού - καταστατικού Συνεδρίου της ΓΣΕΕ, απ' τη μια, και η λήξη των εργασιών της ΝΑΤΟικής Συνόδου Κορυφής στην Πράγα, από την άλλη. Περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε την ευαισθησία της ηγεσίας του ελληνικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

ΥΓ: Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για το Κυπριακό, που διέρχεται κρίσιμες στιγμές.

Διαβάζουμε σε άρθρο του Γ. Δραγασάκη στη χτεσινή «Αυγή»: «Οι έως τώρα εξελίξεις βεβαιώνουν ήδη πως η σχεδόν ομόθυμη αποδοχή του σχεδίου Ανάν από τους Ελληνοκυπρίους ως βάση διαπραγματεύσεων ήταν μια σωστή, από τακτική άποψη, επιλογή, αφού αφαιρεί κάθε επιχείρημα σε όσους θα ήθελαν να θέσουν προσκόμματα στην ενταξιακή πορεία της Κύπρου». Με άλλα λόγια, δηλαδή, η ενταξιακή πορεία χρησιμοποιήθηκε ως μοχλός εκβιασμού, ώστε να αποσπαστεί το «ναι» των ελληνοκυπριακών κομμάτων. Και, βέβαια, εγκλωβισμένος ο αρθρογράφος στη λογική των «ευρω-μονόδρομων», στέκεται θετικά απέναντι στο απαράδεκτο αυτό γεγονός.

Δε γράφει μόνον αυτά, όμως, ο Γ. Δραγασάκης. Παρακάτω, εκτιμά ότι «το σχέδιο Ανάν υπηρετεί δυο ψυχές. Από τη μια, θέλει την Κύπρο ενιαία, θέλει ένα ενιαίο κράτος, βασισμένο στην αρχή της πολιτικής ισοτιμίας των δυο "συστατικών κρατών". Από την άλλη όμως, δε θέλει να δυσκολέψει ένα μελλοντικό διαζύγιο, αν η συμβίωση αποδειχθεί ανέφικτη. Φροντίζει επιμελώς ένα τέτοιο διαζύγιο, αν γίνει, να είναι "βελούδινο" και μια διχοτόμηση, αν εσωτερικοί ή διεθνείς λόγοι την επιβάλουν, να είναι λειτουργική». Και, βέβαια, πιστεύει ότι ενισχύοντας με τις διαπραγματεύσεις την πρώτη «ψυχή» (το «κοινό» κράτος, το ρόλο και τη λειτουργία του, κλπ.) μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης. Ετσι έχουν, όμως, τα πράγματα;

Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Μια ψυχή έχει το σχέδιο Ανάν στην πραγματικότητα και αυτή σφραγίζεται από τη νομιμοποίηση και διαιώνιση των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής. Η δεύτερη είναι απλά και μόνο μια επίφαση ψυχής, όπως επίφαση «κοινού κράτους» είναι το ομοσπονδιακό μόρφωμα, που προβλέπει. Και πέρα απ' αυτά, υπάρχουν και τα εξής: Το σχέδιο Ανάν καθιερώνει ένα νέο κρατικό μόρφωμα, με περιορισμένη κυριαρχία και ανεξαρτησία, θέτοντάς το στο έλεος των «προστάτιδων δυνάμεων» και των «επιδιαιτητών». Διατηρεί, αναπαράγει και αναβαθμίζει όλα όσα χώριζαν τις δύο κοινότητες, ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και στο μέλλον. Για να μη μιλήσουμε, για τα τελεσιγραφικά χρονοδιαγράμματα και όλα όσα έχουν αποκαλυφθεί, τα οποία οδηγούν σ' ένα και μόνο συμπέρασμα: Το σχέδιο δεν είναι προς διαπραγμάτευση. Τουλάχιστον, σε όλα τα βασικά σημεία του. Είναι ένα σχέδιο κομμένο και ραμμένο στην επιδίωξη των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας, να κάνουν ολοκληρωτικά κουμάντο - με τον ένα ή άλλο τρόπο - στο αβύθιστο αεροπλανοφόρο της ανατολικής Μεσογείου, που λέγεται Κύπρος.

Ολ' αυτά, όμως και αρκετά ακόμη, ο Γ. Δραγασάκης τα παραβλέπει. Βλέπετε, ου γαρ έρχεται μόνη η λογική των «ευρω-μονόδρομων». Συνοδεύεται από το ρεαλισμό της προσαρμογής και της υποταγής και μπόλικες αυταπάτες, για το χαρακτήρα και την ουσία του σύγχρονου ιμπεριαλισμού.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γιατί, βέβαια, η περίφημη δύναμη «ταχείας αντίδρασης» επεκτατική θα είναι και μάλιστα με την πάγια συμμετοχή των κρατών - μελών, έστω κι αν δεν έχουν ρωτηθεί οι κάτοικοί τους.

Ο πλανήτης θα αποκτήσει έναν ακόμα «μπράβο» δίπλα σε όσους, ήδη, έχει και, μάλιστα, ιδιαίτερα γρήγορο κι ευέλικτο, ώστε ...να μη χάνουν χρόνο με διάφορες τεχνικές διαδικασίες.

Οσο για στόχους... διαφαίνονται κάμποσοι για το άμεσο μέλλον. Προοπτικά; Ολοι στόχοι είμαστε.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Ωραία ...δικαιολογία βρήκαν εκεί στο υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να δικαιολογήσουν την ουσία των ρυθμίσεών τους για τις μεταβιβάσεις, τις γονικές παροχές και τις κληρονομίες. Εξισώνουν, λέει, το μαγαζάκι της γειτονιάς με τις ΑΕ, που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο...

Αυτό το μαγαζάκι που του ζητάνε να πληρώσει εκβιαστικά ρυθμισμένα χρέη εξαετίας και το αφήνουν ...ελεύθερο να καταστραφεί στην περίφημη «ελεύθερη αγορά», που φτιάξανε κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των «μεγάλων».

Για ...την ιστορία, σε περιπτώσεις μεταβίβασης μετοχών, όπως δήλωσε ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Φλωρίδης, η φορολογική επιβάρυνση είναι μόλις 0,6%! Τότε γιατί δεν εξισώνουν και το δυστυχή που πρέπει να πληρώσει ό,τι έχει και δεν έχει για να κληρονομήσει ένα χωραφάκι στο χωριό του με τις ΑΕ του Χρηματιστηρίου και τις ΑΕ γενικώς;

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν, λοιπόν, με τις φορολογικές ρυθμίσεις τους συνολικά οδηγούν σε «κατάρρευση» τον Ελληνα μισθωτό (αν δεν έχει ήδη καταρρεύσει), τότε εμείς πρέπει να λέμε ότι ...αναπτυσσόμαστε και πως μας αρέσουν τα διάφορα ποσοστά, που μας αραδιάζουν τα οικονομικά υπουργεία.

Γρηγοριάδης Κώστας

Βεβαίως, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η ΝΔ, από κόμμα της πλουτοκρατίας και της συντήρησης, μετεξελίχθηκε σε κόμμα της φτωχολογιάς και της προόδου, εκφράζοντας τα συμφέροντα, τους αγώνες και τις ελπίδες της μικρομεσαίας αγροτιάς, που μάχεται για την επιβίωσή της. Απλώς επιμένει στην τακτική να δείχνει «φιλοαγροτικό» πρόσωπο, θεωρώντας ότι η αγανάκτηση και η απελπισία που προκαλεί στον αγροτικό κόσμο η εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική, θα εξακολουθούν να την τροφοδοτούν με ψήφους αγροτών οι οποίοι, «τυφλωμένοι» από το πάθος τους να εκδικηθούν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δε βλέπουν ότι ψηφίζοντας τη ΝΔ, πέφτουν «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη»...

Η ΝΔ αδυνατεί να διαφοροποιηθεί, επί της ουσίας, από το ΠΑΣΟΚ στο αγροτικό πρόβλημα της χώρας μας. Και πώς να το κάνει, όταν συμφωνεί απολύτως με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία εφαρμόζει, με συνέπεια και η κυβέρνηση;

Οι όποιες ενστάσεις της δεν αφορούν την ουσία των αντιαγροτικών μέτρων, που λαμβάνονται στην ΕΕ -«πάγωμα» των τιμών των προϊόντων, κόψιμο επιδοτήσεων, περιορισμοί καλλιεργειών, ποσοστώσεις στην παραγωγή, πρόστιμα συνυπευθυνότητας κ.ά.- αλλά στο γεγονός ότι αυτή την αντιαγροτική πολιτική δεν τη διαχειρίζεται σωστά και αποτελεσματικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ο συχνότερος ισχυρισμός της είναι ότι οι υπουργοί Γεωργίας είναι ανίκανοι, είτε γιατί... κοιμούνται και δεν παίρνουν «χαμπάρι» τι γίνεται στις Βρυξέλλες, είτε γιατί είναι άσχετοι με το αντικείμενο που τους ανατέθηκε.

Επειδή, λοιπόν, δε διαφοροποιείται, επί της ουσίας, από την κυβέρνηση, επιλέγει την τακτική του εντυπωσιασμού και του αποπροσανατολισμού, με στόχο να φορτώσει αποκλειστικά στο ΠΑΣΟΚ το πολιτικό κόστος, που συνεπάγεται η εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής, με την οποία συμφωνεί. Ταυτόχρονα, κάνει ό,τι μπορεί να «σπρώξει» την κυβέρνηση, για να προχωρήσουν πιο γρήγορα κι αποτελεσματικότερα οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που οδηγούν στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και στο πέρασμα της γης στα χέρια καπιταλιστών που θα δραστηριοποιηθούν στον αγροτικό τομέα.

Το μόνο που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο σχέδιο της ΝΔ να παγιδέψει τη φτωχή και μικρομεσαία αγροτιά και να εκμεταλλευτεί τη δικαιολογημένη αγανάκτησή της είναι το συνεπές, αγωνιστικό αγροτικό κίνημα. Οσοι συμμετέχουν σ' αυτό γνωρίζουν καλά - κι από την εμπειρία τους στη διάρκεια των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων τα τελευταία χρόνια - τις προθέσεις και τις θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μπορούν να ενημερώσουν σχετικά τον αγροτικό κόσμο, ώστε να έχει λιγότερα «θύματα».

Τον κίνδυνο αυτό έχει αντιληφθεί, εδώ και καιρό, η ηγεσία της ΝΔ και γι' αυτό πήρε την απόφαση να «χωρίσει τα τσανάκια της» απ' αυτό το κίνημα, αλλά και για να το πλήξει, επιχειρώντας να «το βγάλει από τη μέση». Για να το πετύχει χρησιμοποιεί, σε ρόλο υπονομευτή, αγροτικά της στελέχη.

Τι άλλο από υπονομευτική ήταν η δράση εκείνων των στελεχών της που έδωσαν το «σύνθημα» για άκαιρη αποχώρηση των τρακτέρ από τα Τέμπη, τον περασμένο Φλεβάρη, βγάζοντας την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση; Και τι άλλο από προσπάθεια να απομαζικοποιηθεί και να αποδυναμωθεί το αγροτικό κίνημα και να μην ξανασηκώσει κεφάλι είναι οι... ξαφνικές και απροετοίμαστες «επαναστατικές» εφορμήσεις του Θ. Νασίκα κατά του ΝΑΤΟικού Στρατηγείου στον Τύρναβο και οι δημόσιες δηλώσεις του ότι... από τούδε και στο εξής δε θα δέχεται στους αγώνες αγρότες που δε θα είναι έτοιμοι να συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής;

Την Τρίτη, δε δικάζονται οι 6 φιλειρηνιστές. Δικάζεται το δικαίωμα στον αγώνα ενάντια στις επιλογές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Επιχειρείται να ενοχοποιηθεί η αντιπολεμική - αντιιμπεριαλιστική δράση. Να τρομοκρατηθεί το μαζικό λαϊκό και εργατικό κίνημα, που μέρα με τη μέρα αφυπνίζεται.

Φοβούνται, γιατί γνωρίζουν ότι δεν είναι παντοδύναμοι. Και εξοπλίζονται με κάθε τρόπο. Σ' αυτή την προσπάθεια εντάσσεται ο αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης και των μηχανισμών της. Ο τρομονόμος δεν είναι αρκετός. Ο μισθοφορικός στρατός επίσης δεν αρκεί.

Της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας του Τζ. Μπους προηγήθηκαν μια σειρά μέτρα που βάζουν στο στόχαστρο όσους αμφισβητούν τη Νέα Τάξη τους. Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ το Δεκέμβρη του 2001 χαρακτηρίζει τρομοκρατικά αδικήματα εκείνα που στοχεύουν «να αποσταθεροποιήσουν σοβαρά ή να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού».

Τρομοκράτες λοιπόν όσοι εναντιώθηκαν στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα μάχης και τις φάλαγγες οχημάτων που κουβαλούσαν πολεμικό υλικό του ΝΑΤΟ. Τρομοκράτες όσοι υπερασπίστηκαν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας και το άρθρο 27 του Συντάγματος.

Κάθε δημοκράτης, πατριώτης, πρέπει να σηκώσει το ανάστημά του. Να πάρει τη θέση του στη γραμμή αντιπαράθεσης με τους υποτελείς της Νέας Τάξης. Να πάρει τη θέση του στη γραμμή της αντεπίθεσης και της ανυποταγής.

Στα χαρτιά

υπάρχει ακόμα

δεν το έχουνε

πειράξει

μα του κόσμου μας

η βρώμα

η αισχρή

η «νέα τάξη»

το κατάργησε

στην πράξη.

* * *

Τι λοιπόν

κι αν παραμένει,

αφού ΝΑΤΟ,

Αμερικάνοι,

του πλανήτη

οι αφορεσμένοι,

κωλοσφούγγι

το 'χουν κάνει

μ' όσους έχουνε

ξεκάνει;

* * *

Στα χαρτιά

ακόμα υπάρχει,

δεν το πείραξαν

καθόλου

μα ο γκάνγκστερ

όσο άρχει

κι όλη η ράτσα

του διαβόλου

θα 'ναι Δίκαιο

του κ...!